خدمت شما معروض شویم که BBC Persian  چندی قبل  در یادداشتی نشانه شناسانه به قلم جمشید برزگر به تحلیل میزان نزدیکی و دوری عیادت‌کنندگان رهبری پرداخت. اینکه مسئولان مختلف مملکتی هر کدام تا اندازه‌ای حق نزدیک شدن به آیت‌الله خامنه‌ای را دارند و این میزان نشان دهنده دوری و نزدیکی‌شان با قدرت است. برخی می‌توانند به ایشان نزدیک شده و مصافحه کنند و برخی دیگر از انتهای تخت جلوتر نمی‌آیند و برخی هم تا میزی که پایین تخت گذاشته شده حق نزدیک شدن دارند. به این سطور مقاله BBC Persian  دقت کنید: 

«دقت در عکس‌ها و ویدئوهای منتشر شده جای تردیدی باقی نمی‌گذارد که فاصله عیادت کنندگان با رهبر جمهوری اسلامی و تخت او، کاملا حساب شده است و بر اساس مقام سیاسی و یا شخصیت و نفوذ عیادت کنندگان تعریف شده است: عده‌ای اجازه دارند تا بالای سر آیت‌الله خامنه‌ای بروند، گونه او و پیشانی‌اش را ببوسند، مانند روسای سه قوه، فرمانده سپاه پاسداران، اکبر هاشمی رفسنجانی و محمود احمدی نژاد، احمد جنتی، محمود هاشمی شاهرودی و .. افراد دیگر، هرچه از هسته مرکزی قدرت دور باشند، به میزان کمتری به رهبر و تخت او نزدیک می شوند. به این ترتیب، در مرحله دوم عده ای می توانند تا نیمه تخت پیش بروند تا آنجا که به میز کوچکی برسند که برای جلوگیری از پیشروی های نابجا در آنجا گذاشته شده است.»

احیانا اگر جناب برزگر مقاله نشانه‌شناختی دیگر در باب دیدار اخیر اهالی فرهنگ هنر با رهبری هم بنویسند بسیار جالب خواهد شد. با این اوصاف بسیاری از اهالی فرهنگ در این دیار از اقشار مختلف فرهنگی و اجتماعی که توانستند خود را بالای سر رهبری برسانند و با ایشان مصافحه و احوالپرسی کنند، شانی در حد روسای سه قوه و روسای سابق جمهوری و الخ دارند. فاصله‎ ولو چند سانتی‌متری با آیت‌الله خامنه‌ای که به تعبیر مقاله‌نویس BBC Persian  نشان‌دهنده دوری و نزدیکی افراد با قدرت است در دیدار اخیر اصحاب فرهنگ با رهبری به صفر رسیده بود. به عبارتی مهران رجبی، مجید مجیدی، ابراهیم حاتمی‌کیا، جواد عزتی، ناصر فیض، کمال تبریزی، رضا امیرخانی، داریوش ارجمند، هرمز شجاعی مهر و الخ در دیدار اخیر هر کدام شأنی در حد یک رئیس‌جمهور و یک رئیس قوه را داشتند.