هشدار، زائده گوشتی همرنگ پوست را دست نزنید
برخی افراد دچار یک یا چند زائده گوشتی همرنگ پوست هستند که نه شبیه خال گوشتی است و نه شبیه زگیل. نام علمی این ضایعه یا زائده پوستی، «اسکینتگ» یا «منگوله پوستی» است.
با دکتر غلامحسین غفارپور، متخصص پوست و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران در این باره گفتگو کرده ایم.
ماهیت اسکینتگ که گاه و بیگاه روی پوست خیلی از افراد ظاهر میشود، چیست؟
اسکینتگ یا همان منگولههای پوستی، در واقع تومورهای خوشخیم بافت همبند هستند که به صورت ضایعههای برجسته و به شکل منگوله روی پوست ظاهر میشوند.
این ضایعهها بیشتر در ران پا، طرفین گردن، روی چشم و زیربغل دیده میشوند.
اسکینتگها بیشتر در سنین بالای ۲۰ سالگی ظاهر میشوند و در کودکان و نوجوانان کمتر شاهد بروز آن هستیم.
چه کسانی بیشتر در معرض بروز این ضایعهها هستند؟
در بیشتر موارد، این ضایعهها در افراد با زمینه ارثی بروز میکنند. در عین حال عوامل محیطی هم در این زمینه موثر هستند.
افراد دارای اضافه وزن و چاق، زنان باردار و افراد دارای زمینه دیابت، مستعد بروز این اسکینتگها روی پوست خود هستند. در زنان باردار بروز اسکینتگها تحتتاثیر تغییرهای هورمونی هستند.
اسکینتگها چه عوارضی دارند؟
این ضایعهها تقریبا هیچ عارضهای ندارند و افرادی که در پی درمان آنها هستند، بیشتر جنبه زیبایی آن را مدنظر دارند.
قبلا گفتید این ضایعهها، تومورهای خوشخیم بافت همبند هستند. امکان ورود این تومورها به فاز بدخیم و سرطانیشدن آنها وجود ندارد؟
نه، به هیچ وجه. ترسی که در این زمینه در افراد وجود دارد کاملا بیمورد است. این ضایعهها استعداد سرطانیشدن ندارند.
درمان مناسب برای اسکینتگها چه درمانی است؟
بهترین، سادهترین و کارآمدترین درمان برای این ضایعهها، مراجعه به پزشک متخصص برای برداشتن آنها از روی پوست است.
متخصص پوست در درجه اول، پوست را به صورت موضعی بیحس میکند و بعد منگوله را از روی پوست میچیند. این روش به غیر از کیفیت بالا، دارای سرعت خوبی نیز هست و متخصص پوست میتواند در مدت کوتاه تعداد زیادی از اسکینتگها را از روی پوست فرد بیمار بردارد.
روشهای دیگری نیز برای این کار وجود دارند که البته به کارآمدی روش برداشتن نیستند. در سالهای اخیر، استفاده از لیزر نیز برای درمان اسکینتگها متداول شده است.
اگر اسکینتگها درمان نشوند، عوارض خاصی ایجاد نمیکنند؟
همانطور که گفتم این ضایعهها بیشتر از نظر زیبایی تحتدرمان قرار میگیرند.
عارضه خاصی در صورت عدم درمان ایجاد نمیشود، ولی امکان دارد مشکلات فیزیکی برای فرد به وجود آورد، مثلا هنگام تعویض لباس ممکن است اسکینتگ به لباس فرد گیر کند یا به دلیل تماسهای مکرر دست خونآلود شود و باعث عفونتهای سطحی شود.
بسیاری از افراد از عود دوباره اسکینتگها پس از درمان گلایهمند هستند. برای این مشکل چه کاری میتوان انجام داد؟
قابلیت عود مجدد برای اسکینتکها وجود ندارد، ولی ممکن است در کنار منگوله قبلی، یک منگوله جدید ایجاد شود که ربطی به ضایعه درمانشده قبلی ندارد.
اگر قرار باشد روی پوست افراد ۵۰ منگوله به وجود بیاید همه آنها به وجود خواهند آمد و ایجاد آنها هیچ ربطی به درمان یا عدم درمانشان ندارد.
به نظر میرسد درمانهای سنتی هم برای اسکینتگها نسبتا جواب میدهند. یکی از این روشها بستن محکم نخ به دور پایه منگوله است که بعد از مدتی منگوله، خشکشده و میافتد. نظر شما در مورد این درمانها چیست؟
بهطورکلی این شیوههای درمانی سنتی منسوخ شده اند و روشهای جایگزین بهتر و علمیتری برای این ضایعهها وجود دارد. ضمن اینکه روش نخ بستن، عوارض جدیای را هم به دنبال دارد.
بستن اسکینتگ با نخ برای جدا شدن تدریجی آن از پوست، باعث بدون خون شدن بافت منگوله میشود. این محیط بیخون مناسبترین محیط برای رشد و تکثیر میکروبها و عوامل بیماریزا است.
تفاوت روش نخ بستن سنتی با روش برداشتن توسط متخصص، این است که متخصص در مطب با برداشتن منگوله از روی پوست، روی پوست یک زخم فعال ایجاد میکند که در برابر عوامل بیماریزا فعال است.
به شدت تاکید میکنم که افراد برای درمان اسکینتگها از روشهای سنتی مانند نخ بستن خودداری کنند و حتما برای این کار به متخصص پوست مراجعه کنند.
ارسال نظر