خاطره اداوری از بهزاد نبوی

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «پارس»، عبدالرضاداوری روز گذشته قبل از بازداشت، خاطره ای از دیدارش با بهزاد نبوی را در صفحه اجتماعی اش نقل کرده است:

خبر آزادی بهزاد نبوی پس از پایان دوره محکومیت را که خواندم، خاطره ای از پاییز سال ۱۳۷۵ به یادم آمد. به انتخابات هفتم ریاست جمهوری در خرداد ۷۶ نزدیک می شدیم.

در انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تهران جلساتی را با رهبران جناح های سیاسی برگزار می کردیم تا آخرین تحلیلهای آنها را از تحولات کشور بدانیم. از محمدرضا باهنر تا سعید حجاریان به جلسات ما آمدند.

برای دعوت از سران سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی به همراه رضا حجتی با بهزاد نبوی قراری گذاشتیم و بعداز ظهر یک روز پاییزی به دفتر سازمان در کوچه آشتیانی خیابان دانشگاه مراجعه کردیم.

یکساعتی با بهزاد نبوی درباره شرایط سیاسی کشور صحبت کردیم. بهزاد در کل زمان گفتگو هرگز ننشست و دائم در اتاق قدم می زد که ظاهرا به دلیل بیماری دیسک کمرش بود. بهزاد با آنکه ما را خیلی نمی شناخت اما خیلی صریح و بی پرده حرف می زد.

صراحتا از خانم زهرا مصطفوی(دختر امام و دبیرکل جامعه زنان) انتقاد می کرد که - به زعم بهزاد - بر اساس محافظه کاری نام او را از فهرست انتخابات مجلس پنجم حذف کرده بود.

نکته مهمی که از آن دیدار به یاد دارم آن است که بهزاد صراحتا پیروزی علی اکبر ناطق نوری در انتخابات ریاست جمهوری ۷۶ را نقطه پایان «جمهوریت» در جمهوری اسلامی می دانست و معتقد بود که با رییس جمهور شدن ناطق نوری، دیگر هرگز رای مردم «خوانده» نمی شود. در واقع ادعای «تقلب» که در انتخابات ۸۸ دستاویز بهزاد و دوستانش قرار گرفت، نظریه ای بود که از سال ۷۵ در تحلیل های آنان علیه جناح مقابلشان وجود داشت.