درمان پارکینسون فقط با یک اسپری

داروی خوراکی لوودوپا (Levodopa) یکی از داروهای متداول برای درمان پارکینسون است که به دلیل فیلتر شدن توسط سدخونی مغز و متابولیسم آن در کبد تنها مقدار اندکی از آن به مغز می‌رسد.

سد خونی مغز یک غشای تقریبا غیر قابل نفوذ است که رگ‌های خونی مغز را احاطه می‌کند و از ورود ذرات مضر به رگ جلوگیری می‌کند. این سد خونی علاوه بر این که نقش محافظتی دارد، گاهی مشکل ساز می‌شود زیرا از ورود مولکول‌های دارو جلوگیری می‌کند که سبب اختلال درمان در شرایطی مانند تومور مغزی می‌شود؛ در واقع سد خونی مهمترین مانع درمان بیمارانی است که تومور مغزی دارند.

هیدروژل جدید با چسبیدن به دیواره درونی بینی، امکان ورود دارو به مویرگ‌های نازک درون حفره بینی را فراهم می‌کند و این مویرگ‌ها به سرعت دارو را به مغز منتقل می‌کنند؛ بنابراین مشکل سد خونی وجود نخواهد داشت.

علاوه بر این استفاده از هیدروژل مستلزم استفاده از مقادیر کمتر دارو است که با توجه به عوارض جانبی نامطلوب دارو اهمیت ویژه‌ای دارد. این روش برای درمان پارکینسون موثر است.

علت بروز پارکینسون

پارکینسون بر اثر کاهش دوپامین و اختلال جسم سیاه مغز ایجاد می‌شود. جسم سیاه پیام‌های عصبی را از طریق نخاع به عضلات مختلف ارسال می‌کند و این فرآیند از طریق ماده شیمیایی دوپامین صورت می‌گیرد و باعث اختلال در تعادل و کنترل عضلات می‌شود. روش‌های رایج کنترل این بیماری، داروهایی هستند که با تحریک مغز، به ترشح دوپامین کمک می‌کنند. این روش‌ها بیماری را درمان نمی‌کنند، بلکه علایم را کاهش می‌دهند و پاسخ آن روی افراد مختلف، متفاوت است.

علایم پارکینسون

بیماری پارکینسون معمولا با لرزش غیرارادی یک دست آغاز می‌شود و به تدریج اکثر اندام‌ها را درگیر می‌کند. عدم تعادل، درد عصبی، بی‌اختیاری، اختلال ‌خواب، تعریق بیش‌از حد، افسردگی و اضطراب از دیگر علائم این عارضه است.

علایم اولیه بیماری شامل لرزش بی‌اختیار در دست، انگشتان دست و چانه، ریز شدن دست‌خط، کاهش حس بویایی، اختلال خواب و بدخوابی، مشکل در حرکت و راه رفتن و کاهش تعادل، احساس سفتی و کاهش انعطاف‌پذیری پاها، یبوست، کاهش تن صدا، سرگیجه و غش کردن است.

در مجموع می‌توان گفت این عارضه ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی است که منجر به آسیب به سلول‌های عصبی می‌شود. این افراد به مرور از شرکت در اجتماع و فعالیت‌های اجتماعی سر باز می‌زنند و دچار افسردگی می‌شوند.

معمولا علایم پارکینسون از ۵۰ سالگی نمایان می‌شود البته ممکن است از هر ۲۰ بیمار مبتلا، علایم در یک نفر قبل از ۴۰ سالگی بروز کند. بر اساس بنیاد پارکینسون، مردان ۱.۵ برابر بیشتر تحت تاثیر این بیماری قرار دارند. بیش از ۱۰ میلیون نفر در سراسر جهان به پارکینسون مبتلا هستند. پارکینسون دومین بیماری شایع عصبی پس از آلزایمر است.