پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- حمیدرضا داودآبادی(نویسنده و رزمنده دوران دفاع مقدس)- چند سال پیش منزل یکی از روحانیونی بودیم که جدای از مسئولیت ها مختلف در اولین سال های پیروزی انقلاب اسلامی، ید طولایی در تحقیق و پژوهش تاریخی دارد.

آن روز، ایشان دو سه خاطره عجیب ولی مهم از حضرت امام خمینی (ره) تعریف کرد که برای من یکی خیلی جذاب و موثر آمد. البته بنابر خصوصیت اخلاقی ام در کسب تایید از دیگران برای هر موضوع مهم، سندیت خاطرات ایشان کاملا برای بنده مسجل شد.

قصد دارم به مرور خاطرات ایشان را منتشر کنم. البته به دلایل مختلف از جمله اینکه شاید راضی نباشد، از ذکر نامش خودداری می کنم ولی اهل فن، به خوبی تشخیص خواهند داد که راوی خاطرات کیست!

farhghabr1

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «پارس»، ماجرای حکم ترور فرح پهلوی در مسجد رفاعی قاهره  به این شرح است:

چند ماهی پس از مرگ محمدرضا پهلوی در مرداد 1359 و دفن او در مسجد رفاعی قاهره می گذشت. روزی خدمت حضرت امام خمینی رسیدم و به ایشان عرض کردم:

«برخی روزها "فرح دیبا" (همسر محمدرضا پهلوی، شاه مخلوع ایران) به همراه دو نوه خود، به سر قبر شاه در مسجد رفاعی قاهره می رود. در این وضعیت، فقط دو پلیس مصری به عنوان محافظ همراه آنها هستند. گروه های جهادی مصر که حامی انقلاب اسلامی ایران هستند، طرحی دارند برای کشتن فرح پهلوی. قرار است هنگامی که فرح دم مسجد از ماشین پیاده می شود، آنها با موتور به ماشین نزدیک شوند و با پرتاب چند نارنجک، او را بکشند.»

امام تاملی کرد و در جواب من گفت:
«اگر بر شما ثابت شده که این زن، فاسد و فاسق است و حکمش اعدام است، او را بکشید! ولی گناه آن دو بچه و دو پلیس چیست که امکان دارد کشته شوند؟!»

جالب این جاست که امام، اصلا به این که فرد موردنظر فرح پهلوی و زن شاه است، هیچ اشاره ای نکرد و حکمی قضایی را متذکر شد که اثبات فسق و فساد آن شخص، نیاز به شاهد و دادگاه و ... داشت.

farhghabr2