ابوشریف: تسلیح کرانه باختری فعلا امکان‌پذیر نیست

به گزارش پارس، «ناصر ابوشریف»، نماینده جنبش جهاد اسلامی فلسطین در تهران در گفت وگویی که در محل خبرگزاری آنا انجام شد با بیان اینکه جنبش جهاد اسلامی با با برگزاری انتخابات، تشکیل دولت وحدت و مواضع «محمود عباس» مخالف است، گفت برای مسلح سازی باید حمایت مردمی وجود داشته باشد و نگرش دولت فلسطین نیز تغییر کند
مشروح گفت وگو با «ناصر ابوشریف» نماینده جنبش جهاد اسلامی فلسطین را در ادامه می خوانید:
- رابطه جهاد اسلامی و حماس تاکنون به چه صورت بوده است؟ آیا میان دو جنبش اختلافات راهبردی وجود دارد؟
جنبش های جهاد اسلامی و حماس از نظر فکری و سیاسی دیدگاه واحدی دارند. البته اختلافات جزئی و بیشتر در زمینه اداره امور از نظر ساختاری است که موضوع طبیعی به شمار می رود. همچنین دو طرف درباره ماهیت و نوع استقرار و نیز از لحاظ ایده های سیاسی توافق نظر دارند. گروه های فلسطینی توافق نظر دارند که تنها راه حل در برابر اسرائیل مقاومت است و نه گفت وگو. با وجود این تفاهم ، حماس در سال 2006 تصمیم گرفت در انتخابات شرکت کند اما این بدان معنا نبود که برای در اختیار گرفتن قدرت یا تبعیت از منویات کمیته چهارجانبه یا شورای امنیت سازمان ملل باشد، بلکه می خواست در هدایت مردم نیز شریک باشد.
بخشی از مشکل در فلسطین، مشکل رهبری مردم فلسطین است که در اختیار سازمان آزادی بخش فلسطین (ساف) و گروه اطرافیان «محمود عباس» رئیس این تشکیلات قرار دارد و متاسفانه جهان عرب از این خط حمایت می کند. در این میان حماس می کوشد تا این رویه را تغییر دهد و انحصار را بشکند.
جنبش جهاد اسلامی از ابتدا با شرکت در انتخابات مخالف و معتقد بود که این موضوع راه به جایی نمی برد، مشکلی را حل نمی کند و آن را بیشتر می کند. ما دیدیم که حماس نتوانست قدرت و حکومت را در اختیار خود حفظ کند که منجر به بروز چنددستگی شد.
حماس با افکار اساسی خود وارد این خط درگیری شد و از اصول خود عدول نکرد. موضوع راهکار تشکیل دو دولت که مطرح شده است، بدین معناست که راه حلی موقت و نه دائمی به وجود آید که براساس آن آتش بسی 10 تا 15 ساله برقرار و کشوری در مرزهای سال 1967 تشکیل شود و اسرائیل نیز به رسمیت شناخته نشود. مشخص شد که اسرائیل این موضوع را نمی پذیرد و نمی خواهد کشوری فلسطینی بر اساس مرزهای 1967 ایجاد شود، به همین دلیل حماس بر اصول خود باقی ماند و جهاد اسلامی نیز هرگز به دنبال تشکیل دو دولت نبود و حتی آن را مطرح نکرد. با وجود این، همواره بر حفظ اصول تاکید کردیم و در بیشتر جنگ ها در فلسطین و به ویژه در غزه پس از سال 2007 میلادی حماس و جهاد اسلامی با مشارکت یکدیگر حضور داشتند.
- اختلاف مدیریتی در سرزمین های فلسطینی مانع وحدت مردم نمی شد؟
هرگز. همانگونه که گفته شد، جهاد اسلامی و حماس از نظر سیاسی به هم نزدیک اند ولی مشکل در زمینه مدیریت امور، ورود به انتخابات و نحوه مدیریت غزه است که در این موارد با هم اختلاف دارند و طبیعی است. با وجود این، در زمینه امور اساسی و مهم اختلاف نظری وجود ندارد.
- ولی تیر ماه دو سال گذشته موضوعی پیش آمد که منجر به قطع روابط حماس و جنبش جهاد شد و حتی درگیری هایی به وجود آمد که در این میان پلیسی نیز کشته شد.
این اختلاف محلی بود. ممکن است میان نیروهای دو طرف اختلاف وجود داشته باشد ولی رهبران با هم اختلافی ندارند و اگر مشکلی نیز پیش آید به سرعت میان رهبران دو جنبش حل و فصل می شود.
- علت مخالفت جنبش جهاد اسلامی با برگزاری انتخابات در سرزمین های فلسطینی که مدتی در گذشته مطرح شده بود، چه بود؟
موضع ما همان مواضع سال 2006 است و با انتخابات و تشکیل دولت وحدت مخالفیم. ما معتقدیم اگر دولتی نیز تشکیل شود باید بر سر اصول باشد و در سر پست و مقام اختلافی وجود نداشته باشد. به اعتقاد ما اداره امور غزه بر اساس آزادی فلسطین است نه تشکیل دولت، زیرا همه فلسطین اشغال شده است و در معرض خطر قرار دارد. ما قصد اختلاف بر سر امور جزئی نداریم بلکه می خواهیم طرح ملی واحد داشته باشیم تا براساس آن حکومت را شکل دهیم. نخست وزیر سابق فلسطین قصد داشت اقتصاد خوبی را به وجود آورد ولی این موضوع در سایه اشغال غیر ممکن است. در غزه اگر بخواهیم ساختمان با نهادی بسازیم، پس از مدتی با وقوع جنگ مجددا تخریب می شود. بنابراین تا وقتی فلسطین اشغال است نمی توان اقتصاد راه انداخت و زندگی راحتی برای مردم فراهم کرد. باید فلسطین آزاد شود تا بتوان برای مردم زندگی خوب ایجاد کرد.
- برخی این گونه تحلیل می کنند که جهاد اسلامی و حماس استراتژی واحدی دارند، با دو تاکتیک متفاوت و در حقیقت میان خود تقسیم وظیفه ای دارند بدین گونه که حماس برای کمرنگ کردن نقش جنبش فتح کار می کند و جنبش جهاد اسلامی نیز بخش رادیکال این موضوع را برعهده دارد. در واقع جنبش جهاد با انجام حملات و وارد کردن ضربات کاری زمینه را برای چانه زنی بیشتر حماس فراهم می کند که در نهایت در استراتژی واحد حذف فتح مدنظر است که منجر به روی کار آمدن حماس و جهاد اسلامی می شود. این تحلیل را قبول دارید؟
این دروغ است که جنبش ها قصد زیرآب زدن یکدیگر را دارند. هیچ یک از گروه های فتح، جهاد اسلامی و حماس قصد از بین بردن یکدیگر را ندارند. فلسطینیان افکار دموکراتیکی دارند ولی مشکل، افکار فلسطینیانی است که از خارج وارد این سرزمین شدند.
همه این جنبش ها می خواهند طرح مشترکی وجود داشته باشد ولی متاسفانه «محمود عباس» رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین در دیدار قاهره گفته بود که قصد دارد تا سازمان آزادی بخش فلسطین «ساف» را احیا کند اما هنوز این موضوع تحقق نیافته است. ما می خواهیم نهاد واحد فلسطینی ایجاد شود و نام آن مهم نیست، نه اینکه «محمود عباس» برای خود برنامه ای داشته باشد و حماس نیز برنامه دیگری داشته باشد که ما این را قبول نمی کنیم. ما می خواهیم فکری وجود داشته باشد که بر سر آن جمع شویم و اتفاق نظر داشته باشیم. مشکل اقدامات خودسرانه «محمود عباس» در زمینه رهبری مردم فلسطین است. حماس در انتخابات رای بالایی آورد و پیروز شد و جنبش جهاد اسلامی نیز گروه بزرگی است که رتبه سوم درا در اختیار دارد. مدت زمانی بود که «یاسر عبد ربه» محبوبیت چندانی در فلسطین نداشت و حتی نگذاشتند که نماینده مجلس شود ولی اکنون به وی پست و مقام داده اند و دبیر سازمان آزادی بخش فلسطین شده است. ما خواستار خانه ای واحد هستیم که همه گروه های فلسطینی در آن جمع شوند و به مبارزه با اشغال گران بپردازند.
- برای دستیابی به این هدف مشکلی وجود دارد و آن این است که بر اساس استراتژی ای که ایران دو سال است به صراحت درباره آن صحبت می کند یعنی مسلح سازی کرانه باختری، جنبش جهاد و حماس با سازمان آزادی بخش دچار مشکل خواهد شد. این به هر حال تاکتیکی است که شما با آن موافقید و بارها بر آن تاکید کرده اید و جزو اهدافتان است. اکنون ایران به عنوان کشوری که سال هاست در راه آرمان فلسطین ایستادگی می کند،اعلام کرده است که در این مسیر تلاش خود را انجام می دهد تا مسلح سازی کرانه باختری محقق شود. طبعا «خانه واحد» آرزویی است که همه فلسطینیان دارند و می خواهند بر سر آن توافق شود. برنامه کوتاه مدت شما برای دستیابی به این هدف چیست؟
مشکلات زیادی در این مسیر ایجاد شده است، زیرا کشورهای عربی حامی «محمود عباس» هستند و نمی خواهند گروه های اسلام گرا به قدرت دست یابند و نیز نمی خواهند طرح های مردمی با موفقیت اجرا شود. دستگاه های اطلاعاتی «عباس» مقابل اقدامات ما می ایستند، طبعا جهاد اسلامی اگر بخواهد اقدامی کند و عملیات ضدصهیونیستی انجام دهد، به آن برچسب غیرقانونی بودن زده می شود و آن را حرکتی تروریستی می نامند، زیرا قانون حکومت «رام الله» اجازه هیچ گونه حرکت ضد صهیونیستی را نمی دهد. البته این موضوع منافاتی با تعامل ما با فتح یا گروه های دیگر ندارد و ما تعامل خود را با جنبش فتح داریم و حتی این تعامل بیش از تعامل با حماس است.
 
موضوع دیگر، مشکلات برنامه مقاومت ازجمله موضوع مسلح سازی در کرانه باختری است. در این مسیر موانع زیادی وجود دارد و این موضوع تاثیر زیادی بر روند مسلح سازی غزه به وجود آورده است. در انتفاضه دوم کرانه باختری مسلح بود و حتی جنبش جهاد اسلامی در منطقه «تولکرم» حدود دو هزار مبارز مسلح داشت اما در سایه دولت فلسطین همه این قدرت مقاومت از بین رفت. نابودی این سیستم برنامه ریزی شده بود. مشکل دیگر این است که فرماندهان فلسطینی و کادر رهبری تصفیه و ریشه کن شدند و دیگر حضور ندارند. به همین دلیل مسلح سازی کرانه باختری نیاز به تلاش فوق العاده دارد، بنابراین مدیریت کرانه باختری موضوع آسانی نیست و ما نمی خواهیم با حکومت (تشکیلات خودگردان) درگیر شویم زیرا این، خود راهکار بدتری است.
- در حال حاضر روند مسلح سازی آغاز شده است؟
مشکل خواستن وجود ندارد و اگر بخواهیم می توانیم انجام بدهیم. جهاد اسلامی در انتفاضه قبلی خود ده ها عملیات انجام داد و حتی اردوگاه «جنین» توانست با سلاح، 13 روز در برابر اسرائیل مقاومت کند، ولی باتوجه به تدابیر شدید اطلاعاتی اسرائیل و حضور تشکیلات خودگردان که تسلط کامل بر مناطق مختلف کرانه باختری دارد، مشکلات افزایش یافت و شور مردم برای مقاومت و انجام عملیات کاهش یافت. پشتوانه مقاومت مردم هستند اما به تدریج این طرز فکر باعث شد تا مردم قدرت خود را از دست دهند و به ناگاه ضعیف شوند که این موضوع منجر به محاصره کرانه باختری از چهار طرف شد. دسترسی به سلاح کاهش یافت و این موضوع باعث شد که مشکلات افزایش یابد. این موضوع تا جایی پیش رفت که حتی اگر یک عضو حماس و یا جهاد اسلامی دستگیر می شد، در زمان آزاد شدن، باید یک قطعه سلاح تحویل می داد و اگر آن را به هر نحوی در اختیار نداشت، باید می خرید و تحویل می داد.
موضوع دیگر این است که برای مسلح سازی باید حمایت مردمی وجود داشته باشد و نگرش دولت فلسطین نیز تغییر کند و تا زمانی که دیدگاه کنونی وجود دارد کرانه باختری مسلح نمی شود.
- منظورتان این است که مردم خود مسلح شوند و به طور مستقیم دست به اقدامات مسلحانه بزنند؟
نه اینکه مردم خود به طور مستقیم وارد جنگ شوند. در هر مقاومتی مردم پشتوانه اند و این باعث می شود تا روند مسلح شدن تسهیل شود. وقتی مردم انقلابی باشند و شور و شوق داشته باشند این موضوع به مقاومت کمک می کند. از سوی دیگر به دلیل مشکلات داخلی و منطقه ای تمایل و رغبتی در میان مردم نیست و افق ها را بسته می بینند و تمایلی نیز برای مسلح شدن ندارند و طبعا این اعتقاد به وجود می آید که در صورت ورود به جنگ، چیزی تغییر نمی کند.
- نتیجه عملکرد دولت «محمود عباس» به ویژه درباره سیاست داخلی در کرانه باختری که مستندات بسیاری درباره آن در قالب های مختلف از جمله گزارش و فیلم منتشر شده است، نشان می دهد که دستگاه اطلاعاتی دولت خودگردان با دستگاه اطلاعاتی اسرائیل همکاری می کند و هر اتفاقی که در کرانه باختری می افتد با رابطی فلسطینی به اسرائیل اطلاع داده و سرکوب می شود. چگونه می گویید شما و فتح روابط خوبی دارید در حالی که مشاهده می شود در جاهایی نیروهای سمپات جهاد اسلامی به وسیله نیروهای «محمود عباس» به نیروهای امنیتی اسرائیل فروخته و لو داده می شوند؟
«محمود عباس» و گروهش طرح خاص خود را دارند که مغایر با طرح ماست اما رهبران جنبش «فتح» بسیاری از افکار ما را در آزادی فلسطین دارند و با هم رابطه نزدیکی داریم. واقعیت این است که تشکیلات خودگردان فلسطین با اسرائیل هماهنگی دارد، حتی وقتی درگیری میان نیروهای اسرائیلی و مردم فلسطین رخ می دهد این هماهنگی افزایش می یابد. متاسفانه ساختار نظامی تشکیلات خودگردان به وسیله نظامیان آمریکایی و اعراب به وجود آمده است و به همین دلیل نمی توان توقع داشت که مسیری غیر از این را بپیمایند.
جنبش «فتح» یکی از قدیمی ترین جنبش های قدیمی برای آزادی فلسطین است و تلاش زیادی در این مسیر کرد. این جنبش در سال 1967 برای آزادی سرزمین های سال 1948 بسیار تلاش کرد. دستگاه نظامی جنبش «فتح» همان مواضع قبلی درباره حمایت از ایران و حزب الله لبنان را دارد، ولی «عباس» خود را دولت اصلی می داند و می گوید که براساس پیمان های صلح می خواهد حکومت کند. به همین دلیل ما با «عباس» اختلاف داریم و تاکید می کنیم که معاهده صلح اسلو دیگر پایان یافته و زمانش منقضی شده است. ما گفته ایم که بیایید در کنار همدیگر بنشینیم و طرح دولت ملی واحد را برای مقابله با رژیم صهیونیستی ارائه کنیم. 22 درصد از مردم داخل «خط سبز» (مناطق یهودی نشین و قدس) فلسطینی هستند که چیزی معادل یک میلیون و ششصد هزار فلسطینی می شوند و اگر بخواهند اقدام به برپایی انتفاضه کنند، می توانند موفق شوند. راهکار ما فقط سلاح نیست و راهکارهای دیگری را نیز می توانیم ارائه کنیم، ولی مشکل این است که «محمود عباس» تنها راهکار را مذاکره می داند.
- به نظر شما، مسلح شدن کرانه باختری اتفاق خواهد افتاد؟
با اوضاع کنونی تسلیح کرانه باختری بسیار دشوار است. به گونه ای که تشکیل یک گروه مسلح سه نفره 120 هزار دلار هزینه در بردارد که این مبلغ را حماس و جنبش جهاد در اختیار ندارند و این در حالی است که کشورهای عربی منطقه نیز به جای فلسطین، از داعش دیوانه حمایت می کنند.
 
موضوع داعش و گسترش آن موضوع فلسطین را تا حد زیادی از محور تمرکز منطقه خارج کرد و حتی جایگاه گروه های اسلام گرا از جمله حماس و جهاد اسلامی را خدشه دار کرد. آیا شما بخشی از این موضوع منطقه ای را در نقشه ای بزرگ تر انحراف در موضوع فلسطین می بینید یا خیر؟
انحراف از موضوع فلسطین واضح و متاسفانه فراگیر است. اکنون همه از جنگی دیوانه وار و بدون افق حمایت می کنند اما هیچ کس به اسرائیل کاری ندارد. گروه های سلفی از جمله داعش و «جبهه النصره» علیه اسرائیل اقدامی نمی کنند و حتی حاضر نیستند گلوله ای شلیک کنند، ولی حاضرند مقاومت را نابود کنند. مشکل دیگر با کشورهای عربی است، این کشورها زمینه ایجاد اسرائیل را با هدف نابودی کشورهای اطراف فراهم کردند تا اسرائیل به عنوان قدرت نخست منطقه باقی بماند و اکنون شاید بتوان گفت که اسرائیل از این لحاظ در منطقه و جهان خوشبخت است.
از زمان آغاز درگیری ها در سوریه واکنش هایی در غزه مشاهده کردیم از جمله اینکه «اسماعیل هنیه» و اطرافیانش در حماس درباره گروه هایی که در سوریه علیه «بشار اسد» می جنگیدند موضع حمایتی گرفتند. از طرف دیگر جهاد اسلامی همان زمان تلاش کرد تا موضوع را حل کند و حتی پای ایران به موضوع باز شد و سفرهایی که قرار بود میان سران حماس و مقامات تهران برقرار شود لغو شد و در این میان جهاد اسلامی تلاش می کرد تا میانجی گری کند. چه میزان از آن مرحله عبور کرده ایم. آیا اختلافات حل شده است؟
موضع حماس در قبال سوریه مشخص و ممکن است در هر گروه افراد مختلف حرف هایی بزنند و حتی شاخه نظامی حماس مخالف این موضع است و در داخل این جنبش موافقان و مخالفانی نیز وجود دارند. حماس موضع میانه ای گرفت و اگر اشتباه نکنم در سال 2013 در بیانیه ای اعلام کرد که قصد دخالت در هیچ یک از منازعات داخلی کشورهای عربی را ندارد و می خواهد مشکلات به شیوه ای مسالمت آمیز حل شود. البته اختلافاتی میان ایران و حماس به وجود آمد ولی به گونه ای نبوده است که این روابط قطع شود و نیازی نیز به وساطت جهاد اسلامی نبود زیرا اصلا رابطه ای قطع نشد.
- در این میان دو سفر «خالد مشعل» به ایران لغو شد.
لغو سفر «خالد مشعل» به دلیل اختلاف ساده ای بود. دیدارهای زیادی در لبنان و مناطق مختلف انجام شد ولی اختلافی درباره فلسطین وجود ندارد. این همان موضوعی است که باید بر آن تکیه کنیم. علت تاکید امام خمینی (ره) بر موضوع فلسطین جنبه وحدت گرایی آن است. امام این پیش بینی را کردند که ممکن است میان اعراب اختلاف به وجود آید و این شد که موضوع فلسطین را موضوع محوری جهان اسلام قرار دادند ما باید ایده امام خمینی (ره) درباره وحدت گرایی براساس اصول فلسطین را احیا کنیم.
- موضوع فلسطین بازیگر دیگری نیز دارد که هم در بحران سوریه و نیز در تحولات فلسطین نقش بازی کرده است و آن قطر است. گزارش هایی نیز درباره روابط میان جنبش حماس و قطر منتشر شده است. به هر حال مقاومت چه از جانب حماس و چه از جانب جهاد هزینه دارد. گزارش های تایید نشده ای وجود دارد که قطر به حماس پیشنهاد داده است که در ازای حمایت مالی فراوان از این جنبش، ارتباط حماس با ایران کمرنگ شود. آیا قطر پیشنهاد مشابهی به جنبش جهاد اسلامی داده است؟
ظاهرا قطر و ترکیه در قبال فلسطین مواضع خوبی گرفته اند. معادله ساده ای شکل گرفته است و آن این است که ما باید براساس اسلام و فلسطین رابطه خود را تنظیم کنیم. ما با ایران بر همین اساس ارتباط داریم. ایران کشوری است که برخلاف خیلی از کشورها از مسیر منحرف نشد و به حمایت از فلسطین پرداخت. ترکیه و قطر در چند سال گذشته به فلسطین و نه به جهاد اسلامی از لحاظ مالی کمک کرده اند و ما با این دو کشور روابطی عادی داریم. کمک های این دو کشور به جنبش جهاد اسلامی محدود به برخی کمک های مردمی و نهادهای مردمی می شود و ارتباطی به دولت های این دو کشور ندارد.
«رمضان عبدالله شلح» دبیرکل جهاد اسلامی چند بار به قطر سفر و با امیر قطر دیدار کرده است و موضوع خاصی میان دو طرف وجود ندارد و طرح مشترکی میان دو طرف به وجود نیامد. رابطه جنبش جهاد اسلامی با ایران همانند قطر و ترکیه نیست و این دو کشور در این مدت سیاست های خوبی در پیش گرفته اند.
- ایران از انقلاب سال 1357 بدین سو مسیر خوبی در پیش گرفت و آن مسیر این است که محوری متشکل از ایران، سوریه و حزب الله لبنان شکل داد که انتهای این محور، مقاومت در برابر اسرائیل و حمایت از آرمان انسانی آزادی فلسطین بود. در حال حاضر قطر و ترکیه تلاش می کنند تا این محور را قطع کنند. مداخله این دو کشور در سوریه که هدف آن سرنگونی نظام «بشار اسد» است بخشی از این نقشه است. از سوی دیگر در لبنان می بینیم که این کشور با بحران داخلی و از جمله بحران انتخاب رئیس جمهوری مواجه شده است و در آستانه بی ثباتی قرار دارد. نقش پول های قطری-ترکی را در لبنان هم می توان دید. موضوع مهم این است که امتداد این محور به حماس و جهاد اسلامی می رسد و شما نمی توانید نسبت به این موضوع بی تفاوت باشید. موضع جنبش جهاد اسلامی درباره این تحولات چیست؟
محور اصلی وحدت بر سر موضوع فلسطین است ولی مشکل این است که سیاست کشورهای منطقه نسبت به گذشته تغییر کرده است. در چند کشور از جمله سوریه، یمن و عراق درگیری به وجود آمده است و ما مخالف آن هستیم زیرا سرنوشت این جنگ ها مشخص نیست. ما از همه کشورهای قدرتمند منطقه همچون ایران، ترکیه عربستان و قطر می خواهیم با شیوه های مسالمت آمیز اقدام به حل بحران کنند، همانگونه که «حسن روحانی» رئیس جمهوری ایران گفت که می خواهیم مشکلات منطقه بدون درگیری حل شود.
جنگ همیشه به زیان دولت ها بوده است همانگونه که آمریکا با همه قدرتش در افغانستان و عراق جنگید اما در نهایت با صرف هزینه های زیاد، زمین گیر شد. آن ها با القاعده جنگیدند تا القاعده را از بین ببرند ولی بدتر از القاعده یعنی داعش ظاهر شد و آن ها را در باتلاق عراق فرو برد تا جایی که حتی به دلیل هزینه های سنگین جنگ ناشی از دو جنگ افغانستان و عراق، چیزی نمانده بود اقتصاد آمریکا از هم بپاشد. اکنون می بینیم که سوریه در حال نابود شدن و تجزیه است و از سوی دیگر عراق و یمن نیز اوضاع مشابهی دارند. اگر کشورهای منطقه این موضوعات را حل می کردند شاهد اوضاع کنونی نبودیم. دشمن ما ایران، قطر یا ترکیه نیستند و ما آن ها را برادر خود می دانیم. ما باید علیه دشمنی همچون اسرائیل و حامیانش متحد شویم. آیت الله خامنه ای رهبر انقلاب اسلامی در سخنانی در همان بدو ظهور داعش فرمودند که داعش دشمن اصلی نیست بلکه حامیان داعش دشمن اصلی به شمار می روند.
- وضع داعش در فلسطین و نوار غزه چگونه است؟
فعالیت های افراطی در فلسطین بسیار کم و محدود است البته موضوع تفکر افراط گرایی در میان مسلمانان و اعراب و در سراسر جهان وجود دارد. فردی که در داعش سر می برد همانند کسی است که در هیروشیما و ناکازاکی بر سر مردم بمب انداخت. اندیشه افراطی در بیشتر کشورها هست و وجود آن ها در فلسطین بسیار محدود است و حماس بارها با آن ها مقابله کرده است و تلاش می کند تا محدودشان کند. تعداد داعشی ها زیاد نیست ولی تفکرات جنون آمیزشان که باعث دردسر شده است، امکان دارد گسترش یابد. طرف هایی در فلسطین وجود دارند که تلاش می کنند در سرزمین های فلسطینی داعش را تغذیه کنند ولی این موضوع با واکنش منفی فلسطینیان مواجه شده است و جایگاهی در فلسطین ندارند.