رضایت ایران به تصویب توافق هسته ای در شورای امنیت سه خطر عمده دارد:

یک - از آن پس مسوول تشخیص انحراف یا عدم انحراف ایران از توافق نامه، شورای امنیت خواهد شد و این چماق بالای سر ایران خواهد ماند.

دو - اگر آمریکا به هر دلیلی زیر توافق بزند که خیلی محتمل است چون ایران این سند بین المللی را امضا کرده دیگر نمی تواند به بهانه عدم پایبندی آمریکا توافق را کنار بگذارد و البته کسی به آمریکا کاری ندارد.

سه - توافق ایران و غرب برای سایر کشورها نیز الزام آور خواهد شد و لذا آمریکا به آنچه در دو اجلاس گذشته بازنگری ان پی تی نرسید به راحتی خواهد رسید و آن اینکه حق غنی سازی در ان پی تی محدود میشود. بند دوم گام نهایی پیش بینی شده در توافق اولیه ژنو این موضوع را پیش بینی کرده است.

من نگرانم