در بازار رقابت انحصاری کالای فروشندگان به جای اینکه با هم مشابه باشند از نظر کیفیت یا بسته بندی با یکدیگر متفاوت است؛ لذا کالا‌ها کاملاً جانشین هم نیستند.

فروشندگان که همان واحد‌های تولیدی هستند باید قیمت‌هایی را تعیین کنند که بتوانند مشتریان بیشتری را جذب کنند، زیرا در غیر این صورت مشتریان به کالا‌هایی با کیفیت مشابه یا پایین‌تر، اما ارزان قیمت‌تر مراجعه می‌کنند. در این زمان است که رقبا بازار را به دست می‌آورند.

در این بازار نقش تبلیغات و آگهی‌ها نمایان می‌شود و واحد‌های تولیدی برای ایجاد تمایز و تفاوت میان کالا‌ها و خدمات خود و سایر تولیدکنندگان به آگهی‌های تجاری متوسل می‌شوند.

هرچند این سازمان و شرکت‌ها هزینه‌هایی برای جذب مشتریان متحمل می‌شوند، اما پس از مدت زمان کوتاهی با سودآوری بالا این هزینه جبران می‌شود که به این ترتیب تعادل در بازار رقابت انحصاری به وجود می‌آید.

در بازار رقابت انحصاری تعداد تولیدکننده‌ها و مصرف کننده‌ها زیاد است، به طوری که هیچ‌کدام توانایی کنترل کامل قیمت بازار را ندارند. هر چند تولید کننده‌ها هر کدام درجه‌ای از کنترل روی قیمت بازار را دارند.

در این بین مصرف کننده‌ها می‌دانند که تفاوت‌های غیرقیمتی بین کالا‌های تولیدکنندگان مختلف وجود دارد.

هچنین ویژگی‌های بلندمدت یک بازار رقابت انحصاری تقریباً شبیه بازار رقابت کامل است. تفاوتی که بین این دو وجود دارد این است که در بازار رقابت انحصاری، کالا‌ها غیرهمگن هستند و در این بازار، رقابت غیرقیمتی نیز وجود دارد.