رابطه معکوس امتیازهای ایران و تحریم های آمریکا

به گزارش پارس به نقل از مهر، اندیشکده رند در تحلیلی به قلم علیرضا نادر می نویسد: وضع تحریمهای جدید علیه ایران به این معناست که هر چه تهران امتیاز بدهد با فشارهای بیشتری مواجه می شود. بر این اساس منطقی است که حکومت ایران غیر انعطاف پذیرتر بشود.

نادر در ادامه به تلاش برخی از سناتورهای امریکا برای اعمال تحریم های جدید عیه ایران اشاره کرده و می نویسد: سنای آمریکا در نظر دارد تحریمهای جدیدی را علیه ایران تصویب کند. این کار بر خلاف توافق ژنو میان طرفین مذاکره کننده (ایران و گروه ۵+۱) است. ایران پذیرفته که برنامه هسته ای خود را محدود کند و تعلیق اورانیوم غنی شده ۲۰ درصد در این راستا صورت گرفته است.

لایحه جدید سنای آمریکا که خواهان برچیده شدن برنامه هسته ای ایران است به نظر می رسد که مورد حمایت قوی نیز باشد. به نوشته نادر، مدافعان این تحریمها معتقد هستند که فشارهای جدید باعث می شود که مذاکره کنندگان ایرانی به میز مذاکره باز گردند و بر این باور هستند که موفقیت آمریکا در مذاکرات ژنو از رهگذر همین تحریمها حاصل شده است.

در ادامه تحلیل رند به شرایط داخلی ایران و همچنین پیروزی" حسن روحانی" در انتخابات ریاست جمهوری نیز اشاره شده و آمده است: در رسیدن به توافق ژنو، تحریمها اگرچه فاکتور و عامل مهمی به شمار می روند ولی انتخاب حسن روحانی به ریاست جمهوری ایران نیز عامل و فاکتور مهمی بوده است. در حالی که روحانی به دنبال حل موضوع هسته ای ایران است تحریمهای جدید اثر سوء و معکوسی بر موازنه شکننده ای خواهد داشت که او در داخل سعی کرده ایجاد کند.

در این تحلیل به مواضع سران رژیم صهیونیستی نیز اشاره شده و در آن آمده است: تعبیر" گرگ در پوستین گوسفند" [که نتانیاهو در مجمع عمومی سازمان درباره روحانی گفت] اشتباه و نادرست است. روحانی به طور جدی درصدد غیر امنیتی کردن جامعه ایران و بهبود استانداردهای زندگی مردم ایران است. او یک روحانی محافظه کار و حامی نظام است و به اندازه کافی برای حل مسأله هسته ای ایران عملگراست. شروع مذاکرات و روند آن مناسب بوده و تحریمهای جدید می تواند این روند را با مخاطراتی مواجه سازد.

نادر در پایان تحلیل خود می نویسد: دیپلماسی روحانی مورد حمایت رهبر ایران نیز هست. وضع تحریمهای جدید علیه ایران به این معناست که هر چه ایران امتیاز بدهد با فشارهای بیشتر مواجه می شود. بر این اساس منطقی است که حکومت ایران انعطاف ناپذیرتر بشود.