سیاست زدایی از اسيدپاشي

فارغ از این که اصل ماجرا چه بوده، و چه کسانی با چه اهدافی به اسیدپاشی بر زنان بی‌گناه دست زدند، این ماجرا بازتابی در عرصه سیاست نیز خواهد داشت. بازتابی که از هم اکنون اصل ماجرا را به محاق برده.

یک وجه ماجرای اسیدپاشی، تلاش برای منزوی ساختن نیروهای اجتماعی خاصی خواهد شد، که بارها توسط جناب استوانه، و به تبع ایشان آقای ...، مهر «تندرو» خورده‌‌اند. 

اما اختلافات این دو جناح یقینا بر سر «تندروی» یا «کندروی» نیست! بلکه از نگاه متفاوت آنان به سرمایه‌داری نشات می‌گیرد. امری که امروز در موضع‌گیری متفاوت آن‌ها در ایجاد رابطه با غرب (به عنوان قبله‌گاه سیستم سرمایه‌داری) تبلور یافته است.

پس هوشمندی سیاسی در این جا یعنی سیاست زدایی از عمل مجرمانه!

هرگونه سیاسی کردن این اعمال جنایتکارانه نه تنها به نفع قربانیان نیست، بلکه در خدمت عوامفریبی سیاسی نیز قرار خواهد گرفت. عوام در این جا نه به معنی عامه مردم،‌ بلکه به معنی آن توده انبوهی از تحصیلکردگان غربگرای غیر سیاسی است، که به عنوان «احمق‌های مفید»‌ مورد (سو) استفاده سیاستمداران غربی قرار می‌گیرند.

بزه‌کاری اجتماعی نباید در خدمت مقبول ساختن یک سیاست، و از آن بدتر در جهت مقبول نشان دادن پیمان‌های خارجی قرار بگیرد.