تجربه خروج از بدن با استفاده از ضربان قلب

به گزارش پارس به نقل از ایسنا، دانشمندان ۱۷ داوطلب را به دوربین های سر مجهز کرده و به آنها فیلمی از پشت سر خودشان را نمایش دادند.

به برخی از داوطلبان تصاویری نمایش داده شد که همزمان با ضربان قلبشان چشمک می زد.

محققان دریافتند افرادی که ضربان قلب خود را مشاهده کردند، خود مجازیشان را بیشتر از بدنشان شناسایی می کردند.

به ادعای این محققان، این تجربه « موقعیت مکانی خود» این اشخاص را تغییر داده و از تاثیر تجربه خارج از بدن برخوردار بود.

آنها امیدوارند که این نتایج برای کمک به افراد مبتلا به مشکلات روانی شامل درک از خود تحریف شده مانند بی اشتهایی عصبی و اختلال بدشکلی بدن مورد استفاده قرار گیرد.

در این تجربه چشمان شرکت کنندگان پس از شش دقیقه مشاهده خود توسط دوربین هایی که از پشت سر از آنها تصویربرداری می کرد، بسته شده و به عقب برگشتند. سپس از آنها خواسته شد تا به سمت جایی که فکر می کردند ایستاده بودند، حرکت کنند.

محققان دریافتند آن دسته از افرادی که تصاویر چشمک زن با ریتم ضربان قلب خود را مشاهده کرده بودند، در فاصله نزدیکتری به تصویر ایستادند.

همچنین از این داوطلبان پس از این تجربه سوالاتی پرسیده شد که به ادعای دانشمندان نمایشگر درک بالاتر آنها با طرح مجازی خود نسبت به بدنشان بود.

تجربیات قبلی یافته های مشابهی تولید کرده بود.

در سال ۲۰۱۱ دانشمندان آمریکایی داوطلبان را در بدن یک نسخه رایانه ای از آنها قرار داده و سپس از آنها خواسته شد تا عینکهای واقعیت مجازی به چشم زده و در برابر دوربین بایستند.

این افراد نمای دوربین از پشت سر خود در نمایشگر عینک را مشاهده می کردند که توسط رایانه برای ساخت یک نسخه سه بعدی مجازی ارتقا یافته بود.

هنگامی که با یک خودکار به پشت آنها ضربه زده می شد، به آواتار آنها نیز ضربه زده می شد بصورتی که تصور می کردند این بدن مجازی برای خود آنهاست.

با این راه افراد در مورد خود واقعی و مجازی شان گیج می شدند حتی اگر در واقع دو متر با هم فاصله داشتند.

نتایج این پژوهش در مجله Psychological Science منتشر شده است.