به گزارش پارس،‌ متن این نامه به شرح ذیل است:

جناب آقای رییس جمهور!

انقلاب اسلامی ایران با ظهور خود امیدی تازه در قلب مستضعفین عالم روشن نمود. این امید به تغییر مناسبات جهانی و حاکمیت مستضعفین بر عالم با رهبری مدبرانه امام (ره) و مقام عظمای ولایت هر روز فزونی می‌یابد. امیدی که با تدبیر امام به بیداری انسان‌های آزاده انجامیده است که ثمرات آن در منطقه قابل مشاهده است.

ریاست شورای عالی امنیت ملی!

امروز جمهوری اسلامی ایران به عنوان پشتوانه تمامی ملل مستضعف در رویارویی تاریخی با غرب ایستاده است. از این رو چشم همه مردم دنیا نظاره‌گر رفتار ماست؛ رفتار یک ابرقدرت منطقه‌ای که در مقابل تمام کفر و باطل ایستاده است. اسلام سیاسی با الگوی جمهوری اسلامی ایران دیگر به عنوان یک گفتمان ضد استکباری و مردم‌سالارانه در میان جهانیان پذیرفته شده و مبنای جنگی تاریخ‌ساز، میان حق و باطل گردیده است و این وظیفه‌ی ما فززندان انقلاب است که در سایه مدیریت حکیمانه امام خامنه‌ای، روزگاری در عرصه جهاد نظامی، زمانی در جبهه تلاش علمی و روزی در موضع دیپلماسی و با توجه به تمام اقتضاءات و شرایط، این پیام را منتقل سازیم.

ریاست جمهور ایران اسلامی!

سخنان دیروز نخست وزیر خبیث انگلیس همانند همان کینه‌توزی‌های ۳۶ سال گذشته روباه پیر بود با این تفاوت که این‌بار کمی جسورتر شده‌اند. آقای روحانی به راستی نتیجه کدام قواعد دیپلماتیک پرروتر شدن طرف مقابل است. آقای روحانی شک داریم که بعد از دست دادن با دیوید کامرون انگشتان خود را شمرده باشید، که اگر شمرده بودید، در سخنرانی مجمع عمومی سازمان ملل پاسخ این زیاده خواهی‌ها را می‌دادید.

آقای رییس جمهور!

هنوز خاطره‌ی جنایت‌های امثال آلبرایت از حافظه تاریخی ملت ایران محو نشده است. نمی‌دانیم با چه منطقی در ضیافت گرگ‌ها دم از انسانیت زده‌اید. بد نیست بدانید دهان اعضای اندیشکده‌های امریکایی هنوز بوی خون مظلومان افریقا و آسیا و اروپا را می‌دهد. کاش قبل از دیدار با آن‌ها سوابقشان را از مشاورانتان جویا می‌شدید.

دکتر روحانی!

یادتان هست که روزی این امام ما بود که با دوراندیشی خویش نتیجه بزرگ‌ترین رویداد‌های سیاسی امریکا را تغییر می‌داد؛ اما امروز چه شده است که برخی در پی حل مسائل داخلی کشور عزیزمان با استعانت از شیطان بزرگند. ناله‌ی ما از همین افراطی‌گری‌هاست.

آقای روحانی!

با بمباران خانه های مردم غزه و قتل عام کودکان توسط سگ هار منطقه قلبتان به درد آمد و اندوهگین شدید. شما و رئیس جمهور آمریکا چه درک مشترکی می‌توانید داشته باشید. آیا اوباما می‌تواند اشک‌های مادر فلسطینی را درک کند. بعید می‌دانیم او حتی قادر باشد رنج مردم سوریه، یمن، عراق و افغانستان را دریابد. کاش به جای تلاش برای رسیدن به درک مشترک با کدخدا، پیام انقلاب اسلامی را همچون مقام معظم رهبری و شهید رجایی‌ها در سازمان ملل سر می‌دادید. بدانید که ما مصممیم که روزی تریبون مجمع عمومی را به تریبون نماز جمعه تبدیل کنیم و در آن‌جا فریاد آزادگی پابرهنگان جهان را که آرمان پیر و مراد بسیجیان بود سر دهیم.

حجت الاسلام والمسلمین روحانی

پنجاه و یک روز مقاومت مردم غزه در مقابل رژیم کودک کش صهیونیستی درس های زیادی به همراه خود داشت؛ حال بماند که ارزش حتی لحظه ای اشاره در سخنان جنابعالی را در مجمع عمومی سازمان ملل نداشت. پیروزی مردم غزه یک پیام ویژه داشت و آن این که تنها راه پیروزی بر دشمنان مقاومت است نه مذاکره در موضع ضعف با شیاطینی که حتی نمی‌توانند یک لحظه حیات ما را ببینند. از این رو ما بسیجیان دانشجو در برابر تمامی زیاده خواهی ها تا آخرین نفس ایستاده ایم از شما می خواهیم تا با مقاومت در مقابل زورگویان، اجازه زیاده گویی به آن ها ندهید و نگذارید عزت ملت بزرگ ایران خدشه دار شود.

والسلام علی من اتبع الهدی