عوارض جانبی ویتامین C

برخی از عوارض جانبی ویتامین c در بدن ممکن است ظاهر شود ، البته در حداقل نسبت ها. درباره تأثیرات مفید این ماده در بدن ، بیش از عوارض احتمالی ناشی از مصرف بی رویه آن ، چیزهای زیادی گفته شده است.

 ویتامین C یک ماده مغذی لازم برای بافت های بدن است. تمام ویتامین C مورد نیاز باید از خارج به دست آید ، زیرا بدن انسان قادر نیست آن را با استفاده از خود سنتز کند.

منبع اصلی آن غذا است. این ویتامین محلول در آب است ، یعنی در آب حل می شود. وقتی وارد بدن شد ، تا زمانی که مقدار لازم استفاده نشود از آن استفاده می شود. آنچه باقی می ماند در ادرار از بین می رود.

این مکانیسم حذف خودکار از طریق کلیه است که عوارض جانبی آن را بعید می کند. برای مشاهده عوارض جانبی ، مقادیر زیادی ویتامین C باید خورده شود ، که در دفع کلیوی آن نیز  مشکل بوجود می آید.

عملکردهای ویتامین C:

ویتامین C عملکرد اساسی در ترمیم و حمایت از رشد بافت ، به ویژه در پوست و آرتروز دارد. اثرات آن بر رگ های خونی نیز قابل اغماض نیست.

مهمترین عملکردهای ویتامین C عبارتند از:

تشکیل پروتئین هایی که در ساخت پوست و تاندون نقش دارند.

ایجاد مواد بافتی تاندون و رباط.

 به گفته متخصصان ،  بهبودی بافت اسکار تا حدودی به وجود مقادیر کافی ویتامین C در بدن بستگی دارد.

مواد کمکی در جذب آهن روده:

 ویتامین C یک آنتی اکسیدان قوی است. آنتی اکسیدان ها موادی هستند که بخشی از تأثیر رادیکال های آزاد را روی سلول ها مهار می کنند.

رادیکال های آزاد به طور مداوم در طول متابولیسم بدن ، به ویژه در روند جذب مواد مغذی و انرژی از غذا ، تشکیل می شوند. با تجمع رادیکال های آزاد ، آسیب سلول ها و پیری بافت افزایش می یابد.

دانشمندان بر این باورند که رادیکال های آزاد می توانند در ایجاد برخی از سرطان ها ، بیماری های قلبی و آرتروز تأثیر داشته باشند. این احتمال که ویتامین C تا حدی جلوی اثرات مخرب این روند پیری را بگیرد ، خبر خوبی است.

منابع ویتامین C:

اثرات سوء ویتامین C در صورت مصرف بیش از حد ، ظاهر می شود. منابع اصلی این ویتامین میوه ها و سبزیجات ، به ویژه مرکبات است. میوه های دیگر با دوزهای خوب ویتامین C عبارتند از:

کیوی

آناناس

میوه های قرمز مثل تمشک ، زغال اخته ، توت فرنگی

خربزه

هندوانه

در میان سبزیجات ، سبزیجات سبز غنی ترین هستند. همچنین می توان به کلم بروکلی ، گل کلم ، اسفناج و کلم اشاره کرد. فلفل و گوجه فرنگی نیز منابع خوبی هستند.

در برخی کشورها قانونی وضع شده است که تولیدکنندگان مواد غذایی را موظف می کند ویتامین C را به محصولات خود اضافه کنند. این محصولات به عنوان غذاهای غنی شده شناخته می شوند.

فرآیند پخت و پز اعمال شده روی غذاهای غنی از ویتامین C می تواند در دسترس بودن آنها را تغییر دهد.  پخت و پز و قرار گرفتن در معرض نور خورشید قادر به تغییر میزان ویتامین خوراکی بدن است.

اثرات سوء ویتامین C:

پس از تجزیه و تحلیل عملکردهای ویتامینC در بدن از کجا می توانیم آن را بدست آوریم .  مصرف بیش از دو هزار میلی گرم ویتامین C در روز باعث بوجود آمدن مشکل در بدن می شود.

اولین اثر نامطلوب آن گوارشی است. دوزهای بالای ویتامین C می تواند باعث سوزش معده و حتی اسهال شود. پزشکان مقادیر بالای ویتامین C را در دوران بارداری توصیه نمی کنند زیرا آنها بر جنین تأثیر می گذارند.

یکی دیگر از عوارض جانبی ویتامین C تشکیل سنگ کلیه است. مصرف بیش از حد ، متابولیسم آن را به اگزالات تبدیل می کند و اگزالات سعی می کند از طریق دستگاه ادراری در ادرار جمع شده و لیتیاز کلیه ایجاد کند.

در صورت وجود برخی بیماری های خاص ، بدن ممکن است نسبت به مصرف بیش از حد ویتامین C واکنش بدی نشان دهد. بیماران مبتلا به کمبود G6PD در شرایط دریافت زیاد ویتامین C از همولیز از تخریب گلبول های قرمز خون رنج می برند ، در حالی که بیماران هموکروماتوز ممکن است بدتر شوند.

اثرات سوء ویتامین C در اثر تداخلات:

جدا از اثرات سوء ویتامین C به دلیل مصرف بیش از حد ، ما باید فعل و انفعالات این ماده را با سایر مواد نیز در نظر بگیریم:

شیمی درمانی: در بیماران انکولوژی ، سو ء ظن علمی وجود دارد که ویتامین C می تواند اثر درمان را کاهش دهد.

استروژن ها: پزشکان تشخیص داده اند که ویتامین C خون را در استروژن ها افزایش می دهد ، که برای مثال با داروهای ضد بارداری خوراکی و درمان های جایگزین هورمون در یائسگی ارتباط برقرار می کند.

آلومینیوم: مواردی در بیماران کلیوی وجود دارد که از داروهای حاوی آلومینیوم استفاده می کنند. اگر آنها مقادیر زیادی ویتامین C را همزمان مصرف کنند ، آلومینیوم ممکن است اثرات سوء آن را افزایش دهد.

ضدانعقاد: وارفارین ، که عمدتاً ضد انعقاد است ، در حضور مقادیر بالای ویتامین C به اندازه کافی موثر نیست.

اثرات سوء ویتامین C نادر است. در برخی موارد ، این ویتامین اثر متقابل مهمی با سایر مواد دارد.