بهاره رهنما یادآور شد: بازی در نقش «گانریل»، دو بار دیگر نیز طی سه سال گذشته به من پیشنهاد شده بود که آن را نپذیرفتم اما حضور دکتر دلخواه در جایگاه کارگردان این اثر، اطمینان زیادی برای پذیرفتن این نقش در من ایجاد کرد.

او درباره روند رسیدن به شخصیت گانریل در تمرینات «شاه لیر» گفت: به جایگاه پیش داستان در رسیدن به نقش اهمیت زیادی می‌دهم و برای ایجاد باور رئالیستی درباره «گانریل» پیش زمینه‌ای برای این کاراکتر تعریف کرده‌ام.

رهنما ادامه داد: در هیچ جایی از متن به مادر این دختران و همسر شاه لیر اشاره‌ای نشده است و در این پیش قصه اینگونه متصور شده‌ام که گانریل مادرش را در کودکی از دست داده و همواره شاهد آزار مادر توسط شاه بوده است و حالا فرصت مناسب برای بروز این عقده یافته است.

این بازیگر در بخش دیگری از این گفت‌وگو مطرح کرد: شخصیت‌های مثبت زن در آثار شکسپیر غالباُ دخترانی جوان هستند و زن پس از رسیدن به پختگی در غالب شخصیت‌هایی مانند گانریل منعکس می‌شود. شخصیت‌های زن شکسپیر و نگاه این نمایشنامه‌نویس به زنان، همواره برایم به عنوان یک نویسنده و خواننده آثار ادبی، جذاب بوده است. به نظر می‌رسد که شخصیت‌های مثبت زن در آثار این نویسنده بسیار محدود هستند و در زنانی کم سن و سال مانند اوفلیا و کردلیا نمود می‌یابند. زنان در آثار شکسپیر پس از رسیدن به پختگی در  شخصیت‌هایی مانند گرترود (مادر هملت)، گانریل و ریگان (دختران بزرگ‌تر شاه لیر) و... منعکس می‌شوند.

این بازیگر تئاتر و سینما، ادامه داد: ماجراهای نیمه مستند و شایعاتی از حضور زنان در زندگی شکسپیر وجود دارد که می‌تواند در ایجاد پیش‌زمینه ذهنی این نویسنده در شکل‌گیری نوع نگاه وی به زن در جایگاه مادر یا معشوق تأثیرگذار باشد.

رهنما ادامه داد: گانریل دختر اول شاه مانند وی، فردی به شدت قدرت طلب است که با وجود علاقه زیاد همسرش، پادشاه آلبانی به او از ازدواجش راضی نیست و زندگی‌اش خالی از عشق است. در این شرایط، پدر تهدید مهمی برای رسیدن به قدرت محسوب می‌شود و نادانی‌ها و سبکسری‌های شاه نیز به دختران بزرگ‌تر، انگیزه بیشتری برای مقابله با پدر و بروز چنین گستاخی‌هایی می‌دهد.

این بازیگر با سابقه تصریح کرد: اجرای نمایشنامه‌های شکسپیر، نیازمند تمریناتی سنگین است؛ ضمناُ تمرینات این اثر با توجه به دغدغه من درباره کارگردانی به ویژه توجه ویژه‌ام به آثار شکسپیر، به‌منزله یک ورک شاپ کارگردانی نیز هست.

او با اعتراض به وجود تمایز آشکار در شرایط تبلیغ و اجرای آثار نمایشی گفت: گروه شاه لیر تا یک هفته مانده به اجرا، حق هیچ‌گونه تبلیغی در فضای شهری برای این اثر را نداشتند و تبلیغات مجازی نیز در حد انعکاس تمرین ها مجاز بوده است.