كربلاي 5 يا والفجر 8
شهید حسين خرازی چه زمان به شهادت رسید؟ / تناقض تاریخ با روایت روحانی
رییس جمهور: این شهید بزرگوار در محور طلاییه جانباز شد و درعملیات والفجر ۸ به درجه والای شهادت نائل آمدند.
پايگاه خبري تحليلي«پارس»- ابتدای هفته جاری حسن روحانی در منزل شهید خرازی حاضر شد و روایتی جدید از شهادت شهید خرازی نقل کرد.
به گزارش پايگاه خبري تحليلي«پارس»، رییس جمهوری در دیدار با مادر شهید حاج حسین خرازی از فرماندهان هشت سال دفاع مقدس با تاکید بر اینکه کشور و انقلاب با ایثار خانواده معظم شهدا حفظ شده است، از شهید خرازی به عنوان فرمانده ای «بسیار توانمند و شجاع» یاد کرد و گفت: «شهید خرازی فرمانده ای بسیار توانمند بود و آشنایی ام با این شهید بزرگوار از همان اوایل جنگ بود و در عملیات های طریق القدس، فتح المبین و بیت المقدس در کنار هم بودیم.»
رییس جمهوری افزود: این شهید بزرگوار در محور طلاییه جانباز شد اما با همان روحیه و قدرت معنوی بالا لشکر را هدایت می کرد تا اینکه درعملیات والفجر ۸ به درجه والای شهادت نائل آمدند.
اما به نظر می رسد تاریخ به شکل دیگری شهادت شهید خرازی را نقل کرده است.
سایت تبیان(وابسته به سازمان تبليغات اسلامي) در مطلبی با عنوان نحوه شهادت شهید خرازی آورد است:
«او با آنکه یک دست بیشتر نداشت ولی با جنب و جوش و تلاش فوق‌العاده‌اش هیچ‌گاه احساس کمبود نمی کرد و برای تامین و تدارک نیروهای رزمنده در خط مقدم جبهه، تلاش فراوانی می‌نمود.
در بسیاری از عملیاتها حاج حسین مجروح شد. اما برای جلوگیری از تضعیف روحیه همرزمانش حاضر نمی شد پشت جبهه انتقال یابد.
در عملیات کربلای 5، زمانی که در اوج آتش توپخانه دشمن، رساندن غذا به رزمندگان با مشکل مواجه شده بود، خود پیگیر جدی این کار شد، که در همان حال خمپاره‌ای در نزدیکی‌اش منفجر شد و روح عاشورایی او به ملکوت اعلی پرواز کرد و این سردار بزرگ در روز هشتم اسفندماه 1365 در جوار قرب الهی ماوا گزید؛ سردار دلاوری که همواره در عملیات پیشقدم بود و اغلب اوقات شخصاً به شناسایی می‌رفت.
او یار حسین زمان، عاشق جبهه و جبهه‌ایها بود و وقتی به خط مقدم می رسید، گویی جان دوباره‌ای می یافت؛ شاد می شد و چهره‌اش آثار این نشاط را نمایان می ساخت.
شهید خرازی پرورش یافته مکتب حسین(ع) و الگوی وفاداری به اصول و ایستادگی بر سر ارزشها و آرمانها بود. جان شیفته‌اش آنچنان از زلال مکتب حیا‌ت‌بخش اسلام و زمزمه خلوص، سیراب شده بود که کمترین شائبه سیاست‌بازی و جاه‌طلبی به دورترین زاویه ذهنش راه نمی یافت.
در عملیات کربلای 5، زمانی که در اوج آتش توپخانه دشمن، رساندن غذا به رزمندگان با مشکل مواجه شده بود، خود پیگیر جدی این کار شد، که در همان حال خمپاره‌ای در نزدیکی‌اش منفجر شد و روح عاشورایی او به ملکوت اعلی پرواز کرد
این شهید سرافراز اسلام با علو طبع و همت والایی که داشت هلال روشن مهتاب قلبش، هرگز به خسوف نگرایید و شکوفه‌های سفید نهال وجودش را آفت نفس، تیره نگردانید. در لباس سبز سپاه و میقات مسجد، مُحرِم شد، در عرفات جبهه وقوف کرد و در منای شلمچه و مسلخ عشق، جان به جان آفرین تسلیم نمود.»
آقای روحانی جنابعالی رییس جمهور هستی و احترام به شما تکلیف ملت است. اما شما اطلاع از عملیات و جبهه و رزمنده و .....نداری مجبوری تاریخ را تحریف کنی ؟ بنظر می رسد بیشتر ظاهر سازی است. اما دیدار حضرت آقا با جانبازان را بیاد آورید و مقایسه کنید این کجا و آن کجا.
خوب آقای روحانی بنده خدا ...است تاریخها راکه برایش می نویسند نمی تواند درست حفظ کند ولی خداییش فحشها را خوب حفظ می کند
...من خیلی متاسفم..بیشتر برای عزیزانی که گوش تیز کرده اند تا یک خطایی از کسی ببینند...هوار هوار کنند...اصل براین باید باشد که از مقام شهیدان وخانواده های انان تکریم شود..فقط نیمه خال لیوان را نبینید...بسیاری از علمای بزرگوار هم گاهی در حین برگزاری نمازهای جماعت..ناگهان ممکن بود آیه ای را اشتباه قرائت کنند...این چه برخورد ی است که ما داریم...
اتفاقاً دکتر روحانی بیسیار آدم دقیق و نکته سنجی است. وقتی ایشان دبیر شورای امنیت و مرد جبهه و جنگ بوده است کاملاً به مسائل اشراف دارد. حالا اسم عملیاتی را اگر به فرض هم چیز دیگری بگوید طوری نیست وحی مزا الهی نیست که اگر جا به جا شود حرام باشد. به جای این بهانه های بنی اسرائیلی چرا به صلابت و اقتدار و وجهه ی شایسته ای که در دنیا در زمان ریاست جمهوری ایشان ایجاد شده است را نمی بینید؟ به فرمایش حضرت آقا به جای بهانه گیری تعامل و تسامح نسبت به هم داشته باشیم که دشمن از کوچکترین شکاف بین ما شودهای کلان می برد.