علائم کم آبی در بدن چیست؟

کمبود آب بدن زمانی اتفاق می افتد که بدن آب مورد نیاز را نداشته باشد. بدون وجود مقدار کافی آب بدن به درستی نمی تواند کار کند. بسته به میزان مایعاتی که در بدن از بین می رود از کم آبی خفیف، متوسط یا شدید رنج خواهید برد.

علل بروز کم آبی در بدن

از دست دادن آب از بدن هر روز با تعریق ، تنفس، نفس زدن و مدفوع و از طریق اشک و بزاق (تف) امری طبیعی است. به گزارش وب ام دی، به طور معمول مایعات از دست رفته را می توان با نوشیدن مایعات و خوردن غذاهای حاوی آب جایگزین کرد. در صورت از دست بیش از حد آب و عدم نوشیدن یا خوردن مواد غذایی حاوی آب بدن کم آب می شود. بیش از حد معمول آب از دست می دهید با:

تب

اسهال

استفراغ

تعریق بیش از حد

ادرار بیش از حد (دیابت و مصرف برخی از داروها مانند قرص های مدر که به آنها ادرار آور نیز گفته می شود باعث ادرار بیش از حد می شود.)

ممکن است آب از دست رفته را جایگزین نکنید زیرا:

به دلیل مشغله زیاد فراموش می کنید به اندازه کافی مایعات بنوشید.

متوجه تشنگی خود نیستید.

به دلیل گلودرد، زخم دهان یا حتی بیماری مربوط به معده احساسی برای نوشیدن ندارید.

علائم کم آبی بدن

علائم خفیف یا شدید کم آبی بدن شامل موارد زیر است:

تشنگی

دهان خشک یا چسبناک

ادرار بیش از حد

پوست زرد تیره رنگ

پوست خشک

سردرد

گرفتگی عضلات

علائم کم آبی شدید بدن شامل موارد زیر است:

ادرار نکردن یا ادرار زرد خیلی تیره

پوست بسیار خشک

احساس سرگیجه داشتن

ضربان سریع قلب

تنفس سریع و پی در پی

چشم های گود رفته

خواب آلودگی، کمبود انرژی، گیجی یا تحریک پذیری

غش کردن

علائم مربوط به نوزادان و کودکان می تواند متفاوت از بزرگسالان باشد:

خشکی دهان و زبان

گریه بدون اشک

خشکی پوشک به مدت 3 ساعت

چشمان و گونه های گود افتاده و لک های نرم در بالای جمجمه

خواب آلودگی، کمبود انرژی یا تحریک پذیری

کم آبی شدید بدن یک فوریت پزشکی محسوب می شود و باید به سرعت تحت درمان قرار گیرد.

چه کسی در معرض خطر کم آبی است؟

هر فردی ممکن است دچار کم آبی شود، اما احتمال آن برای برخی از افراد بیشتر است:

نوزادان و کودکان خردسال به احتمال زیاد بیشتر دچار اسهال و استفراغ شدید می شوند و در اثر تب شدید بیشترین میزان آب بدن خود را از دست می دهند. در نظر داشته باشید کوچکترها نمی توانند به شما بگویند تشنه هستند یا نوشیدنی می خواهند.

بزرگترهای مسن اغلب متوجه تشنگی خود نمی شوند. اگر افراد میانسال توانایی جابه جایی نداشته باشند ممکن است به راحتی نتوانند مایعات بنوشند یا به دلیل شرایط پزشکی نتوانند مایعات کافی دریافت کنند.

افرادی که مبتلا به سرماخوردگی یا گلودرد هستند تمایلی به خوردن و نوشیدن ندارند.

افراد مبتلا به یک بیماری مزمن مانند دیابت نوع 1 یا 2 در صورت کنترل نشدن بیماری مقدار زیادی ادرار می کنند، همچنین آنها ممکن است از داروهایی مانند قرص های مدر استفاده کنند که باعث ادرار بیش از حد می شود.

افرادی که در هوای گرم و مرطوب بیرون فعالیت می کنند برخی اوقات نمی توانند به طور موثر خنک شوند زیرا عرق آنها تبخیر نمی شود. این امر می تواند منجر به افزایش دمای بدن و نیاز به نوشیدن آب بیشتر شود.