توسعه صادرات متناسب با نیازها و سلیقه مصرف کنندگان جز ضروریات است چراکه امروزه رقابت بین عرضه کنندگان محصول در بازار جهانی برهمین پایه استوار است؛ البته این امر در کنار صادرات محصولات کیفی مفهوم  پیدا می کند.

براساس این گزارش و با نگاهی به وضع کالاهای صادراتی کشورمان در می یابیم که این مسئله از سوی برخی تجار بویژه در بازار کشورهای همسایه رعایت نمی شود و در آینده‌ای نه چندان دور این بازارها را از دست خواهیم داد.

در همین راستا مهدی پورقاضی عضو اتاق بازرگانی تهران در خصوص کاهش صادرات کشور  گفت:مشکل اساسی تولید کشور کیفیت است و بسیاری از بازارهای صادراتی به دلیل ضعف در کیفیت برخی محصولات از دست رفته است.

وی با انتقاد از سیاست عوام‌پسندانه دولت مبنی بر کاهش نرخ ارز، گفت: دولت سعی بر کاهش نرخ ارز دارد و این امر در صورت تحقق کاهش صادرات را به دنبال دارد.

پورقاضی اظهار داشت: در فضای پسا برجامی با ایجاد محیط جدید در فضای تجارت تنها واحدهای تولیدی‌ در این فضا برنده هستند که از نظر کیفیت و قیمت رقابت‌پذیر باشند.

 

***مشکل‌پسند شدن عراق و افغانستان

محسن بهرامی عضو اتاق بازرگانی تهران نیز اظهار کرد: به لحاظ اینکه کشور از نظر تجاری در یک موقعیت حساس و استراتژیک قرار دارد باید از این امتیاز به خوبی استفاده کند و بازارهای همسایه را از آن خود کند.

وی ادامه داد: کشورهای همسایه ما حدود 400 میلیون نفر جمعیت دارند و با توجه به مزیت نسبی تولید کالاهای مورد نیاز منطقه در کشور قابلیت تبدیل به قطب صادرات منطقه را دارد.

این عضو اتاق بازرگانی تهران افزود: بازارهای عراق و افغانستان از جمله مهمترین بازارهای منطقه‌ای برای صادرات تولیدات داخلی کشور محسوب می‌شوند.

بهرامی همچنین یادآور شد: کیفیت پایین برخی محصولات صادراتی به افغانستان موجب شده این کشور کالاهای بی‌کیفیت را مرجوع کند؛  واردات بنزین، گازوئیل و مشتقات نفتی ایران نیز به دلیل کیفیت پایین این محصولات متوقف شده است.

لازم به ذکر است که سفیر عراق نیز پیشتر نسبت به کیفیت پایین کالاهای ایرانی صادر شده به عراق گلایه کرد و اعلام کرد در مبادی ورودی کالاهای ایرانی به عراق کنترل کیفی کالا را جدی گرفته و از ورود کالاهای بی‌کیفیت ایرانی جلوگیری خواهد شد.

آنچه هم اکنون از اهمیت ویژه ای برخوردار است توجه مسئولان مربوطه در وزارتخانه‌های اقتصاد، صنعت و نفت به وضعیت صادرات محصولات ایرانی به کشورهای منطقه است چرا که اندک تعلل در این زمینه می‌تواند خطر از دست دادن بازارهای منطقه به ویژه کشورهای همسایه (عراق و افغانستان) را تشدید کند.