ابعاد پروژه بت آمریکایی(American idol)+ عكس

در این پروژه به جای تراشیدن بت های چوبی، بازیکنان ورزشی و بازیگران و خوانندگان معروف جای بت ها را خواهند گرفت و مردم از فرط علاقه لباس پوشیدن و خوردن و رفتار و تجمل گرایی و سکس و سیگار و رنگ و موسیقی و ... را از بت های جدید و مدرن تقلید میکنند. کاری که بت های چوبی نمیتوانستند بکنند.

بت های مدرنی چون:

بازیکنان ورزشی از جمله ستارگان فوتبال و ان‌بی‌ای و بوکسور ها و کشتی‌کج‌کارها و ...
و هنرمندان از جمله بازیگران و کارگردانان و ...
و خوانندگان سبک های مختلف و نوازندگان و دی جی ها و ...
در این پروژه جای بت های کلاسیک را خواهند گرفت
که بسیار بیشتر از آن ها می توانند پرستندگان را همراه خود کنند.

به عنوان نمونه در زمینه نوازندگان هرساله در یک رای گیری بت های سال انتخاب و زندگی شخصی و علایق آن ها در وبسایت بت آمریکایی americanidol.com و دیگر رسانه ها قرار میگیرد.

دو شرکت صهیونیستی فورد و کوکاکولا هم از این برنامه پشتیبانی می کنند.

البته که اهدای جایزه اتومبیل فورد به برنده این مسابقات تبلیغات خوبی برای فورد به حساب می آید.

برای نمونه ای دیگر می توان به X Factor با اسپانسر هایی چون جنرال موتورز و پپسی (هردو شرکت صهیونیستی) که جایگزین مسابقات Pop Idol شده است اشاره کرد.

در بسیاری از کشورهای جهان سری مسابقات انتخاب Idol برگزار می شود.
http://en.wikipedia.org/wiki/Idols_%28TV_series%29
البته سری مسابقات Idol تنها مسابقات انتخاب بت ها نیست و بسیاری مسابقات دیگر نیز در زمینه برنامه های تلویزیون واقع‌نما در جریان است
http://en.wikipedia.org/wiki/List_of_reality_television_show_franchises

مواردی که از بت های آمریکایی استفاده می شود جالب توجه است.

تبلیغات کالا و مد
سلیقه های این افراد در زمینه پوشش و علاقه مندی های دیگر به صورت گسترده ای تبلیغ می شود
به طوری که تمامی طرفداران و پرستندگان این بت های مدرن کلیه علایق بت شان را از حفظ می دانند
و هرکدام آرزوی لباس ها و ساعت و ماشین این بت ها را در ذهن می پرورانند
ایجاد مد های جدید لباس به راحتی با این بت ها انجام می شود
اگر آن بت آدیداس بپوشد پرستنده هم آدیداس پوش خواهد شد
اگر فلان مارک عینک آفتابی را بزند پرستنده نیز همان را بسندد
اگر فلان مدل مو را داشته باشد پستنده نیز آنگونه آرایش می کند
کسی هم از خود نمی پرسد که سلیقه یک بازیکن یا بازیگر یا خواننده با سلیقه یک انسان عادی چه فرقی می کند.

هدایت اعتراضات اجتماعی
درست در زمان اوج اعتراضات خبر حمایت یک بازیکن از کمپین "نمیتوانم نفس بکشم" با لباسی که این جمله روی آن حک شده در سراسر خبرگزاری های غربی کار می شود و مردمی که انتظار دیده شدن در خبرگزاری ها را دارند با دیدن اینکه اعتراض فلان بازیکن به صورت گسترده در رسانه ها پوشش داده شده آرام می گیرند و به خیال آنکه صدایشان شنیده شده اعتراضات کاهش میابد.

کسی هم از خود نمی پرسد که یک بازیکن والیبال با یک انسان عادی که در راهپیمایی ها و تجمعات اعتراضی ضد نژادپرستی شرکت می کند چه فرقی دارد.

در موارد دیگری بازیکنان فوتبال به خاطر جنایات رژیم صهیونیستی قبل از شروع بازی یک دقیقه سکوت می کنند.
بگذریم از اینکه به جای اینکه در ابتدای بازی از تک تک بازیکنان مصاحبه بگیرند که آن ها اعتراض خود را علنی بیان کنند برای نمایش اعتراض آن ها فقط سکوت می کنند.

و چه سکوت کردنی.... چقدر مورد علاقه رژیم صهیونیستی است...

و چقدر خوب است که همه در اعتراض سکوت کنند.

به صورت غیر مستقیم این بت های مدرن به مخاطبان و پرستندگان خود یاد می دهند که در اعتراض به جنایات فقط سکوت کنند.

البته مشکل فقط سکوت کردن نیست. مشکل ضریب بالای رسانه ای شدن اقدامات این افراد است که همواره باعث به حاشیه رفتن رویداد ها می شود.

کسی هم از خود نمی پرسد که بازیکنان فوتبال با یک انسان عادی که در راهپیمایی ها و تجمعات اعتراضی ضد جنایات بشری شرکت می کند چه فرقی دارد.

تبلیغ و عادی سازی انحرافات اخلاقی
هر کدام از این بت ها به گونه ای از انحرافات اخلاقی دچارند...

بعضی همجنس باز و بعضی تجاوزگر از آب در می آیند.

ابتداعا این افراد بزرگ شده و پرطرفدار می شوند و حتی کمک های خیرخواهانه این افراد به فقرا و بی سرپرستان رسانه ای می شود.

و وقتی به اندازه کافی پرطرفدار شدند یا خود به انحرافات خود اعتراف می کنند یا مثلا لو می رود.

البته این مسئله در رسانه ها بی اهمیت جلوه داده می شود.

طرفداران و پرستندگان این افراد هم شخصیت محبوب و خَیر خود را با این اتفاقات عوض نخواهند کرد. بلکه عقاید خود را به زشت بودن آن انحرافات عوض خواهند کرد.

کسی هم از خود نمی پرسد که انحرافات اخلاقی بازیکن فوتبال بازیگر یا خواننده چه فرقی با انحرافات اخلاقی انسان های عادی می کند که یکی ارزش خبری و ضریب بالایی در رسانه ها دارد و دیگری اصلا اشاره ای هم نمی شود.

پ.ن:
تلویزیون واقع‌نما (در انگلیسی: Reality Television) انواع برنامه‌های زندهٔ تلویزیونی است که بخش‌هایی از زندگی آدم‌های واقعی را دنبال می‌کند.

گونه‌ای شاخص از این برنامه‌ها در ژانر مسابقات همراه با سرگرمی برمیگردد که عده‌ای باید با گذراندن مراحل مسابقه خود را به مرحلهٔ آخر برسانند.

http://en.wikipedia.org/wiki/Reality_television

پ.ن:
متاسفانه مشکل اینجاست که بعضی رسانه ها در داخل نیز دارند همان پروژه را مفتی مفتی در ایران هم اجرا میکنند...

نگاهی به تاثیرات فرهنگی فوتبالیست های ایرانی بر مدل مو و پوشش برخی از افراد جامعه این موضوع را تائید می کند

از یکی از طرفداران و پرستندگان بت های ایرانی اگر بپرسید تمام مدل ماشین های فوتبالیست ها و ... را از حفظ است.

سوتی ها و تمام فحش ها و دری وری هایی که این به آن گفته و آن به این گفته را لیست می کند.

شناخت اسم و رسم خوانندگان در ایران در میان جامعه بیشتر از شناخت علما و شهداست.

برخی نوجوانان راهنمایی و دبیرستان تمام فینیشر های کشتی کج گیران را از حفظ اند.

همان بازیگرانی که با بازی نقش خانم چادری فلان سریال محبوب مردم می شود را در بیرون که بی حجاب می بینند به جای اینکه علاقه شان به او را از دست بدهند عقاید خود را کنار می گذارند.

جومونگی که سانسور شده به مردم معرفی شده البته طرفداران بسیاری هم در ایران خواهد داشت.

متاسفانه در ایران نیز گرد و قبار این پروژه شوم بر جامعه نشسته است و فقط رسمیت ندارد.

پ.ن:
این مطلب تنها ابعادی است که به نظر حقیر رسید.
وگرنه از این پروژه که حمایت مالی و رسانه ای گسترده ای دارد
احتمالا بیشتر از این ها استفاده شده است.