تبعات سکوت ظریف در مقابل این اظهارات ضدملی
به‌رغم درخواستهای مکرر رسانه‌ها از وزارت امور خارجه و جواد ظریف برای اعلام موضع در مقابل آبروریزی هسته‌ای حامیان دولت در دانشگاه تهران، اما جواد ظریف همچنان نسبت به این موضوع بیتفاوت است.
به گزارش پارس به نقل از وطن امروز، پس از آنکه احمد شیرزاد و صادق زیباکلام، ۲ نفر از اساتید حامی دولت و تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای، چندی پیش در دانشگاه تهران در اظهاراتی عجیب فعالیت‌های هسته‌ای ایران را بی‌فایده و صرفا هزینه‌ساز دانستند و تلویحا خواستار تعطیلی تاسیسات هسته‌ای ایران شدند، اظهارنظر عجیب این ۲ دانشگاهی حامی دولت با واکنش وسیع در فضای رسانه‌ای و سیاسی مواجه شد به‌گونه‌ای که تحلیلگران این اظهارات ناپخته و ضدملی را که در واقع به معنای سیاست «تعطیلی هسته‌ای» بود؛ موجب تضعیف مواضع ایران در مذاکرات هسته‌ای دانستند.
به اعتقاد کارشناسان، این قبیل اظهارات به معنای تکرار صدای آمریکا و اسرائیل در داخل ایران بود. اما نکته‌ای که در این میان بسیار قابل تامل بود؛ موضوع حمایت این افراد از دولت و تیم مذاکره‌کننده بود. در واقع این ۲ نفر در حمایت از دولت علیه صنعت هسته‌ای کشور اظهارنظر کرده و خواستار توقف آن شدند.
بر همین اساس اظهارات ناپخته و ضدملی این ۲ نفر قاعدتا به حساب دولت و وزیر امور خارجه نوشته می‌شد. این موضوع از آن جهت قابل توجه بود که حسن روحانی بارها خواستار ورود دانشگاهیان به موضوع مذاکرات هسته‌ای و حمایت آنان از دولت شده بود. بر همین اساس برخی رسانه‌ها اظهارات ضدهسته‌ای شیرزاد و زیباکلام را در پاسخ به دعوت رئیس‌جمهور از دانشگاهیان تلقی کردند. با در نظر گرفتن این موضوع، رسانه‌ها و تحلیلگران از وزیر امور خارجه خواستند به این اظهارات هزینه‌ساز واکنش نشان دهد. این درخواست از آن جهت نیز حائز اهمیت بود که رئیس‌جمهور و جواد ظریف بارها ادبیات تندی را علیه منتقدان هسته‌ای خود به‌کارگرفته بودند.
عبارات تندی که حسن روحانی علیه منتقدان خود به کار برد و آنان را بی‌سواد، کم‌سواد، جیب‌بر، بی‌شناسنامه، بزدل، تازه به دوران رسیده و... خطاب کرد در کنار اظهارات تند جواد ظریف علیه منتقدان که آنها را همراهان اسرائیل دانسته بود؛ این مطالبه را در رسانه‌ها و محافل سیاسی ایجاد کرد که این‌بار حداقل وزیر امور خارجه نسبت به ابراز تمایل دوستان و حامیان خود به تعطیلی تاسیسات هسته‌ای ایران، واکنشی نشان دهد و از موضع عزت و برای نشان دادن عزم وزیر امور خارجه برای احقاق حقوق هسته‌ای مردم، این اظهارات حامیان خود را رد کند.
با این حال و به‌رغم گذشت نزدیک به ۲ هفته از اظهارات جنجالی این ۲ نفر، وزارت امور خارجه و جواد ظریف تاکنون از پاسخگویی به اظهارنظر این ۲ نفر خودداری کرده‌اند! جواد ظریف که حتی از تیترهای روزنامه‌های منتقد خود نیز نمی‌گذرد و به شکل‌های مختلف به منتقدان عملکرد خود در مذاکرات هسته‌ای واکنش نشان می‌دهد؛ چرا نسبت به اظهارات و مواضعی که خواستار تعطیلی تاسیسات و فعالیت‌های هسته‌ای ایران هستند؛ واکنشی نشان نمی‌دهد؟
درباره این سکوت معنادار آقای ظریف چند نکته قابل طرح است:
۱- در حال حاضر تنها ۲ خط فکری نسبت به مذاکرات هسته‌ای ایران و ۱+۵ وجود دارد. یکی معتقد به مذاکره و توافق براساس عزت و حفظ حقوق هسته‌ای است و دیگری معتقد به عقب‌نشینی از صنعت هسته‌ای برای رسیدن به توافق. اگرچه خط فکری دوم را عده‌ای معدود تشکیل می‌دهند اما متاسفانه همین عده معدود نیز به حمایت از دولت منتسب هستند. در واقع در حال حاضر در مقابل منتقدان عملکرد ضعیف آقای ظریف در مذاکرات هسته‌ای، حامیان آقای ظریف بر طبل تعطیلی هسته‌ای می‌کوبند. آقای ظریف در نامه‌ای به وزرای خارجه کشورهای مختلف جهان، اعلام کرد که در مقابل زیاده‌خواهی‌های طرف مقابل که حتی فراتر از ان‌پی‌تی نیز هست؛ خواهد ایستاد. آیا وزارت امور خارجه با پشتوانه چنین حامیانی پشت میز مذاکره خواهد رفت؟
۲- یکی از موضوعاتی که طی ماه‌های اخیر نسبت به آن هشدارهای فراوانی داده شد؛ جلوگیری از جناحی و حزبی شدن مذاکرات هسته‌ای است. درحالی که مذاکرات هسته‌ای، در واقع مذاکره بر سر حقوق هسته‌ای همه ملت است اما متاسفانه رفتار دولت در مواجهه با انتقادات رفتاری خویشتندارانه و منصفانه نبوده است. دوگانگی دولت بویژه وزیر امور خارجه نسبت به دیدگاه‌های مختلفی که درباره نحوه مذاکره بر سر این حقوق ملی مطرح می‌شود؛ قطعا به سود آقای ظریف نبوده و نخواهد بود.
۳- آقای ظریف آیا می‌پذیرد با این سکوت خود شائبه‌های موجود درباره مذاکرات و نوع توافق را تقویت می‌کند؟ تاکنون در چند نوبت اتفاقاتی رخ داده است که نوعی بدبینی را نسبت به تیم مذاکره‌کننده ایجاد کرده است. اگرچه تیم مذاکره‌کننده فرزندان انقلابند اما قطعا نمی‌توان منکر برخی واقعیت‌ها شد. کمپینی که چندی پیش به اسم هنرمندان راه افتاد با آن پیام خطرناک و مشکوک «هیچ توافقی بدتر از عدم توافق نیست» این نگرانی را ایجاد کرد که برخی در ایران حاضرند برای حصول توافق، هر اقدامی انجام دهند.
اظهارات امثال زیباکلام و شیرزاد نیز دقیقا در راستای همان کمپین مطرح شده است. یعنی نشان می‌دهد عده‌ای به دنبال توافق حتی به قیمت تعطیلی فعالیت هسته‌ای هستند. آقای ظریف حواسشان باشد تاکنون نه‌تنها علیه این دیدگاه خطرناک موضع نگرفته بلکه با آن کمپین مشکوک، سوالات زیادی را در افکار عمومی درباره خود ایجاد کرده است.
ارسال نظر