نظر ایر درباره زمان‎ دستیابی به توافق‎سیاسی

به گزارش پارس به نقل از مهر، مذاکرات هسته ای ایران و گروه ۱+۵ با حضور تیم مذاکره کننده هسته ای کشورمان  به ریاست محمد جواد ظریف روز جمعه ۱۷ بهمن ماه در مونیخ دنبال خواهد شد.

پیشتر عباس عراقچی، معاون وزیر امورخارجه ایران، پس از پایان مذاکرات چهارجانبه با کشورهای اروپایی در ترکیه با بیان اینکه مذاکره با شش کشور کار مشکلی است گفته بود: با توجه به اینکه همه طرفها مواضع مشترکی ندارند لذا هماهنگ کردن و رسیدن به منطق مذاکراتی واحد، کار زیادی می برد. وی افزوده بود که هر چه به جزییات نزدیکتر می شویم اختلاف نظرها بیشتر می شود.

وی با اشاره به اینکه ماراتن مذاکراتی همچنان ادامه دارد تصریح کرده بود که کماکان در موضعی نیستیم که بتوانیم بگوییم پیشرفت داشتیم، به عقیده من هنوز برای قضاوت زود است.

همچنین محمد جواد ظریف وزیر امورخارجه کشورمان با تاکید بر اینکه ماه مارس تاریخ خوبی برای دستیابی به توافق است، گفت: اعتقاد دارم اگر اراده سیاسی در طرف مقابل برای اجرای مفاد توافق ژنو وجود داشته باشد، دستیابی به توافق امکان پذیر است.

در همین راستا گفتگویی با «آلن ایر» سخنگوی وزارت خارجه آمریکا انجام شده است که مشروح آن در زیر آمده است:

طرف های مذاکرات هسته ای ایران ابراز خوش بینی کرده اند که تا بهار به توافق سیاسی برسند. به نظر شما دستیابی به توافق سیاسی تا چه حد می تواند موجب توافق هسته ای جامع شود؟

بله، هم طرف جمهوری اسلامی ایران و هم طرف گروه ۱+۵ بارها گفته اند که حصول توافق جامع هسته ای شدنی است، اما همه هم گفته اند که اصلاً حتمی نیست که به توافق برسیم. به نظر من در تجزیه و تحلیل وضعیت کنونی صحبت از «اراده سیاسی» این طرف یا آن طرف کفایت نمی کند، از اینکه با ورود به روند مذاکرات هر دو طرف نشان دادند که از اراده سیاسی لازم برخوردارند. پس اگر این کار آسان بود و اراده سیاسی تنها عامل مهم بود، خیلی پیش از این به نتیجه می رسیدیم.

هدف ما این است که تا ۱۱ فروردین ماه به تفاهم سیاسی برسیم، یعنی عناصر عمدۀ یک توافق را فراهم آوریم و سپس جزئیات فنی را تا نهم تیرماه تکمیل کنیم.

اساسا چند درصد از مسیر رسیدن به توافق جامع هسته ای طی شده است؟

در مورد این سوال، یعنی چند درصد از این مسیر طی شده است، بدون پرداختن به محتویات این مذاکرات آنچه می توانم بگویم این است که تابحال خیلی پیشرفت داشته ایم. اما هنوز شکاف های عمده ای سر جای خود باقی هستند.   اما بقول حافظ «گر چه منزل بس خطرناک است و مقصد  بس بعید / هیچ راهی نیست کان را نیست پایان غم مخور» و به امید خدا این مذاکرات نتیجه بخش می شود تا تحریم ها برداشته شوند و نگرانی های جامعه جهانی در مورد برنامه هسته ای ایران برطرف شوند.

به نظر می رسد جمهوری خواهان کنگره به دیپلماسی با ایران حداقل به شیوه ای که دولت باراک اوباما اعتقاد دارد، معتقد نیستند. در صورت پیروزی احتمالی آنها در انتخابات ریاست جمهوری آینده آمریکا آیا آنها به توافقات دولت اوباما با ایران که در گذشته صورت گرفته و احتمالا در ادامه صورت خواهند گرفت، متعهد خواهند بود؟

رییس جمهوری ما آقای اوباما روشن ساخت که حالا فرصتی برای رسیدن به توافقی جامع در دست است که اگر آن را غنیمت شماریم، ایران می تواند ماهیت صرفا صلح آمیز برنامه هسته ای اش را ثابت کند. تحریم های هسته ای بر داشته خواهند شد و منطقه امن تر خواهد شد. اما در حال حاضر وضع تحریم های تازه توسط کنگره می تواند هر چه رشته ایم را پنبه کند و نه تنها درد ما را دوا نمی کند بلکه وضعیت را دوچندان دشوارتر خواهد ساخت.   این تنها نظر دولتمان نیست بلکه شرکای ما در این پروسه هم در این راستا اظهار نظر کردند که در حال حاضر وقت وضع تحریم تازه ای نیست.   پس من فکر می کنم که دولت می تواند با حرف منطقی منتقدین خود را راضی کند به نحوی که تحریم تازه اعمال نشود.