پايگاه خبري تحليلي «پارس»- علي جهانگيري- از بدو پيدايش گروهک تروريستي داعش و گسترش ديگر گروه هاي خرد و کلان تکفيري در منطقه تنها نيرويي که به طور جدي به مقابله با آن ها برخاسته جريان مردمي مقاومت در عراق، سوريه و لبنان بوده است. 

ائتلاف به اصطلاح ضد داعش تنها به تعدادي حمله هوايي محدود و نمايشي اکتفا کرده و اکثر کشورهاي منطقه هم کمترين انگيزه اي از خود نشان نداده اند. 

به عقيده کارشناسان مسائل نظامي مقابله با چنين گروه هايي تنها از نيروهايي بر مي آيد که دو مشخصه مهم داشته باشند:

اولا راه و رسم جنگ چريکي را بلد باشند 

ثانيا، از ايمان و انگيزه قوي براي نبرد با اين گروه هاي وحشي برخوردار باشند.

با اين حال تصور اينکه شکست داعش در عراق مشکلات عراقي ها را حل کند کاملا ساده انگارانه است. بي توجهي به عقبه تروريست ها در سوريه نه تنها روند نابودي آنها را کند مي کند بلکه سايه وحشت بر حاکميت عراق باقي خواهد ماند. در شرايط کنوني اگرچه جبهه مقاومت از لحاظ ايدئولوژيک مستحکم است اما در عرصه ميداني و عمليات نظامي شکاف بين اين نيروها در عراق و سوريه کار نبرد با جريان تکفيري را سخت کرده است. خشکاندن اين شجره خبيثه محقق نخواهد شد مگر آنکه جبهه يکپارچه مقاومت با ورود نيروهاي مردمي عراق به سوريه و حضور گسترده تر حزب ا...لبنان از بعقوبه تا لاذقيه و از درعا تا بقاع محقق شود.