پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- علی رضا خدابخشی- رییس جمهور گفته است: «الف:در خارج برای پیدا کردن شعبه دوم یک بانک باید با مترو یا اتوبوس بروید، اما اینجا قدم به قدم چند شعبه بانک مشاهده می‌شود.

ب: وقتی حساب می‌کنم، می‌بینم کسانی که با دولت مخالفت می‌کنند، بیشتر بر مبنای کمبود عقل است.»

ایا شعبه های بانک ها در ایران زیاد است؟ ایا تعداد موسسات بانکی در ایران زیاد است؟

بنابر اخرین امار رسمی، در اتحادیه اروپا حدود 6600 موسسه بانکی و 190 هزار شعبه بانکی وجود دارد. اگر  این تعداد را با توجه به جمعیت 512 میلیونی اتحادیه اروپا در نظر بگیریم به ازای هر 78 هزار نفر یک موسسه بانکی و به ازای هر 2700 نفر یک شعبه بانک وجود دارد.

آخرین آمار بانک مرکزی ایران حاکی از فعالیت ۲۳ هزار و ۲۳۰ شعبه در قالب ۴۲ بانک و موسسه در سراسر کشور است که بر این اساس سهم هر ۳۴۰۰ ایرانی معادل یک شعبه و هر 2میلیون ایرانی یک موسسه بانکی است. صرفنظر از خوب یا ید بودن زیاد یا کم بودن سرانه موسسه بانکی و شعبه بانکی که در ادامه یادداشت به ان می پردازم، مقایسه امار ایران و اتحادیه اروپا نشان می دهد که هم تعداد موسسه بانکی و هم تعداد شعب در ایران با توجه به جمعیت، کمتر از اتحادیه اروپاست! این به این معنی است که رییس جمهور محترم کشورمان اگرچه قطعا کم عقل نیست اما کم اطلاع است!  

ایا زیاد بودن تعداد موسسات بانکی خوب است؟

زیاد بودن تعداد بانک ها – ونه شعب بانکها- موجب افزایش رقابت و کاهش فاصله نرخ سود تسهیلات و نرخ سود سپرده هاست. یکی از شروط این رقابت این است که تاسیس بانک با رعایت قانون ازاد باشد و اراده های رانتی و سیاسی مانع تاسیس بانک جدید نشود. در ایران قانون، اجازه تاسیس بانک جدید را می دهد و ممانعت از صدور مجوز بانک جدید، جرم است. با این وجود، رئیس جمهور در اخرین گفتگوی تلویزیونی خود با مردم گفته است: دستور دادم مجوز بانک خصوصی داده نشود!

ایا زیاد بودن شعب بانکها خوب است؟

زیاد بودن شعب بانکها باعث افزایش هزینه های یک موسسه بانکی و در نتیجه کاهش سود سپرده و افزایش سود تسهیلات می شود.

وقتی افزایش شعب بانکها به لحاظ اقتصادی غلط است پس چرا یک موسسه بانکی - که منطقا به دنبال سود بیشتر است- تعداد شعب خود را افزایش می دهد؟!

 علت زیاد بودن شعب بانکها، سیاست دولت مبنی بر تعیین دستوری نرخ سود است. دولت پیش از این با اعلام دستوری نرخ سود برای سپرده ها امکان رقابت بر سر نرخ سود سپرده را از بین برده است. نرخ سود تسهیلات بانکها هم از سوی شورای پول و اعتبار محدود شده است. به عبارت دیگر بانک ها زمینه کمی برای رقابت با یکدیگر دارند و یکی از راه های رقابت و افزایش سهم خود از بازار را در افزایش شعبه می بینند تا بتوانند سپرده بیشتری جذب کنند.