تصویر جنازه‌های کودکان یمنی کجاست؟

پايگاه خبري تحليلي «پارس»-تحلیلگر مشهور جهان عرب با انتقاد از عدم انعکاس تصاویر مربوط به قربانیان غیرنظامی تجاوز عربستان به یمن در رسانه‌های وابسته به ائتلاف عربی، اوضاع انسانی یمن را فاجعه‌آمیز توصیف کرد.

به گزارش پايگاه خبري تحليلي «پارس»، عبدالباری عطوان، از سانسور تصاویر کشتار مردم غیرنظامی یمن در حملات هوایی ائتلاف عربی به سرکردگی عربستان سعودی در رسانه های کشورهای عربی به شدت انتقاد کرد و آن را خلاف اصول حرفه ای و صداقت در اطلاع رسانی برشمرد.

روزنامه رأی الیوم در پایگاه اینترنتی خود در مقاله ای به قلم عطوان سردبیر این روزنامه نوشت: شبکه های تلویزیونی کشورهای عربی به ویژه کشورهای عربی خلیج فارس، با سرخوشیِ بی سابقه ای خبرهای بمباران هوایی یمن و اهدافی را که در این بمباران ها تخریب می شود به کرّات پخش می کنند، اما به ندرت اتفاق می افتد تصاویری از قربانیان غیرنظامی این بمبارانها پخش کنند، این در حالی است که طبق گزارش سازمان ملل متحد قربانیان این بمباران ها تا این لحظه بالغ بر حدود هزار کشته و سه هزار زخمی شده است.

گفتنی است همین شبکه های تلویزیونی، همچنان تصاویر جنازه های قربانیان غیرنظامی تکه تکه شده  در سوریه یا قربانیان حملات داعش در عراق و جبل سنجار را به وفور به نمایش می گذارند، ولی، چنان که علت آن مشخص است، تاکنون حتی تصویر یک کودک کشته یا زخمی شده یمنی را پخش نکرده اند. این در حالی است که ادعای حرفه ای و بی طرف بودن را دارند و برخی از آنها شعار چند صدایی را مطرح می کنند. گویی در جنگ یمن -که وارد چهارمین هفته خود شده است- از بمب های حاوی گل و گیاهان خوشبو -و نه موشک های پرقدرت ساخت آمریکا که همه چیز را نابود می کند- استفاده می شود!

اوضاع انسانی در یمن در اوج وخامت است، این فقط حرف ما نیست، بلکه بان کی مون دبیرکل سازمان ملل متحد نیز با تاکید بر آن، خواستار آتش بس فوری به منظور ارسال کمک های بشردوستانه و مواد غذایی برای بیش از 25 میلیون یمنی شدکه به علت این جنگ ارتباط شان با دنیای خارج قطع شده است ولی هیچیک از درخواستهای وی تا کنون گوش شنوایی نیافته است.

بیشتر شهرهای یمن، از جمله دو پایتخت دائمی و موقت این کشور (صنعا و عدن)، از قطع تقریبا کامل برق، آب، سوخت، بیشتر کالاهای اساسی، غذا و دارو رنج می برند. بنادر تعطیل و فرودگاه ها تخریب شده اند و ارتباط این کشور با جهان خارج به طور کامل قطع شده است و شهروندان یمنی، صرفنظر از مذهبشان، برخلاف آنچه در هر جنگی رایج است (به استثنای جنگ غزه)، اجازه خروج از کشور و رفتن به کشورهای همسایه را ندارند تا جان خود را نجات دهند، و عجیب آن که کشورهای همسایه ادعا می کنند که این جنگ را برای دفاع از آنها و حفظ جانشان به راه انداخته اند!

این قابل درک نیست که چرا تا این ساعت، آتش بسی انسانی برقرار نشده است تا جمعیتهای خیریه بتوانند به شهروندان یمنی کمک های امدادی برسانند و پزشکان بتوانند هزاران زخمی یمنی را مداوا کنند؟ رحم و مروت و ارزش های انسانی کجاست؟ چرا طرف های درگیر توجهی به این ارزشها ندارند؟

آنچه این روزها می شنویم همگی سخن از انهدام اهداف و انبارهای سلاح در اینجا و آنجا و همچنین رزمایش های نظامی هوایی، زمینی و دریایی و مشارکت هواپیماهای این یا آن کشور در حملات هوایی است و این مهاجمان چنان در این زمینه از یکدیگر سبقت می گیرند که مردم غزه همواره آرزوی وقوع آن را در دفاع از خود در مقابل رژیم صهیونیستی داشتند. گویی صنعاء پایتخت آلمان در اوج جنگ جهانی دوم و عدن هم شهر لنینگراد یا سن پترزبورگ روسیه است.
سه هفته از آغاز بمباران ها و حمله به بانک اهداف (سعودی) گذشته است در حالی که شاهد هیچ تلاش واقعی برای کشانیدن طرف های درگیر به پای میز مذاکره به منظور دستیابی به راه حلی سیاسی و پایان دادن به این خونریزیها، نیستیم. انگار یمنی هایی که در این جنگ کشته می شوند انسان نیستند، منظور ما در اینجا همه آنها است بدون آن که هیچ تفاوتی میان کسانی قائل شویم که در سنگر حوثی ها یا در سنگر منصور هادی رئیس جمهور و حامیانش در کشورهای عربی خلیج فارس ایستاده اند. همه آنها برادران، فرزندان، خواهران، مادران و کودکان ما هستند.

سریال کشتار در سوریه با دهها تن آغاز شد و سپس به مرحله صدها،‌ هزاران و صدها هزار تن رسید از خداوند متعال می خواهیم آمار قربانیان بی گناه در یمن در همین حد هزار نفر کنونی متوقف شود، زیرا برای این مردم عرب اصیل مهمان نواز، همین بس که از گرسنگی، محرومیت و فقر رنج می برند و یکی از بیست کشوری در دنیا هستند که از بالاترین میزان فقر و محرومیت رنج می برند. این در حالی است که این کشور در احاطه برادرانی است که از شمارش صدها میلیارد دلار مازاد درآمد خود عاجزند و نمی دانند آن را چه کار کنند و چگونه آن را خرج کنند.

ما از شنیدن این خبر بسیار خوشحال شدیم که یک منبع دیپلماتیک الجزایری فاش ساخت کشورش «ظرف دو هفته گذشته پیام هایی را میان تهران و ریاض مبادله کرده است که همگی درباره پایان دادن به درگیری مسلحانه در یمن به منظور جلوگیری از تبدیل شدن آن به یک جنگ منطقه ای گسترده بوده است.»

وی گفته است: «یکی از این پیام ها مشتمل بر اقدامی مورد توافق برای جلوگیری از درگیری میان نیروی دریایی عربستان و کشتی های باربری ایرانی در حال عبور از تنگه باب المندب و اقدام دوم هم جلوگیری از درگیری میان نیروی دریایی ایران و همتای سعودی آن بوده است.»

ما می گوییم از شنیدن این مطلب بسیار خوشوقتیم، زیرا «جنگ منطقه ای» براثر درگیری در یمن، آخرین چیزی است که انتظار آن را داریم چرا که چنین حادثه ای به فاجعه ای دیگر برای منطقه و مردم آن تبدیل خواهد شد و به فجایع جاری در عراق، سوریه و لیبی اضافه می شود.

بله، احتمال درگیری وجود دارد، زیرا تنگه باب المندب مملو از کشتی های جنگی عربستان، مصر و ایران است، کشتی هایی که هیچگاه سابقه نداشته است در زمان جنگ ها و تجاوزات مکرر اسرائیل، شاهد حضور آنها باشیم و ما تا زمان مرگ خود این مسئله را تکرار خواهیم کرد؛ درست همان طور که رژیم های عربی به شکلی بی سابقه هواپیماهای جنگی خود را داوطلبانه برای مشارکت در جنگ یمن ارسال می کنند.

احتمال برخورد و درگیری وجود دارد... زیرا عربستان تهدید به بازرسی از کشتی های ایرانی به اتهام انتقال سلاح برای حوثی ها و متحدانش می کند و هرگونه مبالغه در تاکید بر این بازرسی یا هرگونه «اقدام تحریک آمیز» عمدی یا غیرعمدی به آنها، ممکن است آتش این جنگ منطقه ای را، شعله ور کند،که حجم کشتار و خونریزی در آن بسیار بالا خواهد بود و ممکن است سال ها بدون آن که پیروز و شکست خورده ای در آن وجود داشته باشد، درست مانند جنگ هشت ساله ایران و عراق، ادامه یابد.

به همین علت و علل دیگر، امیدواریم طرح الجزایر توسعه داده شود و شامل آتش بس و بازگردانیدن همه طرف های درگیر به پای میز مذاکره بدون پیش شرط و همچنین حفظ وحدت دو یمن و بازسازی نهادهای دولت براساس اصول دمکراسی، عدالت و برابری و تقویت همزیستی میان مردم یمن نیز بشود.

ملت یمن، که مظهر کرامت، جوانمردی و عزت نفس است، هرگز از برادرانش که آن را گرسنه نگه داشته، به حاشیه رانده و درهای زندگی را به رویش بسته اند انتظار مهربانی ندارد ولی در عین حال، حتی اگر از روی اصالت و اخلاق مداری و بردباری این برادران جفاکار را ببخشد، هرگز اقدامات آنها را فراموش نخواهد کرد. از خشم این ملت که در طول تاریخ همواره همه مهاجمان و تجاوز گران را شکست داده و مانند کوه استوار سربلند مانده است، بترسید!