تحلیل المانیتور از تاثیر فشار کنگره بر مذاکرات هسته ای

به گزارش پارس به نقل از  ایسنا به نقل از پایگاه خبری المانیتور، بیانیه آمریکا در مورد حضور جان کری، وزیر امور خارجه این کشور برای حضور در وین با توجه به این که ایران در این لحظات آخر امتیازی نداده است نشان می‌دهد که واشنگتن مجبور خواهد بود به‌زودی خود را برای مذاکره در مورد احتمال تمدید توافق اولیه ژنو آماده کند. در این میان تشدید فشارهای کنگره برای تحریم ایران می‌تواند به مذاکرات در این لحظه حساس لطمه بزند.

اما مایکل مان، سخنگوی کاترین اشتون رییس سیاست خارجی اتحادیه اروپا که رهبری مذاکرات را بر عهده دارد به‌صراحت گفته است که در این لحظه تمدید توافق اولیه ژنو مورد نظر نیست.

وی به المانیتور گفته است: طرف‌های مذاکره‌کننده مصمم‌اند تا ضرب‌الاجل 20 ژوییه به توافق نهایی برسند و دلیل حضور وزیران خارجه در مذاکرات برای این است که بتوانند ارزیابی درستی از شرایط مذاکرات داشته باشند.

یک کارشناس دولت باراک اوباما که خواست نامش فاش نشود در گفت‌وگو با المانیتور بیان کرد: وزیران امور خارجه قرار است ارزیابی کنند که یک توافق چه اندازه قابل دستیابی یا دور از دسترس است.

او افزود: اگر آن‌ها بخواهند مذاکرات را تمدید کنند باید هرچه زودتر این تصمیم را در هفته جاری بگیرند.

هم‌چنین اعضای کنگره آمریکا خواسته‌اند که دولت در مذاکرات هسته‌ای ایران رایزنی بیش‌تری داشته باشد.

این کارشناس در واشنگتن هم‌چنین متذکر شد: اگرچه اختلافات اصلی به قوت خود باقی است، مذاکره‌کنندگان به پیشرفت‌هایی دست یافته‌اند.

منابع آمریکایی گفته‌اند که ایرانی‌ها در زمینه راکتور تحقیقاتی ناتمام اراک، تأسیسات فردو، ذخیره اورانیوم با غنای 3.5 درصد و احتمال وجود ابعاد نظامی در برنامه هسته‌ای از خود انعطاف نشان داده‌اند.

المانیتور آورده است: کری پیش از دیگر وزیران امور خارجه،‌ یعنی روز شنبه به وین سفر می‌کند و احتمال دارد دیداری دوجانبه با محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران داشته باشد.

مانع اصلی بر سر راه دستیابی توافق نهایی، برنامه غنی‌سازی ایران است. ایران می‌خواهد اجازه داشته باشد برنامه غنی‌سازی‌اش را به منظور تأمین سوخت مورد نیاز راکتور بوشهر گسترش دهد. ایران تا سال 2021 می‌تواند سوخت این نیروگاه را از روسیه بخرد. ایران تأکید دارد که نباید مجبور باشد برای تأمین نیازهای انرژی خود به قدرت‌های خارجی وابسته باشد.

آمریکا و دیگر اعضای دائم شورای امنیت سازمان ملل به علاوه آلمان این مساله را که ایران به غنی‌سازی صنعتی نیاز دارد رد می‌کنند و مدعی‌اند که این امر می‌تواند پوششی بر این خواسته ایران برای دستیابی فوری به ظرفیت تولید سوخت مورد نیاز یک بمب هسته‌ای باشد. گروه 1+5 از ایران می‌خواهد که غنی سازی خود را بسیار محدود کند، سوخت خود را در طول مدت زمان توافق نیز از ر وسیه بخرد و پس از آن قادر خواهد بود در مورد خرید سوخت مورد نیازش از دیگر کشورها و یا تولید آن در داخل تصمیم‌گیری کند.

اما کارشناسان کنترل سلاح معتقدند که راه‌هایی برای برطرف کردن نگرانی‌های هر دو طرف وجود دارد.

المانیتور در ادامه به مقاله روز گذشته واشنگتن پست اشاره کرد که در آن گفته ‌شده بود: کلید برون‌رفت از این بن‌بست این است که ثابت کنیم ایران می‌تواند برای ادامه کار نیروگاه بوشهر به سوخت روسیه اتکا کند. برای دست یافتن به این منظور،‌ روسیه و دیگر مذاکره‌کنندگان باید به ایران پیشنهاد دهند که برای چندین سال و در کوتاه‌ترین زمان سوخت بوشهر را تأمین می‌کنند و این سوخت می‌تواند تحت پادمان‌های آژانس بین‌المللی انرژی اتمی باشد.

در مقاله واشنگتن پست هم‌چنین آمده بود: کارشناسان فنی ایران با دارا بودن این ذخیره سوختی می‌توانند روی تحقیق و توسعه به منظور ساخت سانتریفیوژهای کارآمدتر برای نیروگاه‌های بومی‌شان در آینده تمرکز کنند.