کلیه ها وظیفه تصفیه پلاسمای خون و پاکسازی آن از هر گونه مواد زاید را به عهده دارند. ساختمان کلیه ها به شکلی است که حین انجام عمل تصفیه، مانع عبور آلبومین که مهم ترین پروتئین گردش خون است میشوند.

کلیه های سالم مایعات و مواد زائد اضافی را از خون پاک می کنند، اما اجازه می دهند که پروتئین ها و دیگر مواد مغذی مهم از میان آن ها عبور کرده و به جریان خون شما باز گردند. هنگامی که کلیه ها به خوبی کار نمی کنند، ممکن است اجازه دهند برخی از پروتیین ها (آلبومین) از طریق فیلترها به ادرارتان بروند و زمانی که در ادرار پروتیین وجود دارد، پروتئینورا (یا آلبوینوریا) نامیده می شود.

داشتن پروتیین در ادرار می تواند نشانه سندرم نفروتیک یا علایم اولیه بیماری کلیوی باشد. هر کسی می تواند در ادرار خود پروتئین داشته باشد.اگر یک یا چند عامل خطر ابتلا به بیماری های کلیه را داشته باشید، ممکن است در معرض خطر بیشتری قرار بگیرید، مانند:

• دیابت
• فشار خون بالا
• تاریخچه مریضی های خانوادگی کلیوی

چه کسانی در معرض دفع پروتئین کلیه قرار دارند؟

پروتئینوریا یا دفع پروتئین از کلیه ها چیست؟

دفع پروتئین از کلیه ها موجب بروز بیماری به نام پروتئینوریا می شود که در ادامه این بخش از سلامت نمناک در مورد آن شرح خواهیم داد. پروتیین ها همراه با چربی ها و قندها، بلوک های سازنده اصلی را برای بدن ما تشکیل می دهند.

وجود مقدار صحیح پروتئین در رژیم غذایی، برای رشد و ترمیم مهم است.پروتئین در خون وجود دارد؛ کلیه های سالم اکثر پروتئین را رد می کنند و فقط مقدار کمی وارد ادرار می شوند وارد شدن پروتیین به ادرار معمول نیست و زمانی که این اتفاق می افتد، به عنوان "پروتئینوریا" شناخته می شود.

برخی از پروتئین ها می توانند در ادرار پیدا شوند، اما اکثرشان مربوط به بیماری های کلیوی آلبومین به حساب می آید.پروتیین در ادرار معمولاً واضح نیست، اما می تواند با تست ساده چوبی، یا برخی اوقات توسط تست های آزمایشگاهی حساس تر، تشخیص داده شود.حضور پروتیین در ادرار می تواند به عنوان یک سیگنال هشدار عمل کند که اوضاع کلیه ها خوب نیست.

دلایل اصلی دفع پروتئین کلیه

انواع دفع پروتئین کلیه؛ پروتئینوریا دو نوع است:

پروتیینوری مزمن:

این وضعیتی است که حتی قبل از بارداری نیز وجود دارد. پروتئینوریا مزمن ناشی از یک مشکل کلیوی است. 

شروع پروتئینوریا:

حمله پروتئینوریا در طول دوران بارداری رشد می کند، نه قبل از آن. این بیماری عمدتاً ناشی از شرایطی به نام پریکلامپسیا است که یک اختلال بارداری است که با هجوم فشار خون بالا و تاثیر بر اندام های بدن مشخص می شود.

دفع پروتئین کلیه و فشار خون بالا در بارداری 

علائم و نشانه های دفع پروتئین کلیه ها 

از کجا بفهمم که در ادرارم پروتئین وجود دارد یا خیر؟ هنگامی که کلیه ها برای اولین بار دچار مشکل می شوند و در ادرار پروتئین زیادی نباشد، هیچ نشانه ای از آن را مشاهده نخواهید کرد.

تنها راه برای دانستن این که آیا در ادرار شما پروتئین وجود دارد یا خیر، باید آزمایش ادرار بدهید.تست پروتئین در ادرار مقدار آلبومین در ادرار شما را در مقایسه با مقدار خون سراتینین در ادرار اندازه گیری می کند. این به عنوان نسبت آلبومین به ساتینین (UACR) نامیده می شود.

مقدار UACR بیش از 30 میلی گرم بر گرم می تواند نشانه بیماری کلیوی باشد.در زمانی که آسیب کلیوی شما بدتر شود و مقدار زیادی از پروتیین از طریق ادرار برود، ممکن است علائم زیر را مشاهده کنید: 

• ادرار فومی، کفی و حباب دار.
• تورم دست ها، پاها، شکم و یا صورت. 

اگر این علائم را دارید، آسیب کلیوی شما ممکن است جدی باشد و فورا با پزشکتان صحبت کنید تا درمان مناسب برای شما انجام شود.

دفع پروتئین کلیه چه علائمی دارد؟ 

عوامل و عوارض احتمالی پروتئینوریا یا دفع پروتئین کلیه:

بیماری های گلومرولی (واحدهای تصفیه کلیه)، برای مثال گلومرولونفریت یا دیابت 

عفونت ادرار می تواند منجر به پروتئینوریا شود، اما معمولاً علائم دیگری از عفونت دستگاه ادراری یا ادراری هم وجود دارد.

دفع پروتئین کلیه چه خطری دارد؟

دفع پروتئین کلیه یا پروتئینوریا می تواند نشانه ای از برخی شرایط و بیماری ها باشد:

به عنوان مثال:نارسایی احتقانی قلب، اولین هشدار در رابطه با تشنج و غش بارداری. 

گاهی اوقات یک تست دیپ استیک مثبت برای پروتیین غیر عادی نیست، به طور مثال برای نمونه های متمرکز اول صبح، و یا اگر کم آب باشند و یا الکل خورده باشند.

تست های آزمایشگاهی می توانند اینها را دسته بندی کنند (نسبت پروتیین / نسبت سراتینین یا آلبومین / نسبت سرلتینین )

بهبود پروتئینوریای موقت، ممکن است بعد از ورزش شدید رخ دهد و یا در تب بالا باشید. 

گاهی اوقات، تقریباً همیشه در کودکان، پروتئینوریا را می توان در عصرها تشخیص داد، نه صبح این به عنوان پروتئینوریا وابسته شناخته می شود و معمولاً بی ضرر است.

دفع پروتئین کلیه باعث چه می شود؟ 

پروتئینوریا طولانی مدت چه معنی دارد و دفع پروتئین کلیه خبر از چه می دهد؟

پروتئینوریا طولانی مدت به این معنی است که مشکلی در رابطه با کلیه ها وجود دارد. برخی از علائم هشدار دهنده به احتمال زیاد یک مشکل کلیوی مهم هستند: 

• وجود مقدار زیادی پروتئین در ادرار
• همچنین تست های مثبتی برای وجود خون در ادرار وجود دارد
• آزمون های کلیوب غیر نرمال (سراتینین یا eGFR)
• فشار خون بالا
• جوان بودن

دفع پروتئین کلیه نشانه چیست؟ 

پروتئینوریا سنگین به طور مثال وجود بیش از 2-3 گرم در روز، یا نسبت پروتیین / سراتنین (PCR) 200-3/0 یا بیشتراست که نیاز به تحقیق برای یافتن علت دارد، مگر این که واضح باشد.

اگر هیچ یک از سیگنال های بالا برایتان وجود نداشته باشد، بهتر است که مراقب آزمایش ها کلیه، آزمایش ادرار و فشار خون باشید تا مطمئن شوید که هیچ مشکلی ایجاد نمی شود.

احتمال پیدا کردن بیماری مزمن کلیوی زیاد نیست، مگر این که شما جوان باشید و یا مشکلات دیگری نیز داشته باشید.بیماران مبتلا به وجود پروتئین در ادرار به احتمال زیاد از بیماری های قلبی رنج می برند. که این قضیه انجام چکاپ ها و مراقبت ها را حتی بیشتر هم می کند: 

• فشار خون
• کلسترول (در بیمارانی با پروتئینوریا بیشتر است)
• چیزهای دیگری که موجب بیماری های قلبی مانند سیگار کشیدن، چاقی می شود.

دفع پروتئین کلیه در ادرار و فشار خون 

تشخیص ها و آزمایشات دفع پروتئین کلیه:

این تست ها برای شناسایی پروتئینوریا استفاده می شود:

آزمون دیپ استیک: در این تست، نواری با لکه های اصلاح شده شیمیایی وارد نمونه ادرار شده که در صورت حضور پروتیین، رنگ تغییر ایجاد می کنند. خواندن این تست از + تا + + ++ با 4+، نشان دهنده پروتئین بالا در ادرار است که نشانه پریکلامپسیا یا آسیب به کلیه است. 

آزمایش پروتیین 24 ساعته: در این آزمایش، نمونه های ادرار در طول 24 ساعت در ظروف جداگانه جمع آوری و برای آنالیز ارسال می شوند.

معمولاً اولین ادرار صبح برای اهداف تست در نظر گرفته نمی شود.

اگر مقدار پروتیین در ادرار بیش از 300 میلی گرم باشد، نشان دهنده پریکلامپسیا است.

آزمایش ادرار برای تشخیص دفع پروتئین کلیه 

دفع پروتئین کلیه یا پروتئینوریا چگونه درمان می شود؟

اگر دیابت یا فشار خون بالا دارید، اولین و دومین علل بیماری های کلیوی، مهم است که حتما این شرایط را تحت کنترل نگه دارید.اگر دیابت دارید، کنترل آن به معنی چک کردن مداوم قند خون، مصرف دارو همانطور که پزشک تان گفته و دنبال کردن یک برنامه غذایی سالم و ورزش است.

اگر فشار خون بالایی داشته باشید، پزشک شما ممکن است داروهایی داده باشد تا به کاهش فشار خون کمک کرده و از کلیه ها در برابر آسیب بیشتر محافظت کند. 

اگر در ادرار خود پروتئین دارید، اما دیابت یا فشار خون بالایی ندارید، یک بازدارنده ACE و یا یک بازدارنده ARB ممکن است به حفاظت از کلیه ها در برابر آسیب بیشتر کمک کند. اگر در ادرارتان پروتئین دارید، با پزشک خود درباره انتخاب بهترین گزینه درمانی صحبت کنید.