باید پدرش را پیش چشمش آورد
هرگاه آدم نانجیب و بدذاتی با تکبر و سرکشی و غرور خودنمایی کند و باعث آزار این و آن بشود میگویند: باید باباشو پیش چشمش آورد تا آدم بشود.
به گزارش پارس ، گویند: تاجر ثروتمندی قاطری داشت، که این حیوان در اثر تغذیه کامل و مواظبت کافی غلامان تاجر، خیلی خیلی فربه و چاق شده بود و مخصوصاً تاجر این قاطر را موقعی سوار می شد که به مسافرت های دور می رفت، آن هم با زین و برگ و لگام و جل های مخمل و ابریشم، البته تاجر مجبور بود قبل از هر مسافرت او را پیش نعل بند ببرد و نعلش را تازه کند.
تصادفاً روز و روزگاری این حیوان با آن همه تجملات دور و برش و ناز و نوازشی که می دید نگذاشت که نعل بند به پاهایش نعل بزند و چند نفر از غلامان را هم لگد زد. تاجر که خیلی قاطرش را دوست می داشت قصه را برای دوستش گفت.
دوستش گفت: « هیچ ناراحتی ندارد. کار آسان است» آن وقت دوست تاجر با همراهی او به مزبله ای رفتند، در آنجا الاغی را دیدند که از فرط بارکشی خسته و پیر شده بود و از دم تا سم مجروح بود و از گرسنگی داشت می مرد. به دستور دوست تاجر، غلام ها او را به دکان نعل بندی بردند که قاطر با آن طمطراق در آنجا بود.
دوست جهان دیده تاجر، پیش رفت و جلو چشم قاطر که از فیس و افاده می خواست پر در بیاورد گوش خر را گرفت و به قاطر گفت: « ساکت باش، فروتنی کن، بسه دیگه! مگه پدر تو نمی شناسی؟ بدجنسی و بدذاتی کافیه! » قاطر از دیدن پدر و شناختن او خجل و شرمسار شد و ارام و معقول گذاشت نعلش کنند.
منبع: avaxnet. com
ارسال نظر