نظام سوریه در آستانه چهارمین سال بحران، قدرتمندتر و منسجم‌تر از همیشه

به گزارش پارس به نقل از تسنیم، روزنامه « الرای الیوم» در سرمقاله خود به قلم « عبد الباری عطوان» به بررسی بحران سوریه در آستانه پایان سومین سالگرد آن و ورود به چهارمین سال آن است. عطوان در این خصوص می نویسد: تا چند روز دیگر بحران سوریه وارد چهارمین سال خود خواهد شد و تمام داده ها و نشانه ها در دو سطح داخلی و خارجی بر این نکته دلالت دارد که کفه نظام و ارتش سوریه و محور حامی آن، بر کفه گروه های مسلح تروریستی و حامیان آنها سنگینی می کند و این نتیجه گیری بدون تردید خشم و غضب گروه های مسلح و ناامیدی و یاس معارضان سوری و حامیان طرح تغییر و تحول آن را در پی دارد.

در آستانه چهارمین سال بحران سوریه دیگر نمی توان تحولات جاری آن را تحول دمکراتیک توصیف کرد، آنگونه که در سال های اول نیز با وجود ادعای معارضان سوری نمی شد، بر تحولات و رخ دادهای جاری در سوریه نام تغییرات دمکراتیک گذاشت، اما هم اکنون بیش از هر زمان دیگری حتی برای خود معارضان سوری و گروه های تروریستی ثابت شده تحولاتی که از آن سخن می گویند، تنها جنگ برسر قدرت است و هم اکنون که گروه های تروریستی سلفی وهابی بیش از دیگر گروه ها در جبهه های نبرد نماد و نمود دارند، ادعای آنها تشکیل امارتی اسلامی وهابی و براندازی نظام در سوریه است.

اما در این میان داده ها و نشانه های بسیاری وجود دارد که تاکید می کند، وضعیت نظام سوریه هم اکنون بسیار بهتر از وضعیت آن در یک یا دو سال قبل است و روزهای بقا و تداوم آن دیگر آنگونه که از سوی دشمنانش بیان می شد، روز شمار و انگشت و شمار نیست، بلکه برعکس هرچه می گذرد، بر ضعف و تزلزل دشمنان منطقه ای و بین المللی اش افزوده می شود که هرانچه در توان دارد، به کار می برد تا مانع سرنگونی و سقوط گروه های تروریستی اش در سوریه شود.

آنچه این ادعا را ثابت می کند:

- ایران مهمترین هم پیمان سوریه هم اکنون بیش از هر زمان دیگری توانسته کشورهای اروپایی را قانع کند که آنچه گروه های تروریستی در سوریه دست به آن می زنند، جنایت صرف است و هیچ گاه هدف این گروه ها برقراری دموکراسی در این کشور نبوده است. پس از سفر « دیدر راندرز» ، وزیر خارجه بلژیک از تهران که روز ۲۲ ژانویه گذشته صورت گرفت، نوبت به « کاترین اشتون» ، وزیر خارجه اتحادیه اروپا بود که به تهران سفر کند و پیام وزرای خارجه این اتحادیه و تمایل آنها برای برقراری رابطه و بهبود این روابط با ایران را به اطلاع تهران برساند.

- ایرانی ها با بازدید کنندگان اروپایی اشان این پیام را تاکید کردند که تنها راه حل بحران سوریه در تشکیل دولت وحدت ملی نهفته است که تمام طرف ها و جریان ها چه موافق نظام و چه معارض آن را در برگیرد، اما این دولت باید به رهبری « بشار اسد» باشد.

- پارلمان سوریه این روزها پیش نویس طرح انتخابات سراسری را بررسی می کند و بالطبع شرایط در نظر گرفته شده در آن شرایطی است که به اغلب افرادی که تمایل دارند، در این انتخابات نامزد شوند، اجازه حضور در عرصه را می دهد، چون شرایط در نظر گرفته شده برای نامزدها اقامت ده ساله در سوریه و نداشتن تابعیت دیگری غیر از تابعیت سوری و محروم نبودن از حق شرکت در انتخابات است و با اینکه نظام سوریه معارضان سوری خارج نشین و برخی از معارضان داخلی را به دست داشتن در اقدامات تروریستی و مزدوری برای غرب متهم می کند، اما آنها از این امر مستثنی شده اند.

- اختلافات در حال تشدید و تعمیقی که هم اکنون میان قطر و سه کشور دیگر عربی حاشیه خلیج فارس یعنی عربستان سعودی و امارات متحده عربی و بحرین مشاهده می شود، شکاف برزگی در بزرگ ترین جبهه عربی معارض نظام سوریه و حامی مالی و نظامی و لجستیکی گروه های تروریستی به ویژه گروه های تروریستی تکفیری به وجود آورد و بازتاب های این شکاف در آینده نزدیک نمایان و آشکار خواهد شد.

- « خالد العطیه» ، وزیر خارجه قطر در این اواخر سفری به تهران داشت و همچنین بر عملیات آزادی راهبه های سوری ربوده شده نیز اشراف و نظارت داشت و گفته شده، قطر برای آزادی این راهبه ها مبالغ هنگفتی را پرداخت کرده است، صاحبنظران، این اقدامات دوحه را تلاشی از سوی قطر برای از بین بردن انزوا و عزلت منطقه ای و گشودن کانال های ارتباط غیر مستقیم با نظام سوریه ملاحظه می کنند تا زمینه تجدید نظر در مواضع خود را هموار کند. عطیه دارای مادری سوری است و از نظر دیدگاه و مواضع میانه روتر از سلف خود شیخ حمد بن جاسم آل ثانی شمرده می شود که ژوئن گذشته از این منصب برکنار شد.

- درگیری جهان غرب و مشغول شدن آن به بحران اوکراین و جنگ سردی که هم اکنون میان روسیه و آمریکا مشاهده می شود و هر روز بر شدت آن افزده می شود، سوریه را در اولویت ها دوم و سوم توجهات قدرت های جهانی قرار داده است.

- تشدید اختلافات داخل گروه های معارض سوری و به ویژه ائتلاف معارضان سوری که در روزهای اخیر شاهد درگیری های تن به تن آنها نیز بوده ایم.

- اعلام عربستان سعودی مبنی بر قرار دادن جماعت اخوان المسلمین در فهرست گروه های تروریستی این کشور بدون تردید تمام شاخه های این جماعت را در بر خواهد گرفت که جماعت اخوان المسلمین سوریه هم در از این امر مستثنی نیست که تاثیری منفی بر این جنبش و معارضان سوری خواهد گذاشت، چراکه این جنبش ستون فقرات معارضان سوری را تشکیل می دهد.

- تضعیف موضع « رجب طیب اردوغان» ، نخست وزیر ترکیه و یکی از مهمترین حامیان گروه های معارض و تروریستی و افزایش فشارهای داخلی بر وی به رهبری حزب جمهوری و همچنین فشارهای خارجی به خصوص از سوی « فتح الله گولن» ملیاردر ترک که در آمریکا اقامت دارد و بحران مالی که دولت اردوغان هم اکنون با آن دست به گریبان است.

- افزایش قدرت نظامی محوری که خواهان مبارزه با تروریسم است و عملیات ارتش سوریه در خاک این کشور را مبارزه با تروریسم به شمار می آورد.

- تغییر دیدگاه ها و مواضع مردم سوریه در قبال نظام و ایجاد این آگاهی و بیداری در آنها که آنچه در این کشور رخ می دهد، نه انقلاب بلکه توطئه ای است که هدف آن تجزیه کشور و نابودی ارتش و نظام آن برای اهداف آمریکایی – صهیونیستی و غربی در منطقه است.

- رسانه های عربی به ویژه دو شبکه الجزیره و العربیه طی ۳ سال گذشته نقش مهمی را در حمایت از گروه های تروریستی مسلح و معارضان سوری ایفا کردند، اما هم اکنون این شبکه ها درگیر مشکلات خود هستند، الجزیره هم اکنون اغلب برنامه های خود را صرف حمایت از جماعت اخوان المسلمین به خصوص در مصر و پوشش اعتراض های آنها علیه حکومت نظامیان در این کشور می کند، در حالی که شبکه العربیه بالعکس تمرکز خود را بر حمایت از حکومت نظامیان در مصر کرده است. العربیه هم اکنون چنان مشغول مصر است که حتی خبر آزادی راهبه های سوری با میانجیگری قطر را پخش نکرده بود.

با توجه به آنچه گذشت می توان گفت که نظام سوریه هم اکنون در بهترین روزهای خود طی بحران سوریه به سر می برد و اندک اندک در حال کاستن از شدت بحران و کشیدن نفس تازه کردن است و این بدون تردید تاثیری منفی بر جناح معارض بگذارد که همچنان در حال فروپاشی است.

سفر « باراک اوباما» ، رئیس جمهوری آمریکا به عربستان سعودی که قرار است، اواخر ماه جاری میلادی است که به نظر می رسد، برای تثیبت این اوضاع و ارائه تضمین های لازم به عربستان درباره ایران است، صورت می گیرد و چه بسا موجب کاهش بحران بین تهران و ریاض و آرام شدن اوضاع متشنج بین آنها و گشودن درب گفت وگو و مذاکره شود.

این به معنای خروج بحران سوریه از توجهات بین المللی و جهانی نیست، چون آنگونه که پیش بینی شده این بحران تا سال های آینده ادامه خواهد یافت، با این تفاوت که در سال های بعد باید در انتظار متحدتر و یکپارچه تر شدن صفوف نظام سوریه و حامیان آن در برابر فروپاشی اتحاد و یکپارچگی معارضان و حامیان آنهاست.