بالاخره آمریکایی ها قابل اعتماد هستند یا نه؟

به گزارش پايگاه خبري تحليلي «پارس»، يك كاربر شبكه هاي اجتماعي نوشت:

دور جدید جهاد سرداران دیپلماسی با ورود به مبحث تضمین توافق نامه ! از هفته پیش آغاز شده است. سرداران نبرد دیپلماسی با اذعان به اینکه باید دولتها خصوصا دولت آمریکا را از طریق تصویب قطعنامه در شورای امنیت وادار به رعایت مفاد توافق نامه کرد ! با زبان بی زبانی از بی اعتمادی به غرب خصوصا دولت آمریکا می گویند.

اعتمادی که با گذشت یک سال و چند ماه از توافق ژنو و ادامه تحریم ها و وضع تحریم های جدید دیگر رنگ و لعابی برای جهادگران باقی نگذاشته است.

در این زمینه باید به رفع تحریم شرکت ملی نفتکش ایران آن هم نه در برابر اجرای توافق نامه ژنو بلکه در اثر به ثمر نشستن شکایت حقوقی از اتحادیه اروپا ! اشاره کرد که بلافاصله بار دیگر توسط اتحادیه اروپا در لیست تحریم ها قرار داده شد و حتی فراتر از آن اتحادیه اروپا قانونی تصویب کرد که در اینگونه امور، دادگاه اتحادیه اروپا صلاحیت ورود پیدا نخواهد کرد.

توجیه مسخره اتحادیه اروپا به همراه اذعان آمریکایی ها مبنی براینکه ساختمان تحریم ها نه تنها فرونپاشیده بلکه با بهانه های حقوق بشری بر طبقات آن نیز افزوده شده و خواهد شد! دستاورد دولت تدبیر و امید از این مذاکرات را به مشتی شعار و تبلیغات منحصر کرده است.

هر چه باشد، دولت تدبیر و امید برای سال آینده و خصوصا انتخابات مجلسین شورای اسلامی و خبرگان نیاز به یک برد تبلیغاتی سیاسی دارد و همانطور که هاشمی هم گفته است تمام حیات سیاسی این دولت به مذاکرات گره خورده است.

مذاکراتی که غرب با توجه به نیاز شدید  دولت به دستاوردهای مبهم آن! با بهانه های مختلف قصد امتیاز گیری بیشتر و استیصال طرف ایرانی را در سر پرورانده است.

اکنون این پرسش مطرح است که اگر در توافق نیم بند ژنو که بنا به اذعان خود غربی ها تنها طرف ایرانی  به تعهدات خود عمل نموده و از غربی ها جز کارشکنی چیز دیگری دیده نشده است، ایران سختگیری بیشتری اعمال می کرد و میز  مذاکرات را ترک می کرد، آیا مجال برای گستاخی بیشتر غرب باقی می ماند که اکنون برای پوشش معضل بی اعتمادی به آنها !  به دستاویز نخ نما شده دیگری بنام قطعنامه های شورای امنیت آویزان شد؟