عوارض خوابیدن با لنز ؛ چگونه عفونت چشم رو از بین ببریم ؟

عوارض خوابیدن با لنز را می دانید؟ آیا خوابیدن با لنز باعث نابینایی می شود؟ لنزی وجود دارد که بتوان بصورت دائمی از آن استفاده نمود؟ در صورت عفونت چشم باید چکار کرد؟ تا پایان این مطلب همراه ما باشید تا به پاسخ این سوالات برسید.

آیا خوابیدن با لنز باعث نابینایی می‌شود؟

البته که جواب این سوال به طور قطع منفی نیست. اگر تاکنون چندین بار با لنز چشمی طبی یا حتی رنگی خود خوابیده‌اید و مشکلی به وجود نیامده است، تصور نکنید که موفقیت‌های قبلی می‌تواند تضمینی برای سلامتی چشم شما در آینده هم باشد.

خوابیدن با لنز خطرات بسیاری دارد و عوارض منفی آن نیز کم نیست. در صورت خوابیدن با لنز چشمی پیامدهای شدید سلامتی برای طولانی‌مدت افزایش می‌یابد.

آیا استفاده از لنزهای چشمی مخصوص شب مجاز است؟

سازمان غذا و داروی آمریکا با نام FDA لنزهای تماسی مخصوص شب را برای اولین بار در سال ۱۹۸۱ تایید کرد. این تاییدیه استفاده از این لنز چشمی را برای مدت دو هفته بدون خارج کردن مجاز اعلام کرد ولی زمان کوتاهی نگذشته بود که برخی از محققان متوجه شدند شیوع عفونت چشمی در افرادی که با لنز چشم می‌خوابیدند، افزایش پیدا کرد. به همین دلیل FDA مدت زمان مجاز لنزهای مخصوص شبانه‌روزی را به مدت زمان مجاز ۷ روزه کاهش داد.

عوارض خوابیدن با لنز چیست؟

قرنیه های چشم بدون دسترسی مناسب به اکسیژن، شروع به بزرگ شدن و متورم شدن می کنند، این فرآیند، کراتیت نامیده می شود، به این معنی که فیزیولوژی چشم، آسیب دیده و تغییر می کند. هنگامی که کراتیت شروع می شود، التهاب باعث می شود که شکاف های کوچکی در سطح چشم ایجاد شوند.

سیستم ایمنی که از بدن شما محافظت می کند جدا از سیستم ایمنی است که از چشم شما محافظت می کند، این خبر خوبی برای چشمان شما نیست زیرا باکتری ها از آن شکاف ها شروع به کار کرده و به قرنیه حمله می کنند. اگر باکتری ها بتوانند لایه محافظ را بشکنند، چشمان شما به سرعت در معرض عفونت باکتریایی چشم قرار می گیرد.

علائم عفونت احتمالی یا شروع کراتیت می تواند قرمزی چشم، تحریک چشم و خارش چشم باشد. بیرون آوردن منظم لنزها از چشم، می تواند به کاهش این علائم کمک کند.

CDC خاطرنشان می کند که حدود 1 میلیون نفر به دلیل علائمی که در اثر ابتلا به کراتیت ایجاد می شود، هر ساله به چشم پزشک مراجعه می کنند. افرادی که با لنزهای چشمی خود نمی خوابند، هنوز هم می توانند مبتلا به کراتیت شوند، اما احتمال آن بسیار کمتر است. اگر کراتیت درمان نشود و پیشرفت کند، چشم های خود را در اثر عفونت از دست خواهید داد.

خوابیدن با لنزهای چشمی می تواند منجر به یکی از کراتیت های زیر شود:

• کراتیت باکتریایی (Bacterial keratitis) از عوارض خوابیدن با لنز

کراتیت باکتریایی یک عفونت قرنیه است که عموماً ناشی ازدو باکتری Staphylococcus aureus یا Pseudomonas aeruginosa است که هر دوی این باکتری ها در بدن انسان و همچنین در محیط وجود دارند.

اگر از لنزهای چشمی به صورت طولانی مدت استفاده کنید، اگر سیستم ایمنی بدن ضعیفی داشته باشید و یا اگر یک آسیب دیدگی در چشمان خود داشته باشید، احتمال دارد که به کراتیت باکتریایی دچار شوید.

طبق گفته موسسه ملی چشم، کراتیت عفونی معمولاً با قطره های چشمی قابل درمان است، اگرچه در موارد جدی تر ممکن است به قطره های استروئیدی نیز نیاز باشد. در صورت عدم درمان کراتیت باکتریایی، قرنیه شما در اثر عفونت، به طور دائم زخم خواهد ماند.

• کراتیت آکانتامبا (Acanthamoeba keratitis)

آمیب که باعث این عفونت می شود در منابع آبی از جمله آب شیر، وان های داغ، استخرها، دریاچه ها و رودخانه ها وجود دارد. انجمن اپتومتریک آمریکا می گوید، کراتیت آکانتامبا اغلب با یک عفونت میکروبی چشم مشاهده می شود. بنابراین، اگر لنزهای چشمی خود را با آب شیر شستشو داده اید، با آن ها شنا کرده اید و یا با آن ها خوابیده اید، ممکن است در معرض خطر کراتیت آکانتامبا قرار داشته باشید.

درمان این بیماری نیاز به استفاده طولانی مدت از قطره های چشمی دارویی دارد و اگر مشکل با این قطره های چشمی، برطرف نشود، ممکن است چشم نیاز به عمل جراحی پیدا کند.

• کراتیت قارچی (Fungal keratitis) از عوارض خوابیدن با لنز

محققان دریافته اند که کراتیت قارچی در مناطقی که دارای درجه حرارت بالا هستند و هوای گرمسیری دارند، شایع تر است. خوابیدن با لنزهای چشمی، خطر ابتلا به کراتیت قارچی را افزایش می دهد اما بیشتر افرادی که به این نوع کراتیت مبتلا می شوند، نوعی آسیب دیدگی چشم را نیز به وسیله یک گیاه، شاخه یا چوب تجربه کرده اند.

درمان فوری کراتیت قارچی بسیار مهم است، زیرا در صورت عدم درمان، می تواند باعث از بین رفتن بینایی چشم شخص شود. در حقیقت، کراتیت قارچی از اصلی ترین دلایل نابینایی در کشور هند است.

سایر مشکلات چشمی ناشی از خوابیدن با لنز

همچنین غیر از انواع کراتیت ها، استفاده از لنزهای چشمی در موقع خواب، می تواند منجر به عوامل زیر نیز شود:

• التهاب ملتحمه

طبق اعلام انجمن اپتومتریک آمریکا، التهاب ملتحمه یکی از مهمترین عواقب، خوابیدن با لنزهای چشمی است. در التهاب ملتحمه، رنگ سفید چشم پوشانده شده و قسمت داخلی پلک، خط می افتد. این عارضه معمولاً در اثر عفونت ویروسی ایجاد می شود.

التهاب ملتحمه باعث خارش و ناراحتی چشم می شود. التهاب ملتحمه شدید یک شکل خاص از این بیماری است که در آن برجستگی هایی در سطح داخلی پلک ایجاد می شود. التهاب ملتحمه شدید، دردناک است و باعث می شود، چشم های شخص به نور حساس شوند.

• زخم های قرنیه از عوارض خوابیدن با لنز

این بیماری ناشی از عفونت موضعی قرنیه است. علائم زخم قرنیه به طور معمول، قرمزی چشم، درد چشم، ترشحات خفیف تا شدید چشم و کاهش بینایی است. اگر زخم های قرنیه درمان نشوند، می توانند منجر به کاهش شدید بینایی و حتی از بین رفتن آن شوند.

• هیپوکسی قرنیه

هیپوکسی قرنیه ناشی از کمبود اکسیژن چشم است. این عارضه منجر به تاری و مبهمی دید خواهد شد و با گذشت زمان، هیپوکسی قرنیه ممکن است باعث ایجاد مشکلات جدی در قرنیه شود.

• التهاب چشم از عوارض خوابیدن با لنز

دو نوع التهاب اصلی وجود دارد: حاد و مزمن. پنج نشانه اصلی التهاب حاد شامل درد، قرمزی، از دست دادن عملکرد، تورم و سوزش است. علائم التهاب حاد چند روز به طول می انجامد. التهاب حاد 2 تا 6 هفته طول می کشد اما التهاب مزمن می تواند ماه ها یا سال ها ادامه پیدا کند.

التهاب حاد می تواند باعث درد به صورت های مختلفی شود. درمان التهاب به علت و شدت آن بستگی دارد. اغلب نیازی به درمان آن نیست. اما گاهی اوقات، عدم درمان التهاب می تواند منجر به علائم تهدید کننده زندگی شود. بدون درمان کردن برخی از عفونت ها می توانند وارد خون شوند و در نتیجه سپسیس ایجاد می شود. این یکی دیگر از شرایط تهدید کننده زندگی است که نیاز به درمان فوری پزشکی دارد.

• قرمزی حاد چشم
• سوزش چشم
• گرد و غبارهایی که زیر لنز ها جمع می شوند

مشکلات چشمی با لنز خوابیدن چه علائمی دارد؟

همانطور که گفته شد عوارض با لنز خوابیدن بسیار است و می تواند مشکلات زیادی را برای فرد به وجود آورد.  زمانی که فرد به طور مکرر از لنز استفاده می کند و با آن می خوابد دچار بیماری های چشمی و مشکلاتی می شود که دارای علائمی به شرح زیر می باشد:

• خارش چشم
• حساس شدن به نور
• حساسیت چشمی
• قرمزی چشم
• التهاب چشم
• احساس تاری در دید
• ترشح چشم
• اشک ریزی چشم به طور غیر عادی

آنچه بعد از خوابیدن با لنز باید انجام دهید!

گاهاً ممکن است ناخواسته هنگام خواب فراموش کنید که لنز را از چشمتان خارج کنید. به محض اینکه متوجه این موضوع شدید، اقدامات زیر را انجام دهید:

لنز را از چشم خود بیرون بیاورید. اگر درحین خارج کردن لنز متوجه شدید که لنز ظاهراً چسبیده و به سختی خارج می­شود، عمل بیرون آوردن لنز را متوقف کنید. در این طور مواقع می­توانید چند قطره از محلول استریل چشمی را درون چشم خود بچکانید، سپس چند بار پلک بزنید و دوباره  تلاش کنید تا لنز را خارج کنید. بعد از جدا کردن لنز بهتر است اجازه بدهید چشمتان حداقل تا بیست وچهار ساعت استراحت کند. استفادۀ مجدد از لنز را به بعد از بیست و چهارساعت موکول کنید.

نکات مراقبتی لنز چشم

افرادی که از لنز تماسی چشم استفاده می‌کنند باید به خاطر داشته باشند که لنز یک وسیله پزشکی محسوب می‌شود و نیاز به مراقبت صحیح دارد. برای استراحت چشم خود پیشنهاد می‌شود در کنار لنز از عینک نیز استفاده کنید.

علاوه بر منع خوابیدن با لنز موارد دیگری نیز وجود دارند که باید برای سلامت چشم مد نظر قرار گیرند. برای جلوگیری از عفونت و مشکلات چشمی این نکات را در ذهن داشته باشید:

• همیشه قبل از تماس با لنز دست‌های خود را با آب و صابون بشویید.
• زمانی که می‌خواهید لنز را تمیز کنید، فقط از محلول مخصوص شستشوی لنز استفاده کنید. با روشی که همیشه استفاده می‌کنید، لنز را به خوبی شستشو دهید تا باکتری و آلودگی یا لوازم آرایشی که به آن چسبیده است، از بین برود.
• هرگز از آب شیر برای شستشو و نگهداری لنز استفاده نکنید.
• ظرف لنز را هر ۳ تا ۴ ماه یک‌بار تعویض کنید تا باکتری کاهش یابد.
• لنز را با توجه به زمان توصیه شده در مدت مشخص تعویض کنید، این مدت زمان معمولا سه ماه یک‌بار است.
• هرگز لنز آسیب دیده و خراش خورده را دوباره استفاده نکنید.
• لنز را هر روز درون ظرف تمیز نگهداری کنید و محلول درون آن را نیز به صورت روزانه تعویض کنید، اضافه کردن مایع جدید به محلول قبلی فقط برای پر شدن محفظه، کفایت نمی‌کند.
• در زمان سفر یک محلول شستشوی لنز کوچک خریداری کنید. توصیه می‌شود هرگز محلول موجود در خانه را برای حمل و نقل راحت‌تر در ظرف پلاستیکی کوچک‌تر نریزید، چرا که ممکن است حاوی مواد آلوده باشد.
• سعی کنید لنز را برای کل روز در چشم نگه ندارید و به علائم و حسی که در چشم دارید، توجه کنید.
• با لنز شنا نکنید و درون وان آب داغ نیز نروید.

برای سلامت چشم و اطمینان از نبود مشکلات احتمالی پیشنهاد می‌شود نکات بهداشتی توصیه شده را رعایت کنید و در مراقبت از لنز خود کوشا باشید.

علائم عفونت چشم

علائمی مانند کاهش بینایی و تاری دید، قرمزی، آبریزش و ترشح در چشم نشان‌دهنده عفونت هستند. اگر بعد از خارج کردن لنز احساس تحریک چشم و ناراحتی از بین نرفت، زمان آن رسیده است که به پزشک مراجعه کنید.

فراموش نکنید در زمان ملاقات پزشک لنزهای تماسی خود را نیز همراه داشته باشید. به گفته پزشکان بازدید از لنز از این جهت ضروری است که در صورت مشاهده عفونت، می‌توان لنزها را نیز مورد آزمایش و کشت بافت قرار داد.

آیا لنزهایی وجود دارد که بتوان با آنها خوابید؟

برای استفاده از لنز در هنگام خواب بهتر است لنزهای با ماندگاری طولانی را انتخاب کنید. این لنز به خصوص برای افرادی با مشغله زیاد که فرصت تمیز و ضدعفونی کردن هر روزه لنزها را ندارند، بسیار مفید است.

در صورت استفاده از این لنزها بهتر است هر روز وضعیت چشم خود را کنترل کنید تا در صورت بروز تغییر و یا مشاهده علائم و نشانه‌های عفونت چشم سریعا به پزشک مراجعه کنید.

لنزهای با ماندگاری طولانی از هیدروژل سیلیکون ساخته شده‌اند که مانع رسیدن اکسیژن و رطوبت به چشم نمی‌شود. این لنزها با ماندگاری دو هفته و یک ماهه در دسترس هستند.

درمان های ابتدایی عفونت چشم

• استفاده و قرار دادن کیسه های چای سیاه ، چای سبز ، بابونه که سرد شده اند بر روی چشم می‌تواند موثر باشد
• استفاده از محلول رقیق نمک و آب مقطر در ضدعفونی کردن چشم می‌تواند موثر باشد
• استفاده از محلول عسل و آب مقطر و یا عسل خالی در ضدعفونی کردن چشم می‌تواند موثر باشد
• استفاده از محلول رقیق شامپوی بچه و آب میتواند در بهبود عفونت موثر باشد
• شست و شوی مداوم چشم
• استفاده از کمپرس سرد و گرم