به گزارش پارس به نقل از فارس، مسعود رضایی عضو دفتر مطالعات و تدوین تاریخ ایران با اشاره به تحریف نقش بی بدیل حضرت امام در انقلاب اسلامی از سوی جریان ملی مذهبی اظهار داشت: با وجود اینکه مهندس بازرگان از دهه ۴۰ وجهه مبارزی در مقابل رژیم شاه داشت، اما روحیات انقلابی آنها به این معنا که خواستار از بین رفتن نظام شاهنشاهی باشند، نبود.

رضایی ادامه داد: این جریان به دنبال محدود کردن قدرت شاه در چارچوب قانون اساسی بود البته ممکن است در بیانیه های خود مطالبی را با ادبیات انقلابی مطرح کرده باشند اما حداکثر خواسته آنها که در عمل امکان پذیر باشد این بود که اختیارات شاه در چارچوب قانون اساسی قرار بگیرد.

این تحلیل گر مسائل تاریخی با اشاره به اینکه محمدرضا شاه به طور کلی قانون اساسی را زیر پا گذاشته و از حوزه اختیارات وسیعی برخوردار بود، تصریح کرد: عملاً نخست وزیر وقت که در برابر مجلس مسئول بود هیچ کاره شده و تمام وقایع تحت نظارت شاه صورت می گرفت.

وی با بیان اینکه طبق تفکر نهضت آزادی ها رفتن شاه و تغییر نظام سلطنتی غیرممکن بود، گفت: به تعبیری آنها این مسئله را کوبیدن آب در هاون می دانستند و برایشان این مسئله ای جا افتاده بود.

رضایی در پاسخ به سؤالی مبنی بر اینکه چرا این جریان محافظه کار ادعای نقش آفرینی پررنگ در تاریخ انقلاب دارد، تصریح کرد: این مسئله متأسفانه در بین احزاب ایرانی وجود دارد و در بین گروه های مختلف چپ و راست دیده می شود؛ بلافاصله پس از پیروزی انقلاب بسیاری گروه ها مدعی رهبری این انقلاب شده و می گفتند باید انقلاب را پیش ببریم.

عضو دفتر مطالعات و تدوین تاریخ ایران بر همین اساس افزود: سازمان مجاهدین (منافقین) و مسعود رجوی نیز چنین ادعایی داشت و مدعی بود که ما بیشترین زحمت را برای پیروزی انقلاب کشیده ایم در حالی که نقش حضرت امام و مردم در پیروزی انقلاب مسلم است.

وی با اشاره به نهضت عمیق فکری، فرهنگی و سیاسی حضرت امام (ره) که مورد قبول عموم مردم ایران قرار گرفت، خاطر نشان کرد: اگر چنین خطی نبود اساساً انقلاب به پیروزی نمی رسید.

« بنده منکر این نیستم که احزابی مثل نهضت آزادی، مجاهدین خلق (منافقین) و حتی چریک های فدایی خلق قبل از انقلاب تلاش نکرده، زحمت نکشیده و کشته نداده اند اما صد در صد معتقدم در صورتی که یک نهضت فراگیر روحانیت به رهبری امام شکل نگرفته بود، هرگز فعالیت های گروه هایی از قبیل جبهه ملی، نهضت آزادی، ملی مذهبی ها و التقاطی ها به جایی نمی رسید. »

*مقایسه نقش امام با امثال ملی مذهبی ها تحریف عمیق تاریخی است

رضایی با اشاره به تسلط رژیم شاه بر این جریانات و ساکت کردن آنها، یادآور شد: آنچه منجر به پیروزی انقلاب شد نقش آفرینی نهضت آزادی یا چریک های فدایی نبود بلکه اعتراض مردم به توهینی بود که نسبت به حضرت امام صورت گرفته بود از این رو جایگاه امام با این گروه ها غیرقابل مقایسه و در واقع قیاس مع الفارق و تحریف عمیق تاریخی است.

عضو دفتر مطالعات و تدوین تاریخ ایران اضافه کرد: حضرت امام مورد تأیید عامه مردم قرار داشتند و این امر نیز به دلیل اعتقادات مذهبی مردم به امام به عنوان مرجع بزرگ تشیع بود که ایشان را به دلیل تفکرات انقلابی شان قبول داشتند لذا امثال بازرگان، ابراهیم یزدی، مسعود رجوی و چریک های فدایی خلق اساساً در موقعیتی نبودند که بتوانند توجه عموم مردم را جلب کنند چه برسد به اینکه بخواهند مردم را تا مرز فداکاری برای شهادت به خیابان ها بیاورند.

*هیچکس نمی تواند ادعا کند به امام خط داده است

وی با اشاره به حضور و رفت و آمد شخصیت هایی همچون ابراهیم یزدی، قطب زاده، حمید روحانی، دعایی، اشراقی، شهید بهشتی و شهید مطهری به محل اقامت امام در پاریس، گفت: درست است که این افراد با حضرت امام رفت و آمد داشتند اما هیچ کدامشان نمی توانند ادعا کنند که این ما بودیم که به امام خط می دادیم و مسیر انقلاب را پیش می بردیم چراکه حضرت امام در رأس این جریان قرار داشت.

رضایی در عین حال متذکر شد: البته امام طبق توصیه اسلامی با دیگران مشورت می کردند اما موقع تصمیم گیری خودشان تصمیم نهایی را می گرفتند؛ ایشان در وصیت نامه خود نیز فرموده اند برخی گفتند که رفتن من از عراق به پاریس به توصیه آنها صورت گرفته اما من در این مسئله فقط با احمد مشورت کرده و مقصد پاریس را انتخاب کردم.