اسرائیل اجازه استفاده از سلاح هسته ای را می دهد؟

به گزارش پارس به نقل از کیهان، روزنامه آلمانی فرانکفورترروندشاو با انتشار این پرسش به توافق ایران و ۱+۵ پرداخته و نوشت: غنی سازی اورانیوم برای حس خودباوری ایران خیلی مهم است. در عین حال جلوی ایران برای رسیدن به بمب اتمی - اورانیوم یا پلوتونیوم- دست کم برای شش ماه آینده گرفته می شود. اعتماد خوب است اما نظارت هر روزه که بر آن توافق شده، بهتر است. افزون بر این، آمریکا به قولی که به اسرائیل داده، عمل کرده است. طبق این وعده، آمریکا نخواهد گذاشت که ایران به سلاح اتمی دست یابد.

سانته هال نویسنده روزنامه آلمانی می افزاید: در بی بی سی شنیدم که یک مقام دولت اسرائیل می گفت « ما ایرانی ها را بهتر می شناسیم. آن ها برنامه اتمی خود را مخفی نگه می دارند و واقعیت را نمی گویند. » او همین نظر را درباره دولت خود می توانست مطرح کند. هر کودکی می داند که اسرائیل سلاح اتمی دارد. اما این برنامه آن قدر محرمانه است که تنها کسی که یک بار علنی از آن حرف زد، مجبور به تحمل ۱۸ سال زندان انفرادی شد. اسرائیل باید تن به شفافیت بدهد.

نویسنده آلمانی معتقد است ایران به بازرسان آژانس بین المللی انرژی اتمی، اجازه ورود به تاسیسات غنی سازی اورانیوم و کارخانه های ساخت سانتریفیوژ و همچنین مجموعه ای از دیگر تاسیسات را می دهد و نقشه های ساختمانی رآکتور اراک را نیز در اختیار آژانس می گذارد. چطور است اسرائیل نیز اجازه دسترسی به رآکتور اتمی دیمونا را بدهد؟

آژانس بین المللی انرژی اتمی در ۸ دسامبر از کارخانه آب سنگین اراک بازرسی می کند. طبق توافق ژنو این رآکتور برای شش ماه آینده متوقف می شود. گرچه بازرسان به شکل منظم از این تاسیسات بازدید کرده اند اما دعوت ایران از آژانس بین المللی انرژی اتمی، برای نظارت بر خط تولید آب سنگین گام مهمی است.

فرانکفورترروندشاو تاکید می کند: اسرائیل تاسیساتی دارد که شفافیت بیشتر درباره آن ها می تواند مفید باشد. در مرکز پژوهش اتمی نقب - مشهور به دیمونا - ظاهرا یک رآکتور آب سنگین و یک تاسیسات بازفرآوری برای تولید پلوتونیوم و تاسیسات غنی سازی اورانیوم و همچنین تاسیسات ساخت مولف های بمب وجود دارد. آژانس بین المللی انرژی اتمی، دیمونا را مورد بازرسی خود قرار نمی دهد؛ زیرا اسرائیل عضو پیمان جلوگیری از گسترش سلاح اتمی نیست اما ایران عضو این پیمان است و به همین دلیل همواره زیر نظر قرار می گیرد. آژانس نیز از ناهماهنگی هایی که در برنامه اتمی ایران وجود داشت، نظرش نسبت به آن جلب شد.

در ادامه این تحلیل با انتقاد از سیاستمداران آلمانی آمده است: اتحادیه های دموکرات، سوسیال مسیحی و حزب سوسیال دموکرات آلمان در قرارداد تشکیل دولت ائتلاف جدید این کشور، حرفی از برنامه اتمی اسرائیل نمی زنند و می گویند « ایران دارای سلاح هسته ای است که خطری برای تمام منطقه و فراتر از منطقه محسوب می شود. این امر به تلاش های بین المللی برای خلع سلاح و جلوگیری از گسترش سلاح اتمی، آسیب های زیادی وارد می کند. » سلاح اتمی اسرائیل بخشی از مشکل منطقه است اما سیاستمداران آلمانی کلامی در این باره بیان نمی کنند. این که سلاح کشتار جمعی دولتی را تفکیک شده از سلاح کشتار جمعی دولت های دیگر ببینیم، اشتباه است؛ چرا که اگر خاورمیانه و خاور نزدیک را عاری از این سلاح می خواهیم، باید بدانیم که این دو لازم و ملزوم یکدیگرند.

نویسنده معتقد است: اکنون زمان آن رسیده که از اسرائیل خواسته شود تا برای شرکت در کنفرانس ایجاد منطقه عاری از سلاح کشتار جمعی در خاور نزدیک اعلام آمادگی کند. این کنفرانس برای بقای پیمان جلوگیری از سلاح اتمی ضروری است؛ پیمانی که اکنون تنها مانع علیه جهانی است که در آن بر تعداد سلاح اتمی افزوده می شود. نمی توان برای همیشه تقصیرها را بر دوش ایران انداخت، زمانی نیز باید بدون پرده پوشی از تنها دولت دارای سلاح اتمی در منطقه، نام ببریم. قرارداد تشکیل دولت ائتلافی آلمان، درباره اسرائیل می گوید « ما به مسئولیت ویژه آلمان در برابر اسرائیل به عنوان یک کشور دموکرات یهودی و امن واقفیم. » هیچ کس نباید با این حرف مخالفت کند اما امنیت اسرائیل با سلاح اتمی تامین نمی شود. اسرائیل می تواند از سلاح اتمی خود تنها برای خودکشی استفاده کند. پیامدهای جنگ اتمی منطقه ای به مردم اسرائیل نیز باز خواهد گشت.