صندلیهای قاتل
نشستن برای سلامتی شما بسیار خطرناک است، حتی ورزش کردن نیز در خنثی کردن، اثرات آن هیج تاثیری ندارد.
به گزارش پارس به نقل از خراسان، زندگی ما به عنوان یک انسان بیشتر ایستاده بوده است. اما با ظهور تلویزیون، سینما، کامپیوتر و شغل های پشت میز نشینی چون کارمندی ما را بیشتر از هر زمان دیگر محکوم به نشستن کرده است.
حدود ۹.۳۰ ساعت در روز، وحشتناک است، یعنی مدت زمان بیشتری از خوانیدن که ۷.۷ ساعت است. نه این درست نیست، بدن ما برای آن ساخته نشده است. به همین خاطر عوارض آن کم کم شروع می شود… نشستن زیاد باعث بروز درد در ناحیه کمر و ستون فقرات می شود، متوجه شده اید؟
احساس بی حسی در پشت کمر و پاهای خود می کنید؟ احساس کسالت و بی حالی می کنید؟ ایا حالت خمود پیدا نکرده اید، تنگ نفس چه؟ آیا احساس می کنید گاهی نفس کم می اورید؟ بله همه اینها عواقب نشستن هستند.
مارک همیلتون میکروبیولوژیست دانشگاه میسوری در این باره می گوید: مکانیسمی که بدن ما در حال نشستن در پیش می گیرد، بسیار با زمانی که در حال قدم زدن و ورزش کردن، هستیم متفاوت است. زیاد نشستن به معنای کم ورزش کردن، نیست. شما باید بدانید که این دو وضعیت تفاوت بسیار زیادی برای بدن ما ایجاد می کنند.
جیمز لیواین متخصص چاقی در سال ۲۰۰۵ مقاله ی با این عنوان در مجله ساینس به چاپ رساند که چرا علارغم آن که بعضی از افراد دارای رژیم غذایی مشابه با دیگران هستند، اما چاق تر از بقیه هستند.
او در این باره می نویسد: متوجه شدیم، افراد چاق معمولا تمایل زیادی به نشستن روی صندلی دارند و حتی زمانی که وزن خود را کم می کنند این حالت در آن ها باقی می ماند.
چیزی که برای من جالب است، اینکه انسان ها ۱.۵ میلیون سال با قدم زدن و حرکت کردن، تکامل پیدا کردند و تا ۱۵۰ سال پیش هم کشاورزی فعالیت اصلی اکثر مردم بود. اما از آن زمان به بعد یعنی در این مدت زمان بسیار کوتاه زندگی همه ما به حالت سکون درآمد و همه محکوم به نشستن روی صندلی شدیم.
همیلتون بر خلاف بسیاری از محققان در اتاق خودش دارای صندلی نیست. او می گوید: اگر شما در حالت ایستاده یا راه رفتن باشید، عضلات خاصی را به کار می گیرید که برای پشتیبانی کیفی شما طراحی شده اند و هیچگاه خسته نمی شوند.
این عضلات منحصر به فرد هستند، چرا که سیستم عصبی آن ها را برای فعالیت های با شدت کم به کار می گیرد و هم چنین آن ها دارای آنزیم های خاص مفیدی هستند. زمانی که شما در حالت نشسته به سر می برید، این عضلات در حال استراحت به سر می برند و فعالیت این آنزیم ها بین ۹۰ تا ۹۵ درصد کاهش پیدا می کند. بنابراین بهتر است، تا آنجا که ممکن است، بیشتر کارهای خود را" ایستاده" انجام دهید.
نکته مهم تر دیگر را گالن کرانز استاد دانشگاه کالیفرنیا به این مقاله اضافه می کند، او می گوید: ستون فقرات انسان برای نشستن طولانی مدت طراحی نشده است. از نظر آناتومی بدن، ستون فقرات انسان به شکل S است. ساختاری بی نظیر و مفید برای بدن است.
زمانی که شما مدت زمان طولانی می نشینید، شکل طبیعی ستون فقرات از حالت S به حالت C یا حالت موزی، تغییر شکل پیدا می کند. این حالت فشار زیادی را به عضلات پشتی و شکمی و بخصوص ریه های شما وارد می کند.
برای روشن شدن بیشتر مطلب، فرض کنید که وزن سنگینی را روی شکل S یا C مانند قرار می دهیم، کدام شکل زودتر فرو می ریزد؟ مطمئنا، شکل" C" فشار بیش تری را تحمل می کند. اینطور نیست؟
اما در حالت ایستاده، ستون فقرات فرم و شکل S خود را حفظ کرده و وزن بدن روی زانو ها، قوزک پاها، ران ها تقسیم می شود. عکس برداری های ام. آر. آی نشان داده است که حتی بهترین حالت نشستن فشار فوق العاده ی روی کمر، شکم و… وارد می کند.
چند سال اخیر، تحقیقات گسترده ای برای سنجش میزان سلامت افراد صندلی نشین یا کارمندانی که بنابه اقتضای کاری، ساعات زیادی را پشت میز می نشینند، صورت گرفته است.
تعدادی از این تحقیقات را به صورت خلاصه در اینجا می خوانید؛
آخرین تحقیقات نشان می دهد؛ نشستن طولانی مدت، خطر ابتلا به دیابت، بیماری های قلبی، بروز چاقی، مرگ بر اثر سرطان روده بزرگ، ابتلا به بیماری های کلیوی، مشکلات ذهنی، سکته مغزی را حتی در صورتی که افراد فعالیت های ورزشی نیز انجام می دهند، افزایش می دهد.
به نظر محققان، واکنش های شیمیایی که در بدن در طول مدت نشستن و بی تحرکی رخ می دهد می تواند، باعث بروز یکی از این عوامل باشد.
در مطالعات دیگری مشخص شده است، خطر ابتلا به نشانگان متابولیک که می تواند در نهایت منجر به دیابت نوع دو شود به ازای هر ساعت نشستن در طول روز نزدیک به ۲۶ درصد افزایش پیدا می کند.
پزشکان بیمارستان ماساچوست نیز در یک بررسی جدید دریافتند؛ افرادی که مدت طولانی یک جا می نشینند یا دراز می کشند و کمتر میل به تحرک و فعالیت دارند با افزایش خطر تشکیل لخته های خونی در ریه هایشان مواجه هستند
مطالعات جدید روی ۶۹ هزار و ۹۵۰ پرستار زن و طی یک دوره ۱۸ ساله انجام گرفته است. مطالعات قبلی نشان داده بود که برخی ازعوامل بروز این بیماری یعنی آمبولی ریوی، شامل؛ سن، پروازهای طولانی مدت، چاقی، سیگار و فشار خون است. با مطالعات و تحقیقات جدید فاکتور نشستن و بی تحرکی را نیز به این فهرست عوامل خطرزا اضافه کردند.
پژوهشگران سوئدی نیز معتقدند، تنها راه کم کردن آثار نشستن طولانی مدت و بی تحرکی، این است که ما زمان آن را تا حد ممکن کاهش دهیم و با انجام تغییرات ساده در زندگی مانند؛ استفاده از پله ها به جای آسانسور، یا قدم زدن در اطراف محیط کار حتی برای مدت چند دقیقه این خطرات را کاهش دهیم.
همین حالا… همین الان… از پشت سیستم، تلویزیون یا میز کارتان بلند شوید، راه بروید و بدنتان را کش دهید… زود باشید تا دیر نشده، بلند شوید.
ارسال نظر