پارس بررسي مي كند:
چگونه باید جامعه را برای شکست احتمالی مذاکرات آماده کرد؟/ تداوم حمايت جبهه نيروهاي انقلاب از «فرزندان انقلابي رهبر»
با این سئوال مواجه می شود که در صورت توقف تمام تاسیسات هسته ای چه اتفاقی خواهد افتاد که ارزش مقاومت و تحمل فشار تحریم را داشته باشد؟
پايگاه خبري تحليلي «پارس»- كريم دلدار- هر چند عده اي با حركات راديكال هرگونه مذاكره را نفي مي كنند يا برخي با وادادگي، هر گونه توافق، حتي توافق بد را تئوريزه و پيگيري مي كنند اما جبهه نيروهاي انقلاب همواره از روند مذاكرات هسته اي حمايت كرده و توفيق «فرزندان انقلابي رهبر» را در مواجهه با نظام سلطه را خواستار بوده است و در اين راه از هيچ كوششي دريغ نكرده و به توافق خوب»، اميد بسته است ليكن با توجه به فضای حاکم بر روند مذاکرات، زياده خواهي هاي استكبار جهاني و بن بست های پیش آمده باید لایه های مختلف جامعه ایران را برای هرگونه احتمال شکست مذاکرات آماده نمود.
زمان بندی پیشنهادی امریکا برای لغو تحریم ها بسیار طولانی است و این درجه اعتماد به توافق را در تهران به شدت پایین آورده است. برخی منابع می گویند مذاکره کنندگان امریکایی وعده داده اند دولت امریکا درپی تصویب قانونی در کنگره خواهد بود که ضمانت های لازم برای تعلیق سپس لغو تحریم ها در 15 سال آینده را در صورت پای بندی ایران به تعهداتش فراهم می کند. این منابع حتی عقیده دارند ممکن است هدف اصلی سفر نتانیاهو به واشینگتن جلوگیری از تصویب چنین قانونی باشد. با این حال، اگر دولت امریکا قادر به فراهم آوردن تضمین های کافی در حوزه لغو یکپارچه همه تحریم ها بلافاصله پس از توافق نهایی نباشد، مذاکرات شکست خواهد خورد.
در هر حال رفتار حکیمانه رهبر انقلاب در پررنگ کردن مسئله استحکام بخشی به باقت داخلی در قالب و اقتصاد مقاومتی، انباشت انتظارات اجتماعی را به سمت توجه به درونزایی اقتصادی به عنوان بدیل رفع تحریم ها هدایت کرده است ولی این راهبرد در دروان گذار و ناامیدی احتمالی بخشی از جامعه و سستي و ناكارامدي بخشي از مديران اجرايي کافی نخواهد بود.
امید کاذبی که به غلط در اذهان عمومی نسبت به مذاکرات ایجاد شده است با صرف شعار اقتصاد مقاومتی التیام نمی یابد و ممکن است با ندایی از سوی برخی طیف های اپوزیسیون داخلی و همراهی برخی سیاست مداران ناآگاه حاکم بر قدرت، مبدا ایجاد شکافی اجتماعی در جامعه شود. بحث رفراندوم و موضوعاتی از این قبیل در این فضا یقینا قدرت مانور گسترده ای خواهد داشت.
با توجه به احتمالات فوق به نظر می رسد دو راهبرد کلان در این رابطه می تواند پایداری و تحمل اجتماعی( بخشی از جامعه) را در قبال شکست تحریم و امید به آینده اقتصاد مقاومتی به عنوان بدیل رفع تحریم ها افزایش دهد.
1. یکی از مهم تریم راهبرد های جبهه انقلاب اقناع افکار عمومی نسبت به دستاوردهای انرژی هسته ای است. قطعا پایه استدلالی مخالفت بخشی از جامعه با مقاومت در مذاکرات شبه افکنی در رابطه با دستاوردهای کاربردی انرژی هسته ای برای مردم خواهد بود. به این ترتیب یک عوام با این سئوال مواجه می شود که در صورت توقف تمام تاسیسات هسته ای چه اتفاقی خواهد افتاد که ارزش مقاومت و تحمل فشار تحریم را داشته باشد؟
در این رابطه رسانه های جبهه انقلاب اسلامی به خصوص مجموعه رسانه ملی باید با تمرکز بر این موضوع در فواصل مشخص و در قالب تولید برنامه های متنوع و جدید دستاوردهای علمی و کاربردی انرژی هسته ای را برای مردم بازگو کند تا استدلال مقاومت در مقابل تحریم را قوت بخشد. صرف توسعه علمی و استقلال داخلی بدون توجه به کاربرد این علم در زندگی مردم و در آینده آنان به شعارزدگی و احتمالا بدبینی نسبت به این موضوع کمک میکند.
2.دومین راهکاری که می تواند در این راستا در دستور کار دلسوزان انقلاب قرار گیرد. تمرکز و تشدید فضای تحقیر ملی ناشی از پذیرش شروط غرب و آمریکاست در بین اقشار مختلف جامعه است. شاید نتوان همه شرایط اقتصادی و سیاسی امروز را با اواخر دولت اصلاحات در سال 84 مقایسه نمود ولی باید تمام تلاش خود را برای القای عزت و شکوه اسلامی ایرانی در کالبد جامعه و توقویت این صفت اجتماعی را متمرکز نمود تا همچون آن دوران هرگونه مخالفت با توسعه انرژی هسته ای نوعی شعار تحقیر ملی تلقی گردد. در مراحل بعدی باید بازخوانی نوع برخورد غرب با ایران در پرونده های مختلف را با زبانی همه فهم و عمومی بازخوانی نمود تا تزویر و ریاکاری جبهه استکبار بر ملا گردد و بهانه بودن مسائل مختلف در فشار بر ایران تبیین گردد.
ذهن مردم انقلابی ومترقی درباره مذاکرات این گونه آماده است . اگرنتیجه مذاکرات منافع مارا که در راس آن استقلال و دانش است تامین کند ، یک برد است . اگر شکست بخورد دو برد است . اول برداینکه نیاز برای پیشرفت و ایستادن روی پای خودمان ایجاد شده دوم برد اینکه زیر بار زور واسارت نرفتیم . البته کسب استقلال سختی دارد ولی کی و کجا خلاصی از بدبختیهای اسارت و بدست آوردن استقلال بدون سختی و مصائب بوده ، سختی و مصائبی که ارزشش برای همه مردم وملل معلوم است وبالای آن جانها که نرفته