به خود گفتم از عمر رفته چه ماند؟
دل خسته لرزید و گفتا دریغ
به دل گفتم از عشق چیزیت هست؟
بگفتا که هست آری اما دریغ
بلی از من و عمر ناپایدار
نمانده‌ست برجای الا دریغ
شب و روزها و مه و سالها
گذشتند و ماندند برجا دریغ
رسیدند هر روز و شب با فسوس
گذشتند هر سال و مه با دریغ
رسیدند و گفتم فسوسا فسوس
گذشتند و گفتم دریغا دریغ
در گذشت استاد مظاهر مصفا را به جامعه‌ی ادبی و علی مصفا تسلیت میگم

 

منبع خبر : آخرین خبر
علی مصفا مرجان شیرمحمدی مظاهر مصفا