به گزارش پارس به نقل از ایرنا، ˈپل پیلارˈ، کارشناس ارشد ˈ مرکز امنیت و اطلاعات قرن ۲۱ˈ در اندیشکده آمریکایی ˈبروکینگزˈ، در مقاله ای در نشریه ˈنشنال اینترستˈ با عنوان ˈروسیه، تحریم ها و سیاست در ایرانˈ، تاثیرات احتمالی تنش بین آمریکا و روسیه بر سر بحران اوکراین را بر مذاکرات هسته ای ایران و گروه ۱+۵ (پنج عضو دائم شورای امنیت و آلمان) مورد توجه قرار داد.

وی با اشاره به اظهارات هفته گذشته ˈسرگئی ریابکوفˈ، معاون وزیر امور خارجه روسیه، درباره احتمال واکنش متقابل مسکو به تحریم های ضد روسی واشنگتن، نوشت: به گفته ریابکوف ممکن است روسیه از مذاکرات ایران و گروه ۱+۵ برای تلافی کردن استفاده کند اما تاکنون نشانه ای از تغییر سیاست های روسیه در قبال ایران مشاهده نشده و البته جای تعجب هم ندارد.

این اندیشکده آمریکایی نوشته است: برخی عناصر در جامعه سیاسی داخلی آمریکا با برقراری روابط حسنه با ایران مخالفند اما این حالت در جامعه سیاسی داخلی روسیه وجود ندارد و به همین خاطر، پوتین می تواند روابط دو جانبه عادی بین تهران و مسکو برقرار کند. ˈ

این مامور سابق سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا) در ادامه تاکید کرد مسکو می تواند با انعقاد قراردادهای غیرنظامی یا حتی نظامی جدید با تهران، بدون از بین بردن احتمال دستیابی به توافق هسته ای با ایران و حتی با کمک به این فرایند، از مسئله ایران برای نشان دادن نارضایتی خود از غرب استفاده کند. این اقدام علاوه بر اینکه به نفع روسیه است، به عنوان اقدامی ضد تحریم های ایران به چشم می آید که در واکنش به تحریم های ضد روسی از سوی مسکو انجام شده است. ˈ

پیلار همچنین خاطر نشان کرد اگر روسیه در این جهت حرکت کند، عده ای که در آمریکا فشار ناشی از تحریم های اقتصادی را عامل تداوم حضور ایران پای میز مذاکره می دانند، اعتراض خواهند کرد. این کارشناس آمریکایی در توضیح نادرستی برداشت آنها از علت حضور صادقانه و جدی ایران در مذاکرات استدلال کرد: ˈاین عده که خیال می کنند اعمال فشار بیشتر همیشه به واگذاری امتیازات بیشتر از سوی تهران منجر می شود، شواهد تاریخی را که این ادعا را رد می کنند، نادیده گرفته اند. آنها همچنین درک نمی کنند که اعتماد طرف مقابل به اینکه دستیابی به توافق و واگذاری امتیازات مورد نظر به کاهش فشارها منجر می شود، درست به اندازه اعتقاد او به اینکه واگذار نکردن امتیاز به تداوم فشارها منجر می شود، اهمیت دارد.

ˈ گروه دیگری که به طور کلی مخالف هرگونه توافق با ایران هستند و درست به همین دلیل اصرار به وضع تحریم های جدید علیه ایران در زمان نامناسب دارند، هم ممکن است اعتراض کنند. افرادی مانند ˈمارک دوبوویتزˈ از ˈبنیاد دفاع از دموکراسی هاˈ از جمله این افراد است که همین الان هم اعتراض های خود را در مورد اقدام احتمالی روس ها شروع کرده است. ˈ

این تحلیلگر آمریکایی در ادامه با اشاره به اینکه تحریم های سنگین بانکی و نفتی علیه ایران همچنان به قوت خود باقی هستند و وزارت خزانه داری آمریکا در اعمال و کنترل تحریم ها بسیار ماهرانه عمل می کند، افزود:

ˈکسانی که به هر دلیلی خواهان تداوم تحریم ها علیه ایران هستند می توانند آسوده خاطر باشند چرا که زیر پا گذاشتن قسمتی از تحریم ها اثر چندانی نخواهد داشت چرا که تحریم های بانکی امکان گردش و مبادله پول را برای ایران از بین برده است. ˈ

پیلار سپس آغاز تجارت با ایران را در این برهه زمانی، حتی از سوی روس ها یا هر کشور دیگری برای مذاکرات مفید دانست و تاکید کرد:

ˈاکنون برای حفظ جدیت و همکاری ایران در مذاکره باید ایرانی ها را قانع کرد که هدف واقعی تحریم ها جلب موافقت تهران با ترتییات و اقداماتی بوده که از دستیابی جمهوری اسلامی ایران به سلاح هسته ای جلوگیری کند. این کار ضرورت دارد چرا که ایرانی ها در مورد اینکه هدف واقعی تحریم ها این بوده باشد، تردید دارند. علاوه بر این، آنها در توافق ژنو امتیازات عمده ای را در قبال تخفیف ناچیزی در تحریم ها واگذار کرده اند و اکنون همچنان منتظر شواهدی هستند که نشان دهد همکاری آنها به گشایش اقتصادی مطلوب و مورد نظرشان منجر خواهد شد. ˈ

نویسنده سپس هشدار داد که درک نکردن نکات فوق به معنای عدم درک شرایط واقعی حاکم بر فضای سیاسی تهران است و با اشاره به وجود دیدگاه های مختلف درباره مذاکره و توافق با غرب در ایران، تبعات اقتصادی مسئله هسته ای را برای دولت دکتر روحانی بسیار مهم و تعیین کننده توصیف کرد.

وی نوشت: مردمی که سال گذشته به روحانی رای دادند با امید به بهبود شرایط اقتصادی او را انتخاب کردند و روحانی تاکنون توانسته است برخی از مشکلات ناشی از سوء مدیریت دوره احمدی نژاد و تحریم ها را برطرف کند. اما تیم روحانی باید در زمینه اقتصادی موفق تر ظاهر شود وگرنه دیر یا زود بقای او به خطر خواهد افتاد.

این تحلیلگر آمریکایی در پایان نوشت: ˈاگر مذاکرات شکست بخورد، عامل این ناکامی بزرگ و تاسف بار نه روس ها هستند که از واکنش واشنگتن به کریمه آزرده شده اند و نه تخفیف تحریم های ضد ایرانی. بلکه تندروهایی هستند که در آمریکا و ایران یا هرجای دیگر امکان دستیابی به توافق را نابود می کنند. بخصوص موضع انعطاف ناپذیر تندروهای آمریکایی، امکان واگذاری امتیازات بیشتر از سوی ایرانی ها را کاهش خواهد داد. به گفته یکی از مقامات غربی، قدرتی که بزرگ تر است باید بیشتر کوتاه بیاید. ما باید گام های بزرگ تری برداریم تا هم تندروهای تهران را راضی کنیم و هم به آنهایی که از تعامل حمایت می کنند، جدیت خود را ثابت کنیم اما اکنون به نظر می رسد که نمی توانیم چنین کاری انجام دهیم. ˈ