حق ايران براي حفظ اسرار نظامي خود
به گزارش پارس، «مارک فیتز پاتریک» کارشناس ارشد اندیشکده انگلیسی «مطالعات راهبردی» در یادداشتی پیرامون «خطوط قرمز ایران در بازدید های آژانس بین‌المللی هسته‌ای و بحث پروتکل الحاقی» نوشت: یکی از مشکلات پیچیده بین ایران و 6 قدرت جهانی بازرسی‌های ماموران آژانس بین‌المللی هسته‌ای از مکان‌های نظامی است. از دیدگاه غرب واضح است که ایران نباید قادر به پنهان کردن فعالیت‌های هسته‌ای در پایگاه‌های نظامی باشد. اما از سویی ایران نیز این حق مشروع را دارد اسرار نظامی خود را که ارتباطی نیز به فعالیت‌های هسته‌ای ندارند، حفظ کند. باید گفت هیچ کشوری مستقلی به ویژه اگر تحت تهدید‌های مکرر حملات هوایی باشد، خواهان آشکار کردن توان دفاعی‌اش نیست.
*سپاه پاسداران انقلاب پشت فرمان‌های رهبری هستند
نویسنده با اشاره به متفاوت بودن قضیه ایران با عراق در این زمینه و این‌که عراق بعد از مغلوب شدن در نبرد مجبور شد بازرسی‌های بدون قید و شرط سازمان ملل متحد را بپذیرد، نوشت: درخواست‌های بی قید و شرط از ایران نیز غیر معمول است البته خطوط قرمز ترسیمی ایران نیز بر پیچیدگی کار افزوده است. از منظر رهبری ایران پذیرش دسترسی به مکان‌های نظامی در هر زمان و هر مکان دشوار است.
*ادعاهای فابیوس و بلینکن
در این بین «لوران فابیوس» وزیر امور خارجه فرانسه نیز اما اعلام داشته است توافقی که در آن بازرسی از مراکز نظامی میسر نباشد را نخواهد پذیرفت.
«آنتونی بلینکن» معاون وزیر خارجه آمریکا نیز چندی قبل نظرات مشابه مبنی بر عدم پذیرش توافقی که در آن بازرسی‌های وجود نداشته باشند را بیان کرد.
*پروتکل الحاقی دست آژانس بین‌المللی را باز می‌گذارد
نویسنده در ادامه با وام گیری از پروتکل الحاقی برای توجیه بازرسی های ماموران آژانس بین‌المللی هسته‌ای نوشت: «اما از این‌ها گذشته، پادمان‌های پروتکل الحاقی که ایران با اجرای آن موافقت کرده است این امکان را میسر می‌سازد تا آژانس بین‌المللی هسته‌ای بتواند از هرکجای کشوری که می‌خواهد نمونه برداری کند و مکان‌های نظامی معاف از چرخه بازرسی های فراگیر «هر کجا» نیستند. پروتکل الحاقی شرایطی مبنی بر «بازرسی‌های تکمیلی» را برای ماموران به منظور رفع ابهامات مرتبط با صحت، درست بودن و کامل بودن برنامه‌های اعلام شده یک کشور هسته‌ای فراهم می‌آورد.
*ادامه پیش‌داوری‌ها و تهمت زنی‌ها
در ادامه این یادداشت نویسنده با اشاره به پاسخ‌های دیپلماتیک مقام‌های ارشد ایرانی منجمله دکتر «حسن روحانی» رییس جمهور با اشاره به عبارت «دسترسی مدیریت شده» نوشت: اتخاذ رویکرد مدیریت دسترسی شده که در پروتکل الحاقی وجود دارد،این امکان را به یک کشور می‌دهد تا مقدمات مدیریت دسترسی شده را به دلایل متفاوت منجمله حفظ اطلاعات حساس در موارد مختلف داشته باشد اما شاید درخواست آژانس باز هم منجر به بن بست شود زیرا آژانس احتمالا از نحوه اجازه ایران برای بازرسی‌ها منتفع نخواهد شد.
*قضیه بازرسی‌ها شاید به شورای امنیت کشیده شود
«رابرت آینهورن» دیگر مقام سابق ارشد آمریکایی (نامبرده چند روز قبل گفت‌وگویی با خبرگزاری فارس در این رابطه انجام داد) نیز در این باره اظهار داشته است: «نظریه مدیریت دسترسی شده که «عباس عراقچی» مذاکره کننده ارشد هسته‌ای ایران اخیرا آن‌را اعلام کرد به طور مضحکی ناکافی است و در این رابطه باید هئیتی مرکب از کشورهای غربی برای داوری در این زمینه شکل گیرد اما پیش‌بینی می‌شود سرانجام این موضوع به شورای امنیت سازمان ملل متحد و صدور قطعنامه در این باره کشیده شود.»
*نمونه برداری‌های نزدیک محیطی کارایی ندارند
مارک فیتز پاتریک نوشت: ایران گزینه‌ای را مبنی بر این‌که آژانس بین‌المللی هسته‌ای می‌تواند نمونه برداری‌های محیطی از نزدیک مراکز مورد میلش صورت دهد، ارائه کرده است. باید گفت که البته نمونه برداری بسیار نزدیک به تاسیسات مشکوک ممکن است سئوال‌های بازرسان آژانس را درباره این‌که آیا واقع مواد هسته‌ای در این مراکز به کار رفته است یا خیر پاسخ دهد اما نمونه برداری محیطی کارایی درباره فعالیت‌های مرتبط با تلاش جهت ساخت سلاح هسته‌ای ندارد. اگر ایران به طور گسترده آثار برجا مانده از اورانیوم را برطرف کرده باشد، در چنین مواردی آژانس باید اصرار بر ورود فیزیکی بر مکان‌های مورد نظر بکند.
مارک فیتز پاتریک در خاتمه این یادداشت نوشت: روند مذاکرات و دسترسی‌ها نیازمند حقوقی ورای پروتکل الحاقی است زیرا آن موقع دیگر با مواردی چون هر زمان و هر مکان مواجه نخواهد شد، بلکه گزینه‌های بدرد بخور دسترسی از هر کجا و هر زمان را در خود خواهد داشت.
ارسال نظر