ارتجاع جدید در قالب تدبیر و امید

یکی از اصلی ترین صفاتی که به حق می توان به دولت فعلی نسبت داد صفت ارتجاع است.

ارتجاع یعنی بازگشت به شیوه ها و سنت های غلط گذشته.

در حالیکه انقلاب ما در بسیاری از زمینه ها در مسیر تمدنی خود داشت رو به جلو پیش می رفت، ناگاه کار به دست مرتجعین افتاد تا دوباره جمهوری اسلامی را تا حد امکان به عقب برانند. 

اگر جمهوریت باشد که در این دوره حداقل حضور مردم را مشاهده می کنیم. اگر استکبارستیزی باشد که در این دوران اصلا همه چیز تعطیل است. اگر عدالت خواهی را مثال بزنید که اکنون دوره سروری میلیاردی هاست. اگر آزادی بیان ملاک است که خفقان فعلی نیاز به شرح ندارد. اگر کمک به روند بیداری اسلامی است که امروز دوران تبریک به وزیر خارجه عربستان سفاک است. اگر جوانگرایی معیار است که تدبیر همراه شده با خمیازه های پیرمردها. اگر ولایت پذیری منظور است که الان ولایت جناب هاشمی مطرح است.

و دهها ملاک و معیار دیگری که انقلاب در آن زمینه ها رو به پیشرفت بود و ناگهان عده ای آمدند و ترمز اضطراری را کشیدند. تا به تنبلی ها و منافعشان خدشه ای وارد نشود.