غنی‌سازی را باز هم محدود کنید لغو تحریم‌ها؟... شاید 20 سال دیگر!
کیهان نوشت:
رسانه‌های آمریکایی و انگلیسی همزمان با مذاکرات هسته‌ای وین، جنگ روانی را شدت بخشیده‌اند.
خبرگزاری رویتر در همین زمینه به نقل از دیپلمات‌های فاقد نام عربی مدعی شد: ایران در مذاکرات جدید دامنه برنامه غنی‌سازی خود را کاهش داده اما دولت‌های غربی خواستار نرمش و مصالحه بیشتر ایران هستند. تغییر جدیدی که در خواست‌های تهران به وجود آمده، به تعداد سانتریفیوژها مربوط می‌شود که مهم‌ترین و دشوارترین بخش مذاکرات است و در قبال دستیابی به توافق بر سر تعداد آنها غرب تحریم‌ها را به تدریج لغو خواهد کرد.
یک دیپلمات غربی به شرط آن که نامش فاش نشود و بی‌‌آن‌که بخواهد توضیح بیشتری بدهد، گفت: «ایران تعداد سانتریفیوژهای مورد درخواست خود را کاهش داده، اما هنوز آنچه می‌خواهد زیاد و غیر قابل قبول است.»
رویتر در تناقض با ادعای خود نوشت: یک مقام مسئول ایرانی چهارشنبه گفت «ایران از خواست خود مبنی بر داشتن 50 هزار سانتریفیوژ کوتاه نخواهد آمد» اما مقام‌های غربی می‌گویند این رقم برای برنامه اتمی صلح‌آمیز ایران بسیار زیاد است. ایران در حال حاضر 19 هزار سانتریفیوژ دارد که تعداد 10 هزار دستگاه از آنها فعال است. ایران پشت درهای بسته در مذاکرات بر 50 هزار سانتریفیوژ تاکید نمی‌کند و نشانه‌هایی مبنی بر کاهش این تعداد وجود دارد.
سیدعباس عراقچی، مذاکره‌کننده ارشد ایران با 5+1 درباره پذیرش کاهش تعداد سانتریفیوژها از سوی دیپلمات‌های ایرانی، تاکید کرد: این خبرها گمانه‌زنی برخی رسانه‌های معلوم‌الحال است که با هدف آلوده کردن فضای مذاکرات هسته‌ای و ایجاد اضطراب و تنش مطرح می‌شود و نباید به آن توجه کرد.
وی در عین حال گفت: اصل غنی‌سازی ادامه پیدا خواهد کرد ولی با یک سری محدودیت‌های مورد توافق برای یک دوره زمانی مشخص. اگر محدودیتی را بپذیریم، کاملا موقتی است.
در همین حال لس‌آنجلس تایمز نیز به نقل از «یک مقام ارشد دولت اوباما»- که نام او را معلوم نکرد - تهدید کرد آمریکا در صورتی که ایران حاضر نباشد امتیازاتی بدهد، مذاکرات را ترک کند!
لس‌آنجلس تایمز از قول این مقام آمریکایی نوشت: مذاکرات به هیچ وجه به صورت خودکار تمدید نمی‌شود و همه طرف‌ها باید با آن موافقت کنند.
لس‌آنجلس تایمز می‌نویسد: این هشدار بخشی از کمپین عمومی مقامات آمریکایی برای تحت فشار گذاشتن ایران به دادن امتیازاتی است که به توافق تاریخی اتمی میان ایران و قدرت‌های جهانی منجر بشود. توافق جامع اتمی برنامه اتمی ایران را محدود می‌کند.
ظرفیت غنی‌سازی، راکتور آب سنگین اراک، سرنوشت تاسیسات فردو، تکلیف سانتریفیوژهای پیشرفته آماده نصب، زمان لغو تحریم‌های اقتصادی از جمله موضوعات مورد اختلاف طرفین است و آمریکا و غرب می‌کوشند ضمن محدود کردن توان غنی‌سازی ایران در حد آزمایشگاهی- غیرصنعتی- لغو تحریم‌ها را به اعتمادسازی یکطرفه ایران در دوره زمانی 5 تا 10 ساله حواله دهند. در عین حال غرب درصدد است پس از اخذ امتیازات نقد و حذف بخشی از قدرت هسته‌ای ایران، بهانه‌های دیگری نظیر قدرت موشکی کشورمان و ادعاهایی نظیر حمایت از تروریسم و نقض حقوق بشر را پیش بکشد و به این اعتبار، توافقی که متضمن لغو تحریم‌ها باشد، صرفا در حیطه خیال و ذهن قابل تصور است.
کریستین ساینس مانیتور روزنامه آمریکایی با اشاره به اختلافات موجود بر سر غنی‌سازی و دوره توافق جامع و موعد لغو تحریم‌ها نوشت: یک مشکل حل نشده دیگر درباره مدت زمانی خواهد بود که توافق جامع از اعتبار برخوردار است و به قوت خود باقی خواهد ماند. در واقع این اختلاف می‌تواند به عدم توافق نهایی منجر شود. آمریکا از یک توافق 20 ساله حمایت می‌کند، در حالی که ایران درباره یک موافقت‌نامه 3 ساله حرف می‌زند.
ارسال نظر