به گزارش پارس ، آذر منصوری در روزنامه شرق نوشت: اولین واکنش‌ها از جنس آسیب‌شناسی دلایل از دست دادن اکثریت از جانب اصلاح‌طلبان مطرح بوده است. این واکنش‌ها عمدتا حول دو محور عمده متمرکز شده است. اول نحوه بستن فهرست اصلاح‌طلبان و زیر سؤال‌بردن کسانی که مبادرت به تنظیم و ارائه آن کرده‌اند. بالطبع اولین واکنش محتمل نیز غیر از این نمی‌تواند باشد، که به راستی معیار و میزان برای ارائه این فهرست چه بوده و براساس چه شاخص‌هایی این افراد در فهرست اصلاح‌طلبان قرار گرفتند؟ دوم نحوه اداره شورا توسط اصلاح‌طلبان در یک سال گذشته است که بیشترین نقد نیز متوجه رئیس این شوراست و سؤال نیز این است که به چه دلیل یا دلایلی احمد مسجدجامعی نتوانسته است برای حفظ و تداوم اکثریت اقدام مؤثری را انجام دهد؟

وی با اشاره به نامزدی محسن هاشمی از سوی اصلاح‌طلبان برای تصدی شهرداری تهران و رقابت ناکام وی با قالیباف خاطرنشان کرد: اصلاح‌طلبان محسن هاشمی را در مقابل قالیباف قرار دادند و همین مسئله، اجماع و اتفاق اصولگرایان را برای رأی به قالیباف دوچندان کرد. به باور بسیاری از تحلیلگران، خطای فاحش اصلاح طلبان در معرفی گزینه‌ای با این مختصات برای تصدی شهرداری تهران اولین شکست آنها را در این دوره شورای شهر رقم زد. بنابر همین تحلیل، چنانچه فردی از مدیران باسابقه مدیریتی موفق و البته غیرسیاسی‌تر به عنوان گزینه تصدی شهرداری از جانب اصلاح‌طلبان مطرح می‌شد ائتلافی به این گستردگی در مقابل آنان ایجاد نمی‌شد.

عضو مرکزیت حزب منحله مشارکت تصریح کرد: وجه غالب محسن هاشمی مدیریتی نبود بلکه سبقه سیاسی و وابستگی خانوادگی او توان مدیریتی او را تحت‌الشعاع خود قرار داد و ائتلاف مخالفان و رقبای سیاسی آنان و حتی برخی از اعضای به ظاهر اصلاح‌طلب شورای شهر را رقم زد و عملا اصلاح‌طلبان در فراکسیون اقلیت شورای شهر تهران جای گرفتند.

اصلاح طلبان اصلاح طلبان در انتخابات اصولگرایان رقابت شاخص شورای شهر شورای شهر تهران شهرداری شهرداری تهران هیئت رئیسه