در استقبال از تغییر نام خیابان نوفل لوشاتو
به گزارش پايگاه خبري تحليلي «پارس»، شهاب اسفندياري در صفحه اجتماعي خود نوشت:
کسی می داند آن محله ای در نجف که حضرت امام 14 سال در ایام تبعید آنجا زندگی می کردند اسمش چه بود؟ یا اسم خیابانش؟ چرا اسم هیچ کدام از آنها را بر خیابانی در تهران نگذاشتند؟ آن وقت 4 ماه ایشان نوفل لوشاتو بودند، الان اسم آن روستای فرانسوی جزء مقدسات شده؟! امان از اروپا-محوری! امان از استعمارزدگی!
هیچ وقت با دیدن اسم این خیابان حس خوبی نداشتم و امروز خیلی خوشحال شدم که دیدم مردم تابلو آن را کندند. نشانی از حقارت در برابر غرب بود؛ انگار می خواست به ما حقنه کند که انقلاب خودمان را مدیون آن روستای فرانسوی هستیم. انگار می خواست فراموش کنیم خیانت های دولت فرانسه در جنگ، حمایت همه جانبه از صدام و پناه دادن به منافقین تروریست را.
پیشنهادی هم برای نام جایگزین این خیابان دارم. به نظرم خوب است نام آن را بگذاریم خیابان 17 اکتبر. در این روز در سال 1961، پلیس فرانسه راهپیمایی مسالمت آمیز 30 هزار الجزایری تبار در پاریس را به شکل وحشیانه ای مورد هجوم قرار داد. گفته می شود حدود 200 نفر از تظاهرکنندگان در این حادثه قتل عام شدند. پلیس برای پنهان کاری جنایت خود، جنازه های قربانیان را داخل رودخانه سن می انداخت. برخی تظاهرکنندگان را نیز زنده به داخل رودخانه می انداختند. دولت فرانسه تا سال 1998 - یعنی 37 سال بعد - اساسا این واقعه را کتمان می کرد و هرگونه اشاره به آن در مطبوعات نیز ممنوع بود. فیلم 'پنهان' (Cache, 2005) ساخته مایکل هاینکه اشاره به همین ماجرا دارد. عاقبت نیز دولت فرانسه تنها به کشته شدن 40 نفر در آن واقعه اقرار کرد ولی هیچ یک از مامورین پلیس را به خاطر این جنایت تحت تعقیب و محاکمه قرار نداد.
آخه اسم خیابون عوض کردن دردی رو دوا نمیکنه راست میگید از فرانسه قطعات خودرو وارد نکنید و با تولید داخلی تو دهنشون بزنید.