1 - رئیس دولت که امنیتی باشد می‌شود این که در روز دانشجو، به جای رفتن به یک دانشگاهی که چهره سیاسی اجتماعی دارد و از تو درباره عملکردت سؤال می‌شود، می‌روی به یک دانشگاه علوم پزشکی که فضا گل و بلبل باشد.

2 - رئیس دولت که امنیتی باشد می‌شود این که از ترس شنیدن چهارتا انتقاد حتی تند و تیز و حتی غیرمنصفانه، دانشگاه‌های تحت امر تو مجوز برنامه‌های سخنرانان منتقدت را لغو می‌کنند.

3 - رئیس دولت که امنیتی باشد می‌شود این که تحمل گوش دادن به دردودل‌های تشکل‌های دانشجویی که غالبا منتقد رفتار تو هستند را نداری و به آنها وقت صحبت کردن در روز دانشجو را هم نمی‌دهی.

4 - رئیس دولت که امنیتی باشد می‌شود این که سالن را گزیش شده از دانشجویان پُر کنی و اگر دانشجو هم کم آوردی، از بیرون از دانشگاه آدم وارد سالن کنی اما دانشجویان همان دانشگاه را به سالن راه نمی‌دهی.

5 - رئیس دولت که امنیتی باشد می‌شود این که از چند دانشجوی دختر به خاطر ساخت یک مستند که بر اساس خاطرات خودت و حاج آقا ساخته‌اند، بدون اینکه فیلم را ببینی، شکایت قضایی می‌کنی.  

6 - رئیس دولت که امنیتی باشد می‌شود این که به دانشگاه می‌روی و به اساتید دانشگاه دستور می‌دهی که بیایند از توافق بد تو در ژنو تعریف و تمجید کنند و بگویند به‌به عجب فتح الفتوحی و اگر نیایند یعنی سواد ندارند.

7 - رئیس دولت که امنیتی باشد می‌شود این که شورای امنیت کشور را مأمور می‌کنی که از هرکسی که بر علیه توافق بدی که تو با دشمنان این کشور و این ملت انجام دادی، انتقادی کرده، شکایت کند.

8 - رئیس دولت که امنیتی باشد می‌شود این که وقتی در سیستان و بلوچستان به دانشگاه می‌روی و می‌خواهی سخنرانی کنی، برای اولین بار در تاریخ ایران، اسلحه تیربار دوشکا با خودت به دانشگاه می‌بری.

9 - رئیس دولت که امنیتی باشد می‌شود این که دهان روزنامه‌هایی را که لب به انتقاد از دولت تو باز کرده باشند و از قرارداد کرسنت سوال کرده باشند را جوری می‌بندی که صدا از کسی در نیاید.

10 - رئیس جمهور روحانی: «هیچ کشور دموکراتیکی را در دنیا پیدا نمی‌کنید که برای احزاب و رسانه‌ها خط قرمزی نداشته باشد، حتی یک مورد نیز پیدا نمی‌کنید. در کشورهای اروپایی و غربی اگر موضوعی را وزارت خارجه مصلحت نداند که در مطبوعات منتشر شود، امکان ندارد آن مسئله طرح شود. محال است روزنامه‌ای آن را افشا کند. اگر سرویس داخلی و خارجی و دستگاه اطلاعاتی آنها نخواهد مطلبی در رسانه‌ها مطرح شود، امکان ندارد آن مسئله طرح شود. لابد می‌پرسید اگر تخلف کردند و آن مسئله را افشا کردند چه برخوردی با آنها می‌شود؟ آیا در دادگاه محاکمه می‌شوند، روزنامه را تعطیل می‌کنند؟ این‌ها حداقل است. اصلاً آن رسانه و مسئولین آن، برای همیشه باید از فعالیت سیاسی-اجتماعی خداحافظی کنند»

11 - و عجیب اینجاست که چرا این تخصص امنیتی رئیس محترم جمهور در ماجرای حفظ آرامش و سلامت روان جامعه در قضیه اسیدپاشی‌ها، در ماجرای مرزبانان ربوده شده و بازنگشته، در ماجرای ترور مأموران نیروی انتظامی سروان، در ماجرای اظهارات ناآگاهانه وزیر امور خارجه در مورد توان دفاعی و نظامی کشور کارایی لازم را ندارد!