واشنگتن در پی سرنگونی حکومت‌های مردمی است

«پل کرایگ رابرتس» وزیر خزانه داری دولت «رونالد ریگان» رئیس جمهور دهه هشتاد آمریکا در این یادداشت با پرداختن به تحولات آمریکای لاتین و تلاش‌های چند دهه آمریکا در ساقط کردن دولت‌های منتخب و مردمی نوشت: آمریکا هرگز در آمریکای لاتین اجازه شکل‌گیری دولت‌های مستقل را نداده است. هربار که مردم یک دولت منتخب را بجای منافع آمریکا برگزیدند، آن‌را سرنگون می‌کند و هیچ شکی در این مسئله نیست.

ایوو مورالس

در حال حاضر نیز واشنگتن در تلاش است تا دولت‌های ونزوئلا و نیکاراگوئه را سرنگون کند و با خرید نفت و رشوه دولت اکوادور را به تسخیر خود درآورده است. دولت «ایوو مورالس» نیز در بولیوی نیز توسط واشنگتن هدف قرار گرفته است. این درحالی است که دولت «باراک  اوباما» رئیس جمهور سابق آمریکا در از بین بردن دولت‌های اصلاحات در هندوراس، آرژانتین و برزیل موفق شد.
نویسنده با تلنگر زدن به جریان اصلاحات در منطقه و خطای آن‌ها در حساب باز کردن به کمک‌های واشنگتن   نوشت: دولت‌های اصلاح‌گر در آمریکای لاتین، به استثنای کوبا، همیشه خودشان را برای سرنگونی آماده می‌کنند. آن‌ها احمقانه یا ناخوشایند به نمایندگان واشنگتن، از جمله «بنیاد ملی دموکراسی»، «آژانس توسعه بین‌الملل آمریکا» و به اصطلاح دیگر موسسات مردم نهاد که قصدشان کمک به واشنگتن در سرنگونی هردولتی است که از کنترل خارج می‌شود، این امکان را می‌دهند تا با سازمان دهی و  تامین مخارج گروه‌ها و رسانه‌های مخالف  که دستانشان در دست واشنگتن است، یک دولت سازگار با اهداف واشنگتن دوباره مستقر شود.

رابرتس با اشاره به برخی موارد رخ داده در آمریکای لاتین، با پرداختن به امور نیکاراگوئه و کوبا  و امکان یافتن ارتباط مخالفان و جریان‌های رسانه‌ای آن‌ها با واشنگتن نوشت: «هوگو چاوز» همان اشتباه دولت‌های اصلاح‌گر در آمریکای لاتین را انجام داد و جانشین وی نیز این اشتباه را تکرار می‌کند. دولت کوبا نیز پس از «فیدل کاسترو» اکنون نیز به همان دامی افتاد که یک نوکر آمریکایی به نام «فولخنسیو باتیستا» (رئیس جمهور کوبا در دهه 50) در گذشته انجام داد.

فولخنسیو باتیستا

نویسنده با اشاره به دکترین «مونرو» درباره تصور  آمریکایی‌ها در نگه داشتن آمریکای لاتین به عنوان «مستعمره» ، و این که سازمان منطقه‌ای موسوم  به «سازمان کشورهای آمریکایی» مستقر در واشنگتن دی.سی از سوی آمریکا  حمایت مالی می‌شود به   انتقاد از رویکرد اعضای کنونی این سازمان (با 35 عضو)  پرداخت و نوشت: آمریکای لاتین با این وضعیت موجودیت استعماری خود را می‌پذیرد و به کمک دولت‌های دموکراتیکی که واشنگتن برای سرنگونی آن‌ها را هدف قرار گرفته، نمی‌آید. منطقه آمریکای لاتین ناتوان است زیرا رهبران آن از جانب واشنگتن تطمیع شده و یا تهدید می‌شوند.

باراک اوباما

معاون وزیر خزانه داری پیشین آمریکا ادامه داد: واشنگتن خود را همواره دوست و حامی دموکراسی نشان می‌دهد اما هربار که دولت مستقلی در آمریکای لاتین به‌وجود می‌آید آن‌را سرنگون می‌کند. به عنوان مثال، باراک اوباما، نخستین رئیس جمهور سیاه پوست آمریکا در سال 2015 با اشاره به تهدید غیرمعمول و فوق العاده برای امنیت ملی و سیاست خارجی آمریکا از سوی ونزوئلا، دستور اجرایی را امضا کرده و تحریم‌ها را علیه این کشور اعمال می‌کند. بهانه‌ای اوباما نیز بروز خشونت‌هایی در ونزوئلا بود که منجر به دستگیری برخی شد. واشنگتن  درآ‌ن زمان به سرعت مجرمان دستگیر شده را «زندانیان سیاسی» لقب داد و اعلام کرد که دستگیری این افراد نقض حقوق بشر توسط دولت ونزوئلا بوده است. به عبارت دیگر، دولت ونزوئلا حقوق بشر مورد نظر واشنگتن را نقض کرده بود و این برای  سرنگونی دولت این کشور کافی بود.

نویسنده در خاتمه با اشاره به دروغ پردازی‌های دولت آمریکا نوشت: حکومتی که هیچ شرمی از دروغگویی ندارد و در عین حال تلاش می‌کند تا دولت‌های منتخب دموکراتیک را سرنگون کند، شایسته محکومیت جهانی است.