اگر خبرنگاری از کره مریخ این روزها گزارشی در باره ایران ارسال می‌کرد، احتمالا چنین متنی می‌‌نوشت:

پنجاه نفر از نمایندگان مجلس وزیری را استیضاح ‌کردند. وزیر مربوطه به جای حفظ حرمت مجلس و پاسخگویی، مشغول افشاگری در باره نمایندگان مزبور ‌شده است و آنان را تهدید می‌کند. 

وزیر مربوطه علاوه بر افشای نمایندگان استیضاح‌گر، شش نفر دیگر از نمایندگان فعال جناح مخالفش را نیز داخل آن لیست می‌گذارد و می‌گوید این‌ها هم از همان تیپ هستند!
  
من کاری به ماهیت نمایندگان فعلی مجلس و ماهیت وزیر مربوطه ندارم، ولی خطوطی هستند که بایستی فراتر از منافع مقطعی محترم شمرده شوند. منجمله حفظ شان و احترام مجلس، که خانه ملت نامیده می‌شود! برای برپایی همین مجلس چه خون‌ها که بر زمین ریخته شد!

در نظام پارلمانی مجلس نماینده مردم در دستگاه سیاسی قدرت شناخته می‌شود، و توهین به مجلس بی‌احترامی به مردم.

از این نظر رفتار وزیر مربوطه فقط به عده‌ای از نمایندگان مربوط نیست، که جمعی برای وزیر مربوطه هورا می‌کشند. بلکه فقط چهره دیگری از رفتار این دولت با مردم را به منصه ظهور می‌رساند. 

رفتاری که چه بسا سنتی نحس بنا بگذارد، تا از این پس دیگر هیچ وزیری خود را در برابر مجلس مسئول نداند، و هیچ مجلسی جرات نظارت بر کار دولت را به خود ندهد.

بعضی منافع فراتر از منافع جناحی هستند. مجلسی که استیضاح می‌کند در چهارچوب وظایف قانونی خویش رفتار می‌کند. افشاگری وزیر در باره نمایندگان مجلس اما مبنای قانونی ندارد.

فراموش نکنید که شما خواهان اجرای قانون بودید!