فراموشي ماجراي عراق

امشب با یک کارشناس خبرۀ عراقی صحبت می کردم می گفت وضع در عراق اصلا خوب نیست. به ارتش نمیشه اتکا کرد و خوب ساخته نشده، نیروهای داوطلب چندان کارآزموده نیستن و به خاک و خون کشیده میشن، حتی در نزدیکی های کربلا دو روز پیش 80 نفر شهید دادن(آیا خبرش رو شنیدید؟) ، و روزانه چندین شهید برای تشییع به نجف و کربلا و به حرم آورده میشه و کسی هم نیست که دونه دونه بشماره. جمعیت آواره بین نجف و کربلا و در حسینیه های بین راه اسکان دارند و وضع رسیدگی چندان مناسب نیست و معلوم نیست چقدر دوام بیاره.  و ایشون گله می کرد که اینهمه خروش و اعلام شماره حساب برای غزه که هست، چرا برای عراق نیست؟ 

ما هم طرف قضیۀ فلسطین و غزه هستیم و اما خوب ظاهرا مقدار معتنابهی داره در خصوص عراق کم توجهی می شه و این ممکنه آسیب جدی به منطقه بزنه. حداقلش اینه که کار رسانه ای بشه و همونطور که شهدای غزه دونه دونه شمرده میشن اینجا هم دونه دونه شمرده بشن ظاهرا در عراق با عرض معذرت گله گله! کشته میشن و خونشون چندان رنگی نداره. سالهاست که اینطوره و کشته های چند میلیونی عراق به چشم نیومدن ... و عجیبه این عراق ... خیلی عجیبه و انگار نفرین شده است حتی خودشون هم عرضۀ شمردن و تحمیل هزینه به دشمن ندارن.

سيد طاهر سياح نيز در اين مورد نوشت: دقیقا تو روز قدس دقت کردم که صندوق های کمک به مردم عراق خالی تر بود! نکته اینه که ظاهرا برای غزه علاوه بر ایران از همه جای دنیا کمک صادر میشه ولی برای مردم عراق کمک ها اصلا در این حد نیست. لازمه که رسانه ای ترها دست بجنبانند..!