یام رئیس‌جمهور به همایش ملی اعتدال

به گزارش پارس به نقل از  تسنیم، نخستین همایش ملی اعتدال صبح امروز با حضور حجت‌الاسلام سیدحسن خمینی، محمد نهاوندیان و صالحی امیری برگزار شد. در این همایش پیام رئیس‌جمهور توسط صالحی امیری قرائت شد. 
 
متن پیام بدین شرح است:
 
بسم‌الله الرحمن الرحیم
برگزاری همایش ملی اعتدال را به مسئولان و دست‌اندرکاران محترم و شرکت‌کنندگان فرهیخته و ارجمند این نشست علمی صمیمانه تبریک می‌گویم.
امروز بیش از هر زمانی در جامعه ایران، دنیای اسلام و جامعه جهانی، ضرورت و درک اعتدال و روآوردن به آن در همه جوانب و ابعاد زندگی احساس می‌شود. انسان و جامعه معاصر و خسته از افراط و افراطی‌گری است و برای کاستن از مخاطرات در هم‌تنیده، تندروی در اندیشه و گفتار و رفتار، رویکردی روشن‌تر از اعتدال در زمینه‌های نظری و علمی نیست.
 
این وظیفه اندیشمندان، دانشمندان و محققان است که مبانی و مفاهیم و آثار معرفتی و اجتماعی و فرهنگی و سیاسی اعتدال را در نشست‌هایی از این دست، تبیین کنند و راه را بر سیاست‌گذاران و مسئولان اجرایی و عموم مردم و شهروندان در ترویج و تعمیق فرهنگ اعتدال گشوده‌تر سازند.
از خردادماه 1392 که اکثریت مردم در انتخابات یازدهمین دوره ریاست جمهوری، به گفتمان اعتدال و خطی مشی تدبیر و امید رای دادند، چیستی و چگونگی اعتدال به عنوان یک منظومه فکری به موضوعی جدی در افکار عمومی تبدیل می‌شد و برخی از ارزشمندان، به پاس وظیفه خود در گسترش دانایی، در جهت روشن ساختن مفهوم و رابطه آن با شرایط اجتماعی و سیاسی جامعه و همچنین فرهنگ سترگ اسلامی و ایرانی تلاش‌های ارزشمندی را آغاز کردند.
 
اعتدال به طور ذاتی با فعالیت‌های دانش‌محور و مبتنی بر عقلانیت و همه‌جانبه‌نگری پیوند دارد و بنابراین شما دانشگاهیان و صاحب‌نظران، برای سخن گفتن در این عرصه سزاوارترید. عرصه سیاست هرگاه از تامین عدالت، معنویت و همبستگی انسانی به قدرت‌جویی و قدرت‌مداری تمایل پیدا کند مستعد دچار شدن به تندروی و افراط‌گرایی می‌گردد و این پدیده‌ای است که در منطقه ما و در جهان امروز به تهدیدی واقعی تبدیل شده است و وظیفه اندیشمندان ما تلاش فکری برای تقویت سرمایه‌های اعتدال در عرصه‌های اجتماعی و سیاسی است.
 
پیام اصلی اعتدال در عرصه کشورداری این است که اداره جامعه ما با علایق و سلایق گوناگون بدون دانش، گفت‌وگو و سعه‌صدر امکان‌پذیر نیست. به این دلیل همواره علاقه‌مندان به کشور و انقلاب اسلامی را دعوت کردم که بیایید با سعه صدر با مسائل برخورد کنید. بگذاریم افراد حرف‌شان را بزنند و به خاطر اشکال‌های کوچک آدم‌های بزرگ را کنار نگذاریم. اعتدال در عرصه سیاست یعنی توجه به آرای مردم و قرار دادن فعالیت‌های دولتمردان در چارچوب دانایی، راستی و اخلاق‌ و دوری از غرور و خودمحوری.
اعتدال در عرصه علم یعنی پیوند بین شالوده‌های علمی و نظری و تجربیات برآمده از حیات اجتماعی و سیاسی جامعه ما و بنابراین توقع از دانشمندان و علما برای بررسی کاوشگرانه و نقادانه نسبت به اندیشه اعتدال با خواسته‌های مردم و فرهنگ ایرانی و اسلامی ما و همچنین ظرفیت‌های بالقوه و بالفعل آن برای تامین الزامات توسعه پایدار و همه‌جانبه، خواسته معقول و توجیه‌پذیر است.
 
هرچند بر این نکته تاکید دارم که اعتدال به طور عام از سرشت فعالیت‌ سازنده سیاسی جدا نشدنی است و به طور خاص نیز انتخابی ضروری برای برون‌رفت از شرایط آسیب‌زای تقابل‌ها و افراط‌گری‌های کنونی در عرصه‌های سیاست داخلی و بین‌المللی است؛ اما فراتر از این دریافت‌های عام، تردیدی ندارم که گشودن لایه‌های گوناگون اندیشه اعتدال نیازمند تدقیق و تامل اندیشمندانه شما دانشگاهیان و دانشوران است.
اگرچه اعتدال با دوری از افراط و تفریط معرفی شده است، اما این معنایی نیست که برای معرفی مفهومی که قرار است راهنمای حرکت همه‌جانبه دولت و پیشرفت و توسعه ملت باشد، کفایت کند. به گمان من اعتدال از آن ظرفیت برخوردار است که بتوان آن را ناظر بر عناصر زیر دانست: درس جدیدی از تجدد ایرانی، توسعه اقتصادی پایدار همراه با اعتدال در سطوح فردی، گروهی و منطقه‌ای، برقراری توازن میان آرمان‌خواهی و واقعه‌بینی، تعامل سازنده با جهان، شناسایی کننده مقدورات و محدودیت‌های تاریخی یک ملت، دانش‌محوری و ارج نهادن علم، به رسمیت شناختن تکثر، توازن در بهره‌برداری از محیط زیست، توازن در نسبت قدرت دولت و جامعه و حرکت متوازن به سوی توسعه همه‌جانبه.
 
امروزه باید در پی آن بود که چهره رحمانی اسلام را از رفتارهای خشن و افراطی بزداییم تا خورشید گرم مهرورزانه‌اش در جان‌ها بتابد و زندگی دیندارانه را گرم کند. باید سیاست انسانی و عدالت‌جویانه را تقویت کرد تا جامعه هرچه بیشتر طعم شیرین زندگی را بچشد و با اراده و امید، راه آینده را با گام‌های موثر و محکم بپیماید. دعوت به اعتدال، دعوت به روش‌های خردمندانه و انسانی است که توان و ظرفیت‌های موجود را در برداشتن قدم‌های آینده باز محاسبه می‌کند و باری را فوق طاقت، بر دوش جامعه و زندگی انسان نمی‌گذارد.
انتظار دارم که به همت دست‌اندرکاران و شرکت‌کنندگان این همایش ملی، جریان فکری بالنده و بارآوری برای تدوین و تبیین استمرار این گفتمان و تعمیق مفهوم اعتدال در حوزه‌های مختلف جامعه صورت گیرد. موفقیت این نشست ارزنده را از خداوند بزرگ مسالت دارم.