عوارض پوشیدن کفش تنگ را جدی بگیرید | راهنمای خرید کفش مناسب

عوارض پوشیدن کفش تنگ برای پاها را می دانید؟ پاها ستون بدن هستند و در صورت آسیب می تواند برای کل بدن مشکل ساز شود. کفش مناسب علاوه بر محافظت از پا، وزن کل بدن را به گونه ای پخش میکند که فشار بر یک نقطه از پا بیشتر نشود. در این مطلب به بررسی عوارض کفش های تنگ پرداخته ایم تا به شما بگوییم حتی یک روز پوشیدن کفش تنگ و ناراحت چه عواقبی برای پاهایتان دارد.

کفش نامناسب

کفش جهت حفاظت پا است ولی بعضی‌ها شیکی را به راحتی پا ترجیح می‌دهند. باید توجه داشت کفش نامناسب و تنگ واقعا زجرآور است.

برای این‌ که از این جهت راحت زندگی کنیم نباید راحتی پا را فدای شیکی کفش کنیم و هنگام خرید، کفش باید راحت باشد و تنگ نباشد.

کفش را بعد از ظهر بخرید چون اندازه‌ی پا در بعد از ظهر حدود 8% بزرگتر از پا هنگام اوایل صبح است.

انگشتان پا باید حدود یک سانتی‌متر با جلوی کفش فاصله داشته باشند. کفش با پاشنه‌ی خیلی بلند نخرید و از کفش پاشنه بلند بیش از 3 ساعت در روز استفاده نکنید.

انواع کفش‌های نامناسب

کفش‌هایی با پاشنه صاف

کفش‌هایی مانند کفش‌های باله، صندل‌ها یا کفش‌های اسکیت‌برد، حمایت کمی را برای قوس کف پا فراهم می‌کنند. استفاده طولانی مدت از این نوع کفش‌ها می‌تواند باعث ایجاد درد و مشکلات جدی شود که تمام بدن را درگیر می‌کند.

هنگامی که کفش‌ها نمی‌توانند فشار وارد بر قوس پاها را به مقدار کافی پخش کنند، تاندون‌ها، عضلات و مفاصل باید این نقص را جبران کنند. این مسئله منجر به درد، جراحت و عوارضی در پا می‌شود که می‌تواند تا نواحی فوقانی پاها و کمر کشیده شود و مشکلاتی را برای تعادل و حالت بدن ایجاد کند.

کفش‌هایی با سایز نامناسب

برخلاف چیزی که کارخانجات سازنده کفش بیان می‌کنند، کفشی با عنوان «یک سایز مناسب همه» وجود ندارد. پاها از نظر طول، عرض و ارتفاع متفاوت هستند. بنابراین پیدا کردن یک کفش مناسب، چیزی فراتر از انتخاب یک جفت کفش با سایز مناسب است. ممکن است دو نفر کفش سایز ۹ را بپوشند، اما پای آن‌ها به طور قابل توجهی از نظر پهنا با هم متفاوت باشد. کفشی که ممکن است برای یک شخص راحت باشد، برای دیگری، درد و ناراحتی ایجاد می‌کند.

کفش ورزشی نامناسب

برای ورزش کردن پوشیدن کفش مناسب ضروری است. وزن و فشاری که پاها بطور طبیعی تحمل می‌کنند، در طول فعالیت‌هایی مانند دویدن یا وزنه برداری بطور تصاعدی چند برابر می‌شود. متاسفانه، تقریباً تمامی افراد در باشگاه ورزشی کفش‌های نامناسبی می‌پوشند.

سالیان متمادی کفش‌های دویدن و ورزش به جای یکدیگر مورد استفاده قرار می‌گرفت. در حالی که این کفش‌ها شباهت‌های زیادی با هم دارند، اما در طراحی و ساختار با هم بسیار متفاوت هستند. کفش‌های مخصوص دویدن، جهت حرکت خطی در طول پا ساخته می‌شوند. کفی این کفش‌ها اغلب در ناحیه پاشنه ضخیم‌تر است تا ضربات ناشی از دویدن و پریدن را به خود جذب کند.

از طرف دیگر، کفش‌های ورزشی برای حرکات در چندین جهت طراحی می‌شوند، از این رو، کفی‌های آن‌ها بطور کلی، صاف‌تر است و در طول بلند کردن وزنه و حرکت به طرفین، تعادل و کشش بهتری را ایجاد می‌کند.

عوارض پوشیدن کفش تنگ

هرچند در مطالب پیش، به مشکلات انگشتان پا پرداخته‌ایم، اما در این مطلب می‌خواهیم به صورت تخصصی به بررسی مشکلاتی که در اثر پوشیدن کفش تنگ و نامناسب می‌تواند به وجود آید بپردازیم.

بونیون

بونیون یا بیرون زدگی استخوان کنار انگشت کوچک پا به بزرگ شدن استخوان یا بافت در اطراف مفصل قاعده شست پا گفته می شود. همگام با بروز بونیون، شست پا به سمت انگشت های دیگر متمایل شده و التهاب و درد پا به وجود می آید. با اینکه عوامل ژنتیکی می توانند در بروز بونیون نقش داشته باشند اما در اغلب اوقات این موارد در اثر پوشیدن کفش های بسیار تنگ به وجود می آیند. درمان های غیر جراحی شامل موارد زیر می شوند:

• پوشیدن کفش هایی با ناحیه پنجه پهن تر
• استفاده از جدا کننده انگشت دوم و شست
• بستن انگشتان پا به یکدیگر
• کمپرس یخ برای کاهش درد و التهاب

در صورتی که این درمان های ساده موثر نباشند، پزشک می تواند جراحی برداشت بونیون را به بیمار پیشنهاد دهد.

درد پاشنه از عوارض پوشیدن کفش تنگ

در پا و مچ پا، 26 استخوان وجود دارد که استخوان پاشنه بزرگ‌ترین آن‌ها است. طبق گزارش انجمن جراحان پا و مچ پای آمریکا در سال 2010، درد مچ پا شایع‌ترین دردی در پا است که بیماران به دنبال درمان آن هستند.

درد پاشنه‌ی پا یا در قدام یا در خلف و یا در سطح کف پایی آن می‌باشد و باید بدانیم بیشترین چیزی که باعث این درد می‌شود، پوشیدن کفش تنگ است.

مشکلات کمردرد و حالت بدن

عواقب بلند مدت زیادی وجود دارد که می‌تواند ناشی از پوشیدن کفش‌های نامناسب باشد، عوارض پوشیدن کفش تنگ شامل کمردرد و مشکلات وضعیت بدن است. احتمالاً نمی‌دانید چگونه این اتفاق رخ می‌دهد. کفش‌ها در واقع نقش مهمی در تنظیم راستای بدن و حالت آن ایفا می‌کنند. هنگامی که از کفش‌های نامناسب در طولانی مدت استفاده می‌کنید، فعالیت عضلات ستون فقرات کمری، شدید می‌شود.

این مسئله باعث خشکی و تغییر در حالت بدن می‌شود. علاوه بر این، فشار دیسک بین مهره‌ای کمر بیشتر شده که منجر به کمردرد می‌شود. خوشبختانه، اگر به دلیل استفاده از کفش‌های نامناسب، این علائم را مشاهده کردید، روش‌هایی برای تسکین کمردرد وجود دارد.

میخچه از عوارض پوشیدن کفش تنگ

میخچه نوعی پینه است که در اثر فشار مداوم ناشی از کفش های تنگ به وجود می آید. درمان ساده این مشکل قرار دادن یک پد فومی در محل میخچه جهت کاهش فشار است. علاوه بر این، پوشیدن کفش های دارای اندازه مناسب و ناحیه پنجه پهن نیز به رفع میخچه کمک می کند.

انگشت چکشی

انگشت چکشی هنگامی بروز می کند که انگشت ها به جای صاف بودن به سمت بالا خم می شوند. در این مشکل، مفصل میانی انگشت پا خم شده و در صورت پوشیدن کفش های تنگ، این انگشت با مالیده شدن به سطح کفش دچار درد می شود. همچنین، در صورتی که پا در وضعیتی غیر طبیعی بماند، عضلات متصل به انگشت ها نیز به ضعیف شدن ادامه می دهند. گزینه های درمانی ساده برای این مشکل شامل بستن انگشت ها به یکدیگر، پوشیدن کفش هایی با ناحیه پنجه پهن تر، استفاده از جدا کننده انگشتان و گذاشتن یخ روی مفصل ملتهب انگشتان پا می شوند. در صورت موثر نبودن این تکنیک ها، جراحی تصحیح بد شکلی های انگشتان پا به بیمار پیشنهاد می شود.

روی هم رفتن انگشتان از عوارض پوشیدن کفش تنگ

این مشکل زمانی به وجود می آید که انگشتان پا در فضایی تنگ قرار داشته و روی هم می روند. فشار مداوم ناشی از تنگی فضای انگشتان سبب می شود که انگشتان دوم و سوم بر روی انگشتان مجاور خود بروند. درمان ساده روی هم رفتگی انگشتان شامل پوشیدن کفش هایی با ناحیه پنجه پهن تر، استفاده از جدا کننده انگشتان، بستن انگشتان جهت حفظ فاصله آن ها می شوند. در صورت پاسخگو نبودن این روش های محافظه کارانه، انجام جراحی به بیمار پیشنهاد می شود.

مچ پای متورم

از عوارض پوشیدن کفش تنگ باعث می‌شود که پا فشرده شود و مایع به طرف مچ پا بیاید و مچ پای متورم و دردناک داشته باشیم یا اگر مچ پا متورم و دردناک است بدتر شود.

فرو رفتگی ناخن در پا از عوارض پوشیدن کفش تنگ

فرو رفتگی ناخن در پا معمولا در انگشت شست و هنگامی اتفاق می افتد که نوک ناخن بیش از حد کوتاه شود. پوشیدن کفش های بسیار تنگ می تواند این آسیب را تشدید کرده، انگشت شست را بر روی انگشت دوم فشار داده و فشاری غیر طبیعی بر ناخن وارد کند. فشار مداوم به بروز التهاب و درد ناخن منجر می شود. درمان ساده این مشکل شامل پوشیدن کفش هایی با ناحیه پنجه پهن تر و ۳ تا ۴ بار در روز فرو بردن انگشت پا در آب گرم می شود. افراد باید ناخن های خود را به صورت مستقیم کوتاه کرده و از کوتاه کردن بیش از حد گوشه آن ها خودداری کنند.

درد مفصل

عوارض پوشیدن کفش تنگ علاوه بر کمردرد می‌توانند باعث ایجاد درد در مفصل زانو نیز شوند. هنگامی که کفش‌ها زیرساخت حمایتی مناسب را ندارد، زانوها مجبور می‌شوند که بیشتر خم شوند تا به کاهش ضرباتی که در هر گام به پا وارد می‌شود، کمک کنند. در پی آن، عضلات جلوی زانو باید برای کمک به جلو بردن هر گام، بیشتر کار کنند. در بلند مدت، اینکار منجر به زانو درد و آرتروز می‌شود.

پای دیابتی از عوارض پوشیدن کفش تنگ

افراد مبتلا به دیابت اغلب از آسیب عصبی (نوروپاتی محیطی) در پای خود رنج برده و قادر به احساس تحریک یا سوراخ شدن پوست نیستند. پوشیدن کفش های تنگ در این افراد می تواند سبب بروز زخم یا تاول شده که این موارد نیز به سرعت به بروز عفونت های جدی منتهی می شوند. در صورت ابتلا به پای دیابتی، باید به صورت روزانه نواحی تحت فشار را از نظر قرمزی، تاول، زخم، خراش یا مشکلات ناخن بررسی کرد.

صاف شدن قوس کف پا

پوشیدن کفش‌هایی که حمایت لازم را از پا فراهم نمی‌کنند، در بلند مدت پا دچار مشکلاتی می‌شود که یکی از آن‌ها صاف شدن قوس کف پا است. این اتفاق زمانی رخ می‌دهد که عضلات پشت پا و تاندون آشیل هنگام راه رفتن سفت می‌شود، که می‌تواند باعث کشیدگی رباط‌ها، تاندون عضلات و پلانتر فاسیا شود که از قوس کف پا حمایت می‌کنند. با گذشت زمان، این کشیدگی مداوم می‌تواند باعث پایین آمدن قوس کف پا و دردهای مرتبط با قوس و پاشنه پا شود.

اثر کفش نامناسب در پای ورزشکاران

پوشیدن کفش تنگ در دراز مدت باعث شرایطی در پا می‌شود که به آن پای ورزشکاران (Athlete’s foot) می‌گویند.

که پایی خشک به همراه خارش و سوزش بین انگشتان پا یا در کف پا است که در اثر رشد قارچ ایجاد می‌شود. چون قارچ محیط گرم و مرطوب را دوست دارد و کفش تنگ باعث عرق پا می‌شود، این امر محیط را جهت رشد قارچ ایجاد می‌کند.

اگر دچار این عارضه شدید، پاها را روزانه شستشو دهید. آن‌ها را به خوبی خشک کنید و از داروهای ضد قارچ موضعی استفاده کنید و با پوشیدن کفش سبک و راحت و جا دار، به پا اجازه‌ی نفس کشیدن بدهید و جوراب‌ها را مرتب عوض کنید.

از کجا بفهمیم کفش تنگ است؟

در هنگام انتخاب یک کفش جدید باید اطمینان یافت که انگشتان پا تحت فشار نبوده و هیچ کدام از انگشتان به دیگری فشار وارد نمی کند. جهت اطمینان از اندازه مناسب کفش می توانید از فروشنده درخواست کنید که طول و عرض پای شما را اندازه گیری کند.

از خرید کفش های دارای اندازه نامناسب خودداری کنید. اصطلاحی تحت عنوان ((جا باز کردن)) حقیقت نداشته و تنگی کفش تنها سبب درد و آسیب به پا می شود.

افراد ممکن است معیارهای متفاوتی در خرید کفش های مناسب ورزشی داشته باشند. اما تحت هر شرایطی قبل از انتخاب کفش از افراد مطلع مشورت بگیرید. برای مثال برای دویدن با پای برهنه باید تکنیک های مناسب دویدن را یاد بگیرید. نوع کفش ورزشی خود را ناگهان عوض نکنید زیرا بسیاری از آسیب ها نتیجه تغییر ناگهانی کفش ورزشی است.

 افرادی که حس را در پاهایشان به دلیل مشکلات عصبی از دست داده اند، مانند افراد دیابتی، در معرض ابتلا به شکستگی استخوان کف پا قرار دارند.

کفش را از نظر ساختار کلی آن بررسی کنید. کفش باید از ناحیه پنجه و نه از قوس کف پا خم شود. وجود یک قوس محکم و پایدار در کفش سبب حمایت بیشتر از پا می شود. افراد نباید بتوانند به آسانی پشتی پاشنه کفش را به داخل فرو برند. باید در هنگام خرید به مناسب بودن ناحیه قرار گیری انگشتان توجه کرد. علاوه بر شکل، عمق این ناحیه نیز اهمیت دارد. در صورتی که ناحیه قرار گیری انگشتان عمق بیشتری داشته باشد، کفش توانایی بیشتری در سازگاری با بونیون، انگشت چکشی و پنجه های پهن خواهد داشت.

بهترین شکل این ناحیه مربع است. در صورت عدم دسترسی به پنجه مربعی در کفش، انواع گرد بهتر از انواع نوک دار هستند. کفش های دارای بند یا چسب حمایت بیشتری به قوس کفش ارائه می دهند. کفش های دارای کفه قابل تعویض ایده آل هستند زیرا در صورت نیاز می توان از کف های طبی یا ارتوتیک استفاده کرد. کفش هایی که در آن ها زبانه به ناحیه فوقانی متصل است راحتی بیشتری را برای مصرف کننده دارند. البته، اضافه کردن کف های اضافی یا ارتوتیک به کفش های دارای زبانه متصل دشوار است.

چگونه کفش مناسب انتخاب کنیم؟

سعی کنید که کفش‌های ورزشی را از فروشگاه‌های اختصاصی بخرید. کارکنان این فروشگاه‌ها می‌توانند نوع کفش مورد نیاز برای فعالیت یا ورزش را به شما پیشنهاد دهند. آن‌ها می‌توانند کفش مناسب را مشخص کرده و نتیجه خرید، کفشی است که کاملاً اندازه شما است.

• پس از ورزش یا در انتهای روز، برای خرید کفش مراجعه کنید. اینکار کمک می‌کند که پای شما در کفش کاملاً راحت باشد، زیرا پا در آن زمان در بزرگترین حالت خود قرار دارد.
• هنگام انتخاب کفش، آن را با جورابی بپوشید که هنگام انجام آن فعالیت می‌پوشید.
• همیشه هنگام خرید کفش، از راهنمای اندازه‌گیری‌ فروشگاه برای پا استفاده کنید، زیرا ممکن است که اندازه پا با بالا رفتن سن، بزرگتر یا عریض‌تر شده باشد. همچنین ممکن است که یکی از پاها کمی بزرگتر از پای دیگر باشد.
• دقت کنید که تمامی انگشتان پا درون کفش آزادانه حرکت کنند. به یاد داشته باشید که هنگام راه رفتن یا دویدن، پا به مقداری فضا نیاز دارد که درون کفش حرکت کند.
• هنگامی که برای اولین بار کفش را می‌پوشید باید احساس راحتی داشته باشید. به جمله « پا به آن عادت می‌کند» اعتماد نکنید.
• هنگام خرید کفش، چند قدم با آن راه بروید یا بدوید، تا از راحت بودن آن مطمئن شوید.
• پاشنه پا باید کاملاً در کفش محکم شده باشد. پاشنه نباید هنگام راه رفتن در کفش بلغزد.
• پهنای پا را نیز مانند طول آن در نظر بگیرید. اگر قسمت زیر پنجه پا حالت فشردگی داشته باشد، بهتر است که کفشی با عرض بیشتر را امتحان کنید. کفش‌هایی که نیم سایز بزرگتر هستند – اما پهن‌تر نیستند- مناسب نمی‌باشند.
• درون کفش را بررسی کنید که برچسب، دوخت یا جسم دیگری در آن نباشد که باعث ایجاد ناراحتی در پا شود.
• تخت کفش را نیز بررسی کنید. آیا به اندازه کافی محکم هستند که از پا در مقابل اجسام خطرناک محافظت کنند؟ آیا بطور مناسبی به بدنه چسبیده‌اند؟ سعی کنید که کفش را روی فرش و روی سطوح سخت بپوشید و امتحان کنید.

اگر ورزش می‌کنید، بهتر است از کفش‌هایی استفاده کنید که برای آن ورزش طراحی شده‌اند. کفش‌های مخصوص تنیس، گلف، فوتبال، نتبال، دویدن، دوچرخه‌سواری و ورزش‌های دیگر طراحی شده‌ است. هر کدام از این کفش‌ها طرح، جنس و وزن مخصوص بخود را دارد که به بهترین شکل ممکن از پا در مقابل هر کدام از فعالیت‌های خاص محافظت می‌کند.

اگر میخواهید از عوارض پوشیدن کفش تنگ دور بمانید نکته مهمی که هنگام خرید کفش بهتر است رعایت کنید، این است که حالت و شکل پا را رسم کنید و با خود داشته باشید. اگر کفش باریک‌تر یا کوتاه‌تر از اندازه پای شما بود، بهتر است آن را امتحان نکنید.

تغییرات اندازه کفش

ما اغلب به اندازه پا به عنوان استاتیک فکر می کنیم؛ زمانی که به سن 18 سالگی می رسید یا حداقل زمانی که رشدتان تمام شود، پاهای شما دیگر تغییر نمی کند.اما در بسیاری از زنانی که از دوران بارداری فارغ التحصیل شده اند، صادق نیست.

در طول دوران بارداری، پاهای زنان تحت تاثیر هورمونی قرار می گیرند که اغلب منجر به افزایش اندازه کفش می شوند.سن می تواند اندازه کفش را نیز تغییر دهد و طبیعی است که اندازه کفش هم تغییر کند.

تاندون ها آرام می شوند و پاها به طور طبیعی بزرگ می شوند.با برخی شرایط پزشکی و داروهایی که موجب حفظ آب می شوند، ممکن است پاها هم ورم کنند.

حتی در جوان ها، در پایان روز پا کمی ورم می کند.همچنین وقتی که افراد فعالیت عمودی مثل راه رفتن، دویدن، یا بازی کردن انجام می دهند، پاهایشان باد می کنند.

اگر چه کفش های شما ممکن است در صبح و یا قبل از ورزش مناسب باشند، اما ممکن است در اواخر روز خیلی سفت و تنگ شوند.

عوارض پوشیدن کفش پاشنه بلند

کفش پاشنه بلند باعث اختلال تعادل هنگام راه رفتن می‌شود بنابراین احتمال زمین خوردن بیشتر است.

چون قسمت جلوی پا پایین‌تر از پاشنه قرار می‌گیرد، تاندون آشیل که در خلف پاشنه قرار دارد کوتاه‌تر می‌شود، در نتیجه هنگام راه رفتن این تاندون به خوبی کار خود را انجام نمی‌دهد و به مرور درد پشت پاشنه و مچ پا ایجاد می‌شود. هر چقدر پاشنه بلندتر باشد این درد بیشتر است.

چون هنگام راه رفتن وزن در قسمت قدام پا بیشتر است، فشار روی اعصاب بین انگشتان پا ایجاد می‌شود و تحریک دایمی این اعصاب باعث رشد غیر طبیعی آن‌ها شده و بیماری به نام Morton neuroma ایجاد می‌شود که بسیار دردناک است و درد زیادی بین انگشتان پا، به‌خصوص بین انگشت سوم و چهارم حس می‌شود.

با پوشیدن مداوم کفش پاشنه بلند عضلات خلف ساق مانند تاندون آشیل، کوتاه می‌شوند و کم‌کم این کوتاهی باعث سفتی و کارایی ناکافی آن‌ها می‌گردد.

چون هنگام پوشیدن کفش پاشنه بلند وزن بدن به جلو منتقل می‌شود، لگن و ستون مهره‌ها که باید در یک امتداد باشند از این حالت خارج شده و افزایش گودی کمر و کمردرد و آرتروز زودرس زانو‌ها را به‌وجود می‌آورد.

با پوشیدن مداوم کفش پاشنه بلند، فشار روی قسمت کفی پنجه‌ها بیشتر می‌شود و استخوان‌های کف پایی دچار درد می‌گردند.