روایت رسانه روباه پیر از اهمیت دروغ

به گزارش پارس به نقل از کیهان، این پرسشی است که شاید خیلی ها دنبال دریافت پاسخ آن باشند. وب سایت بی بی سی اخیراً مقاله ای را به قلم یکی از اصلاح طلبان فراری منتشر کرد که هدف رفتار رسانه ای معطوف به دروغ را توضیح می دهد؛ هر چند که در همین مقاله نیز بی بی سی در موضع تخطئه دیگران است.

علی اصغر رمضانپور معاون فرهنگی وزارت ارشاد در دولت خاتمی که اکنون به عنوان کارمند جزء شبکه دولتی انگلیس (بخش فارسی) فعالیت می کند در این مقاله می نویسد: در فرآیند انتشار اطلاعات نادرست، هدف محدود به ایجاد باور نسبت به اطلاعات نادرست نیست (اگرچه از تکنیک های رایج باور پذیر کردن دروغ مانند گفتن دروغ های بزرگ که کسی احتمال دروغ به آن بزرگی را نمی دهد یا دادن جزئیات به ظاهر فرعی که مخاطب احتمال دروغ بودن آن را نمی دهد یا دادن اطلاعات درست و مشهور در لابلای اطلاعات نادرست، استفاده می شود) بلکه هدف اصلی مخدوش کردن اطلاعات درست یا آن نگرش یا باوری است که از نظر دستگاه پروپاگاندا ناپسند است.

وی می افزاید: از نظر روانی لازم نیست مخاطب دروغی را باور کند تا بر او اثر نهد، شگرد قدیمی همه دروغ گوها این است که فقط روی باور کردن دروغ توسط مخاطب حساب باز نمی کنند، آن ها روی اثر فردی و جمعی دروغ حساب باز می کنند.

به تعبیر دیگر اثر دروغ یا اطلاعات نادرست فقط باور کردن آن نیست. دروغ بدیل های تازه ای در برابر حقیقت در ذهن مخاطب می سازد و از شدت اعتماد مخاطب به حقیقت می کاهد.

از این طریق یک دروغ همیشه سنگ بنای دروغ بعدی است که هدف آن سازمان دادن نگرش تازه است. مجموعه ای از دروغ ها همراه با استنتاج های درست از نظر صوری نظام تازه ای از مفاهیم را شکل می دهد که شبه حقیقت است.

بی بی سی ادامه می دهد: نظامی از باورها و نگرش های تازه که صرفاً به دلیل جاخوش کردن در ذهن و در نقل های رسانه ای، جایگزین نظامی از باورها و نگرش هایی می شود که حقیقت نامیده می شود یا از نظر حرفه ای یا اخلاقی معتبر است.

در سطحی کلی تر، هدف از انتشار این اطلاعات خاکستری استفاده از حساسیت های مخاطب برای شکل دادن به برداشت هایی است که زمینه را برای توجیه پذیر کردن اقدام های دستگاه سازنده پروپاگاندا یا نظام واره دروغ فراهم می کند.

این دروغ ها آتش تهیه توپخانه ای است که پیش از وارد عمل شدن نیروهای پیاده نظام به کار برده می شود.