اختلاف در اعتماد ملی، تلاش تندروها برای احیا/ عضو «بي نام» اعتماد ملي در شوراي راهبردي اصلاح طلبان؟

پايگاه خبري تحليلي «پارس»- حزب اعتماد ملی بازمانده جدال 84 اصلاح طلبان است؛ آن هنگامی که اعضای حزب منحله مشارکت یاران رییس مجلس ششم را اصلاح طلبان دروغین و ارتجاعی می خواندند، برخی از اعضای مجمع روحانیون مبارز و اعضای ستاد رییس مجلس ششم مجبور به کوچ اجباری به حزب اعتماد ملی شدند. حزبی که سودای فراگیری در عرصه سیاسی کشور داشت. 

اعتماد ملی با منابع مالی مناسب در منازعات سیاسی گام برداشت و برای ارتقای سطح فعالیت حزبی خود، انتشار روزنامه و تلویزیون اختصاصی را به هوادارانش وعده داد، وعده اول فرجامش توقیف و وعده دوم آرزویی دست نیافتنی بود. حزب اعتماد ملی خواهان اثرگذاری در رقابت های سیاسی در سطح ملی بود به همین خاطر لیست های انتخاباتی مجزایی را برای انتخابات مجلس شورای اسلامی و مجلس خبرگان منتشر کرد. نقطه عطف فعالیت های حزب اعتماد ملی با اعلام نامزدی زودهنگام دبیرکل خود از سال 1387 آغاز شد و پس از ناکامی تمام عیار دبیرکل  و فعالیت های ساختارشکنانه و همراهی با فتنه 88 حزب به کمای سیاسی فرو رفت. 

پس از پیروزی گفتمان اعتدال در انتخابات 1392 حزب اعتماد ملی فضای سیاسی کشور را برای بازگشت مجدد فراهم دید؛ حجت الاسلام رسول منتجب نیا، در ردای یک «منجی» برای حزب اعتماد ملی ظاهر شد. حجت الاسلام منتجب نیا خبر از فعالیت مجدد حزب اعتماد ملی با برگزاری همایش «امتداد اعتماد» را داد و تلاش فراوان برای فعالیت مجدد این حزب را رخصت از «دبیرکل» خواند؛ همایش امتداد اعتماد در موسسه الهادی با حضور محمدجواد حق‌شناس، محسن رهامی(دبیرکل انجمن اسلامی مدرسین دانشگاه‌ها) الیاس حضرتی( نماینده سابق مجلس) هادی غفاری(رییس موسسه الهادی) و محمدرضا عارف برگزار شد و در حین سخنرانی حجت الاسلام رسول منتجب نیا شعاری های ساختارشکنانه ای در دفاع از سران فتنه 88 سر داده شد.

گرچه این همایش نام «امتداد» اعتماد را بر خود نهاده بود ولی خبر از «انشعاب» و «اختلاف» در بدنه حزب اعتماد ملی داد. 

محمد باقر ذاکری از اعضای موسس و با سابقه حزب اعتماد ملی از سرسخت ترین مخالفان فعالیت مجدد این حزب به سبک رسول منتجب نیا است؛ وی در گفت و گو با ماهنامه «گذار» در آبان 1393 از اختلاف در حزب اعتماد ملی پرده برداشت و اظهار داشت « چند نفر حرفهایی می زنند و سخنرانی می کنند و همدیگر را تشویق می کنند، ولی حاصل آن چیست؟ همین نشستی که اخیرا به اسم حزب اعتماد ملی بود، به نظر من حزب اعتماد ملی در حال حاضر وجود ندارد. از سال 88 به هر دلیل این حزب هیچ فعالیتی نداشته است، حالا همایشی به نام این حزب برگزار شده، من اصلا آن را قبول ندارم و به همین جهت نیز در آن شرکت نکردم. گفتم اگر می خواهید حزب فعال کنید در وهله اول باید کنگره تشکیل دهید، دبیرکل مشخص کنید، اعضای شورای مرکزی که هر دوسال یک بار انتخاب می شوند را انتخاب کنید، در آن صورت حزب می تواند به فعالیت خودش ادامه دهد. به هر دلیل این حزب از سال 88 تعطیل بوده، با وجودی که منحل نبوده، شورای مرکزی حزب مدت مسئولیت شان گذشته است، باید توسط کنگره انتخاب شوند. مهم تر از همه بحث دبیرکل است، وقتی حزبی ارکان نداشته باشد، به اسم حزب هر حرفی هم در آن بزنند، به نظر من تو خالی و بی معنی است» 

از سوی دیگر پس از اعلام خبر تشکیل شوراي راهبردي انتخابات اصلاحات از سوی رسانه های نزدیک به این جریان سیاسی  به رياست سيد عبدالواحد موسوي لاري، وزير كشور دولت اصلاحات، حضور یک عضو «بی‌نام» نزدیک به اعتماد ملی نمایانگر اولین بارقه های اختلاف در این شورا است. 

شورای راهبردی انتخابات اصلاح طلبان خواهان احیا مجدد فعالیت های سیاسی اعتماد ملی با فعال سازی ستادهای انتخاباتی 88 دبیرکل حزب در شهرستان ها هستند اما میان پذیرش کدامیک از اعضای فراکسیون های ایجاد شده در بدنه شکننده حزب اعتماد ملی ( موافقین و مخالفین رسول منتجب نیا) تردید فراوانی دارند به همین خاطر تصمیم گرفتن تکلیف عضو «بی‌نام» حزب اعتماد ملی را پس از حل اختلافات درونی آنها بگیرند و از سوی دیگر با حضور نماینده این حزب در شورای انتخابات زمینه را برای زنده نگه داشتن یاد دبیرکل حزب فراهم بسازند.