چند نکته در مورد آخرين موضع رهبري پيرامون مذاكرات هسته اي

پايگاه خبري تحليلي «پارس»- مالک شریعتی- یک - دوگانه رهبری توافق خوب - توافق بد است در حالیکه هم دولتی ها هم برخی دوستان تندرو ما تاکنون بر طبل دوگانه توافق - عدم توافق می کوبیدند به طوریکه دولت توافق به هر قیمت و آنها عدم توافق به هر قیمتی را خواستار بودند.

دو - اینکه رهبری رسیدن به نقاط مشترک را در مذاکره تایید کردند تعبیر دیگری بر نرمش قهرمانانه است و معنای دیگرش آن است که ضروری است برخی جاها ما کوتاه بیاییم - که عینا مواردش را نیز برشمردند - به شرط آنکه تمام تحریمها لغو شود. ضمن اینکه برشمردن انعطافهای ایران به معنای آن است که ایشان خط قرمز را همینجا ترسیم کردند.

سه - تاکید بر تک مرحله ای و شفاف بودن جزییات توافق، نشان میدهد که توافق اولیه در ژنو قابل تفسیر بوده و به قول دکتر علیرضا زاکانی به علت تفسیرپذیر بودن آن، منافع ژنو برای آمریکا بالفعل و برای ایران بالقوه بوده است و این اتفاق دیگر نباید تکرار شود.

چهار - اینکه رهبری راه را برای مذاکره همچنان باز گذاشتند و از توافقی که - با شرایط بیان شده - بتواند انجام گیرد و حربه تحریم را از دست دشمن خارج سازد حمایت کردند نشان می دهد که مسوول شکست احتمالی مذاکرات از نظر ایشان دولت نیست و طرف مقابل است و به این ترتیب مصونیتی از حملات به دولت بعد از شکست احتمالی دادند تا با پشتوانه محکمتر جلو برود و گمان نکند که محکوم به توافق کردن است و در صورت عدم توافق مقصر دانسته میشود.
به عبارت دیگر با رعایت شروط نظام نه رسیدن به توافق سازشکاری است و نه عدم توافق ناتوانی و نابلدی است.

پنج - بیان ایشان در مورد اینکه اگر توافق شد بهتر وگرنه راههای دیگر داخلی داریم عبارت دیگری از آن است که توافق با آمریکا نه عسل مصفاست نه جام زهر ضمن اینکه تاکید مجددی بر لزوم توجه به تقویت ساخت درونی نظام خصوصا در بخش اقتصاد مقاومتی است.

پ.ن: اینکه برخی  سخنان رهبری را به معنای خط پایان مذاکرات تعبیر میکنند بسیار خطرناک است و نادانسته رهبری را مسوول شکست احتمالی مذاکرات جلوه دادن است.