قانون اساسی: امام خامنه ای نامیدن رهبر انقلاب
به گزارش پايگاه خبري تحليلي «پارس»، صعید محبِّی در صفحه اجتماعي خود نوشت:
چندي است عده اي مخالفت علني دارند با امام خامنه اي ناميدن رهبر انقلاب. ممكن است دلايل مختلفي براي اين افراد اقامه شود. مهمترين دليل مخالفت من با اين افراد متن قانون اساسي است. اين چند جمله از قانون اساسي همه پاسخ به ايشان است.
از مقدمه قانون اساسي:
ولایت فقیه:
بر اساس ولایت امر و امامت مستمر، قانون اساسی زمینه تحقق رهبری فقیه جامع الشرایطی را که از طرف مردم به عنوان رهبر شناخته می‌شود (مجاری الامور،بیدالعلماء بالله الامناء علی حلاله و حرامه) آماده می‌کند تا ضامن عدم انحراف سازمان‌های مختلف از وظایف اصیل اسلامی خود باشند.
اصل دوم:
جمهور اسلامی، نظامی است بر پایه ایمان به:
1- خدای یکتا ( لااله الاالله ) و اختصاص حاکمیت و تشریع به او و لزوم
تسلیم در برابر امر او.
2 - وحی الهی و نقش بنیادی آن در بیان قوانین.
3 - معاد و نقش سازنده آن در سیر تکاملی انسان به سوی خدا.
4 - عدل خدا در خلقت و تشریع.
5 - امامت و رهبری مستمر و نقش اساسی آن در تداوم انقلاب اسلام
6 - کرامت و ارزش والای انسان و آزادی توام با مسئولیت او در برابر خدا
اصل پنجم:
در زمان غیب حضرت ولی عصر "عجل الله تعالی فرجه" در جمهوری اسلامی ایران ولایت امر و امامت امت بر عهده فقیه عادل و با تقوی، آگاه به زمان، شجاع، مدیر و مدبر است که طبق اصل یکصد و هفتم عهده دار آن می گردد.
اصل پنجاه و هفتم:
قوای حاکم در جمهوری اسلامی ایران عبارتند از: قوه مقننه، قوه مجریه و قوه قضائیه که زیر نظر ولایت مطلقه امر و امامت* امت بر طبق اصول آینده این قانون اعمال می گردند.
ارسال نظر